Ryszard Strzelecki (minister)

Polityka i administracja

Ryszard Strzelecki, urodzony 31 stycznia 1907 roku w Warszawie, był postacią znaczącą na polskiej scenie politycznej oraz w inżynierii mechanicznej. Jego obecność w polityce trwała przez wiele lat, a jego życie zakończyło się 10 stycznia 1988 roku, również w Warszawie.

W trakcie swojej kariery Strzelecki pełnił wiele ważnych ról w rządzie, w tym funkcję ministra kolei w latach 1951–1957, ministra transportu drogowego i lotniczego przez krótki okres w 1957 roku oraz ministra komunikacji od 1957 do 1960 roku.

Strzelecki był także członkiem Biura Politycznego KC PZPR w latach 1964–1970, co świadczy o jego wpływie na ówczesną politykę. Jego działalność obejmowała również funkcje posła w Krajowej Radzie Narodowej, jak również w Sejmie Ustawodawczym oraz w Sejmie PRL I, III, IV i V kadencji. W latach 1961–1972 był członkiem Rady Państwa.

Jako budowniczy Polski Ludowej, Strzelecki odegrał istotną rolę w kształtowaniu infrastruktury i polityki transportowej w powojennej Polsce.

Życiorys

Ryszard Strzelecki urodził się w rodzinie robotniczej, a jego rodzicami byli Roman i Aleksandra Strzeleccy. Do jego osiągnięć należy posiadanie wyższego wykształcenia. Przed wybuchem wojny, Strzelecki pracował jako robotnik metalowiec oraz angażował się w działalność organizacji związkowych. W trakcie okupacji niemieckiej, jego działalność konspiracyjną prowadził w ramach Gwardii Ludowej oraz Armii Ludowej.

W 1942 roku przyłączył się do Polskiej Partii Robotniczej (PPR), gdzie wkrótce stał się członkiem Komitetu Okręgowego PPR w Warszawie Lewa Podmiejska. Już w 1943 roku obejmował stanowisko kierownika Centralnej Techniki PPR. Jako członek kierownictwa Armii Ludowej (AL) uczestniczył w powstaniu warszawskim. W 1945 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PPR.

W latach 1945–1948 uzyskał status zastępcy członka Komitetu Centralnego PPR, a w 1948 roku został członkiem Biura Organizacyjnego tej partii. W 1946 roku zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Katowicach. Gdy Polska Partia Robotnicza przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w 1948 roku, Strzelecki stał się jej członkiem.

W ciągu swojej kariery politycznej, Ryszard Strzelecki był aktywny w Komitecie Centralnym PZPR, gdzie działał od 1948 do 1971 roku. W 1964 roku objął stanowisko zastępcy członka Biura Politycznego KC, a w latach 1964–1970 był członkiem Biura Politycznego KC. Funkcję sekretarza KC pełnił w latach 1960–1970. Zarządzał również organizacjami wojewódzkimi, m.in. jako II sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PPR w Katowicach oraz I sekretarz KW PPR w Krakowie i ponownie w Katowicach.

Ryszard Strzelecki był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Komunikacji w latach 1950–1951, a następnie w Ministerstwie Kolei od lutego do września 1951 roku. W późniejszym okresie pełnił rolę ministra kolei (1951–1957), ministra transportu drogowego i lotniczego (1957) oraz ministra komunikacji (1957–1960). Jako członek Rady Państwa był aktywny w latach 1961–1972.

W czasie swojej kariery parlamentarnej był posłem do Krajowej Rady Narodowej, a także na Sejm Ustawodawczy oraz do Sejmów PRL I, III, IV i V kadencji, sprawując mandat w latach 1945–1956 oraz 1961–1972. W latach 1961–1965 przewodniczył Komisji Mandatowo-Regulaminowej w Sejmie III kadencji. W latach 1968-1971 był również członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Zjawisko polityczne, w którym brał udział, zakończyło się dla niego po upadku ekipy Władysława Gomułki na skutek wydarzeń grudnia 1970. Ryszard Strzelecki odszedł z życia politycznego, kończąc swoją działalność publiczną.

Strzelecki został pochowany z pełnym ceremoniałem 13 stycznia 1988 roku na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A4-Tuje-7. W pogrzebie udział wzięli między innymi ówczesny I sekretarz KC PZPR, przewodniczący Rady Państwa gen. armii Wojciech Jaruzelski oraz członek Biura Politycznego KC PZPR, sekretarz KC gen. broni dr Józef Baryła, jak również zastępcy członków Biura Politycznego KC PZPR Stanisław Ciosek oraz Janusz Kubasiewicz.

Ordery i odznaczenia

Ryszard Strzelecki, wybitny minister, zdobył szereg odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jego nieprzeciętnej służbie dla kraju. Oto lista najważniejszych nagród i medali, które otrzymał:

  • Order Budowniczych Polski Ludowej (1969),
  • Order Sztandaru Pracy I klasy (1964),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
  • Order Krzyża Grunwaldu II klasy (5 października 1948),
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • Srebrny Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946),
  • Krzyż Partyzancki,
  • Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946),
  • Warszawski Krzyż Powstańczy (1986),
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954),
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974),
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
  • Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986),
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
  • Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1960),
  • Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1965),
  • Złota odznaka „Za zasługi dla województwa warszawskiego” (1962),
  • Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983),
  • Pamiątkowy Medal z okazji 25-lecia wyzwolenia Pruszkowa (1970),
  • Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” (ZSRR, 1969),
  • Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1965),
  • Odznaka „25 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1970).

Przypisy

  1. Z kraju, „Echo Krakowa”, nr 147, 25.06.1970 r., s. 2.
  2. „Trybuna Robotnicza”, nr 110, 11.05.1965 r., s. 1.
  3. Euzebiusz Basiński, Polska-ZSRR. Kronika faktów i wydarzeń 1944–1971, Wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1973, s. 392.
  4. „Głos Mechanika”, nr 1 (23), styczeń 1970 r., s. 2.
  5. Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30.12.1983 r., s. 3.
  6. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, nr 11, 15.08.1962 r., s. 1.
  7. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie, nr 9, 20.09.1960 r., s. 1.
  8. Odznaki honorowe „Za Zasługi dla Warszawy”, „Głos Słupski”, nr 15, 18.01.1965 r., s. 1.
  9. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
  10. „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987 r., s. 20.
  11. Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym, „Stolica”, nr 43, 26.10.1986 r., s. 21.
  12. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 („w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”).
  13. M.P. z 1946 r. nr 31, poz. 59 („w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”).
  14. M.P. z 1948 r. nr 76, poz. 664 („za wybitne zasługi w walce konspiracyjnej i partyzanckiej z okupantem hitlerowskim”).
  15. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20.07.1964 r.
  16. Z okazji srebrnego jubileuszu Polski Ludowej. Dekoracja zasłużonych działaczy najwyższymi odznaczeniami. „Dziennik Polski”. Rok XXV, Nr 170 (7906), s. 1, 19.07.1969 r. Kraków. [dostęp 02.05.2023 r.]
  17. „Trybuna Robotnicza”, nr 10 (14386), 14.01.1988 r., s. 1.
  18. Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym, „Stolica”, nr 43, 26.10.1986 r., s. 21.
  19. „Trybuna Robotnicza”, nr 110, 11.05.1965 r., s. 1.
  20. „Głos Słupski”, nr 15, 18.01.1965 r., s. 1.
  21. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
  22. “Trybuna Robotnicza”, nr 10 (14386), 14.01.1988 r., s. 1.

Oceń: Ryszard Strzelecki (minister)

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:19