Piotr Zychowicz

---

Życiorys

Piotr Zychowicz, absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego w 2005 roku, obronił swoją pracę magisterską, która nosiła tytuł Środowiska germanofilskie w Generalnym Gubernatorstwie 1939–1942. Przypadek Władysława Studnickiego. Praca ta została przygotowana pod kierunkiem Andrzeja Chojnowskiego, a jej recenzentem był Paweł Wieczorkiewicz.

Od 2000 roku Zychowicz jest związany z dziennikiem „Rzeczpospolita”, gdzie pełnił rolę dziennikarza, a później zastępcy szefa działu zagranicznego. Do października 2012 roku znajdował się w gronie autorów publikujących zarówno w „Rzeczpospolitej”, jak i w tygodniku „Uważam Rze”. Ponadto, przez pewien czas był również zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Uważam Rze Historia”.

Warty odnotowania jest fakt, że 10 kwietnia 2010 roku, był jednym z pierwszych dziennikarzy, którzy dotarli na miejsce katastrofy TU-154 w Smoleńsku. Jego dorobek literacki obejmuje m.in. książkę Pakt Ribbentrop-Beck.

Od stycznia 2013 do października 2022 roku Zychowicz piastował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego tygodnika „Do Rzeczy” oraz był redaktorem naczelnym miesięcznika „Historia Do Rzeczy”. Od kwietnia 2013 roku prowadzi magazyn historyczny Kontra w Telewizji Republice. Co więcej, od sierpnia 2020 roku prowadzi kanał na YouTube o nazwie „Historia Realna”, który zyskał uznanie jako „niezależny kanał o historii, geopolityce i wojsku”.

Akcja „Przeciwko polskim obozom”

Piotr Zychowicz jest jednym z kluczowych postaci w inicjatywie mającej na celu zwalczanie użycia terminu „polskie obozy” w odniesieniu do historycznych miejsc zagłady. Obok Jerzego Haszczyńskiego oraz Katarzyny Zuchowicz, Zychowicz był jednym z głównych inicjatorów akcji, która miała miejsce w 2005 roku i została zorganizowana przez redakcję „Rzeczpospolita”.

Wyróżnienie dla Zychowicza przyszło za jego tekst „Trzeba ścigać autorów tekstów o «polskich obozach»”, który został doceniony nagrodą główną Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w tym samym roku. Wspólnie z Haszczyńskim i Zuchowicz był także współautorem wielu innych ważnych publikacji poruszających tę kwestię.

Inicjatywa, której celem było walka z szerzeniem nieprawdziwych informacji dotyczących historii, otrzymała również nominację do nagrody „Press”, podkreślając znaczenie pracy Zychowicza na polu dziennikarstwa i apologetyki historycznej.

Poglądy i reakcje

W swoich publikacjach Piotr Zychowicz stara się przedstawiać i oceniać różne alternatywne scenariusze historyczne dotyczące Polski. Na przykład, w „Pakcie Ribbentrop-Beck” argumentuje, że w 1939 roku lepszym rozwiązaniem dla polskiego państwa byłby sojusz z III Rzeszą oraz wspólny atak na ZSRR, zamiast polegania na sojuszach z Francją i Wielką Brytanią.

Na kartach książki „Piłsudski – Lenin” postuluje tezę o odpowiedzialności Naczelnika Państwa Polskiego za rozpowszechnienie komunizmu na świecie. Z kolei w „Obłędzie ’44” krytycznie ocenia osoby odpowiedzialne za wybuch powstania warszawskiego. Jego tezy spotkały się z negatywnymi reakcjami niektórych historyków.

Antoni Dudek zauważył, że „w książkach Piotra Zychowicza nie o dyskusję chodzi, ale o przywalenie komuś: raz jest to Józef Beck, którego jednostkową rolę przecenia, czyniąc z niego całkowicie samodzielnego architekta polityki zagranicznej II RP, a raz dowództwo AK, które według niego również mogło w 1944 roku działać wg własnego uznania, ignorując społeczne nastroje”.

Inne krytyki sformułował Piotr Gontarczyk, który odniósł się do konstrukcji „Obłędu ’44”, twierdząc, że autor „bardzo obszernie korzysta z (…) wypowiedzi oskarżycielskich, mściwych, nie do końca sprawdzonych, albo w ogóle nie wiadomo, czy prawdziwych. To w jakiejś mierze dezawuuje cały tok jego narracji”. Jego opinia nie jest odosobniona, bowiem Rafał Igielski skrytykował książkę o domniemanej współpracy obozu piłsudczykowskiego z bolszewikami, określając ją jako „ignorancką, prymitywną i niedorzeczną”.

Marek Kornat również nie podzielał tez autora. Krytykkę wyraził także Jacek Chrobaczyński, który określił „Pakt Ribbentrop-Beck” jako „wyrazisty przykład śmieszności intelektualnej, niekompetencji warsztatowej i spekulacji umysłowej, a autora nie uważał za profesjonalnego historyka”.

W wrześniu 2017 roku, w książce oraz artykule opublikowanym w „Do Rzeczy”, Zychowicz próbował propagować pogląd, że ideolog nazizmu, Adolf Hitler, reprezentował nie skrajną prawicę, lecz „lewactwo”. Przyporządkowanie Hitlera do prawicy według Zychowicza stanowiło sukces lewicowej propagandy. Zarzuty w tej sprawie przedstawiał Mateusz Kuryła z portalu Histmag, twierdziąc, że jest to „znaczące nadużycie intelektualne”, które ma swoje źródło w rasizmie oraz antysemityzmie ideologii nazistowskiej, co jest sprzeczne z lewicowymi postulatami egalitaryzmu.

Historycy Mikołaj Mirowski oraz Jan Rojewski zarzucili interpretacji Zychowicza ahistoryzm w analizie doktryny politycznej Hitlera. W wywiadzie dla „Rzeczpospolitej” Jan Rojewski zwrócił uwagę na ideologiczny przekaz okładek pisma „Historia Do Rzeczy”.

Zychowicz zajął się również zbrodnią, jaką dokonali żołnierze Armii Krajowej na Żydach w Lesie Siekierzyńskim w 1944 roku.

W 2019 roku jego książka „Wołyń zdradzony, czyli jak dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA” wzięła udział w 12. edycji konkursu Książka Historyczna Roku. Jednakże, decyzją trzech współorganizatorów: Telewizji Polskiej S.A., Polskiego Radia S.A. oraz Narodowego Centrum Kultury, książka została usunięta z konkursu, argumentując, że była niezgodna z polską racją stanu. Instytut Pamięci Narodowej w swoim oświadczeniu podkreślił, że ta decyzja nie była wcześniej uzgadniana z IPN. W związku z tym Sławomir Cenckiewicz 24 października 2019 roku zarzucił organizatorom brak kompetencji do podjęcia takich działań, użycie błędnej podstawy prawnej i ogłosił rezygnację z jury konkursu, a także zaapelował o unieważnienie konkursu w tej edycji. Następnego dnia, czterej organizatorzy (TVP, PR, IPN, NCK) ogłosili unieważnienie konkursu w 2019 roku.

Książki

Piotr Zychowicz, znany polski autor, ma na swoim koncie szereg książek, które skupiają się na ważnych kwestiach historycznych i politycznych. Jego publikacje są niezwykle kontrowersyjne i prowokujące, a więc znacząco wpływają na odbiór współczesnej historii Polski.

Oto lista niektórych jego najważniejszych dzieł:

• – Pakt Ribbentrop-Beck czyli jak Polacy mogli u boku Trzeciej Rzeszy pokonać Związek Sowiecki, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2012. ISBN 978-83-7818-091-3,
• – Obłęd ’44 czyli jak Polacy zrobili prezent Stalinowi, wywołując Powstanie Warszawskie, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2013. ISBN 978-83-7818-198-9,
• – Opcja niemiecka. Czyli jak polscy antykomuniści próbowali porozumieć się z Trzecią Rzeszą, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2014. ISBN 978-83-7818-316-7,
• – Pakt Piłsudski-Lenin czyli jak Polacy uratowali bolszewizm i zmarnowali szansę na budowę imperium, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2015. ISBN 978-83-7818-919-0,
• – Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2018. ISBN 978-83-8062-289-0,
• – Wołyń zdradzony czyli jak dowództwo AK porzuciło Polaków na pastwę UPA, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2019. ISBN 978-83-8062-564-8,
• – Germanofil. Władysław Studnicki. Polak, który chciał sojuszu z III Rzeszą, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2020. ISBN 978-83-8188-103-6,
• – Nadchodzi III wojna światowa. Czy Ameryka porzuci Polskę na pastwę Rosji?, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2021. (Współautor Jacek Bartosiak). ISBN 978-83-818-8354-2,
• – Wojna o Ukrainę. Wojna o świat (wspólnie z Jackiem Bartosiakiem), Poznań: Dom Wydawniczy Rebis 2023, ISBN 978-83-8338-104-6,
• – Izrael na wojnie. 100 lat konfliktu z Palestyńczykami, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis 2024, ISBN 978-83-8338-277-7.

Oprócz tego, Zychowicz jest autorem serii „Opowieści niepoprawne politycznie”, która zawiera:

• – Żydzi. Opowieści niepoprawne politycznie, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2016. ISBN 978-83-8062-724-6,
• – Sowieci. Opowieści niepoprawne politycznie II, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2016. ISBN 978-83-8062-781-9,
• – Niemcy. Opowieści niepoprawne politycznie cz. III, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2017. ISBN 978-83-8062-238-8,
• – Żydzi 2. Opowieści niepoprawne politycznie IV, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2018. ISBN 978-83-806-2315-6,
• – Alianci. Opowieści niepoprawne politycznie V, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2021. ISBN 978-83-8188-236-1,
• – Ukraińcy, Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis” 2022. ISBN 978-83-8188-625-3 oraz Ukraińcy – edycja specjalna z materiałami dodatkowymi, w twardej oprawie (to samo wydawnictwo, rok wydania). ISBN 978-83-8188-656-7.

Te książki są świadectwem nie tylko bogatej wiedzy autora, ale także jego odważnego podejścia do historii, co czyni je wyjątkowym źródłem dla czytelników poszukujących alternatywnych narracji dotyczących minionych wydarzeń w Polsce.

---

Oceń: Piotr Zychowicz

---