Piotr Winczorek

---

Życiorys

Piotr Winczorek był absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie, które ukończył w 1961 roku. Następnie kontynuował edukację na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1961–1966. W 1972 roku spędził czas na studiach w Nancy, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju akademickiego.

Po ukończeniu studiów Winczorek rozpoczął pracę na Wydziale Prawa, stopniowo zajmując kolejne stanowiska akademickie. Jego działalność obejmowała uczestnictwo w seminarium doktoranckim, które prowadził renomowany profesor Stanisław Ehrlich. Po obronie pracy doktorskiej w 1972 roku, uzyskał habilitację w 1988. W międzyczasie pełnił funkcje zastępcy dyrektora oraz dyrektora Instytutu Nauk o Państwie i Prawie. W tym czasie kierował również Katedrą Filozofii Prawa i Nauki o Państwie.

W 1997 roku Piotr Winczorek został profesorem nauk prawnych, a jego specjalizacja obejmowała naukę o państwie oraz prawo konstytucyjne. Poza pracą na Uniwersytecie Warszawskim, Winczorek prowadził zajęcia także w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Ostrołęce w latach 1997–2013 oraz w Uczelni Łazarskiego w Warszawie od 2013 do 2015 roku.

Oprócz działalności akademickiej, Winczorek był również aktywnym działaczem Stronnictwa Demokratycznego, w którym piastował funkcję wiceprzewodniczącego Centralnego Sądu CK SD. W 1989 roku ubiegał się o mandat poselski w okręgu Warszawa-Mokotów z poparciem swojego stronnictwa. W latach 1989-1991 był zastępcą członka, a następnie, od 1991 do 1993 roku, członkiem Trybunału Stanu. Do grupy Rady Legislacyjnej, działającej przy prezesie Rady Ministrów, należał w latach 1994-1998. Od 1993 do 1997 roku był członkiem, a później przewodniczącym Zespołu Stałych Ekspertów Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego.

W 1996 roku otrzymał członkostwo w zespole Komitetu Badań Naukowych, który zajmował się oceną wniosków o granty w dziedzinie nauk prawnych. Publikował swoje prace w licznych czasopismach, w tym w prestiżowej „Rzeczpospolitej”, a także był autorem wielu książek, w tym podręczników akademickich.

Piotr Winczorek zmarł 9 lutego 2015 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 17 lutego 2015 w kościele pw. św. Karola Boromeusza w Warszawie, gdzie złożono jego ciało w grobie rodzinnym na Starych Powązkach (kwatera 259/3/5).

Odznaczenia

W 1997 roku prezydent Aleksander Kwaśniewski, doceniając niezwykłe osiągnięcia Piotra Winczorka w zakresie tworzenia prawnych podstaw demokratycznego oraz praworządnego państwa, a także jego zasługi w pracach nad nową Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, uhonorował go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z kolei w 2014 roku prezydent Bronisław Komorowski, uznając jego wybitne zasługi w kształtowaniu zasad demokratycznego państwa prawa, przyznał mu Krzyż Komandorski tego samego orderu.

Wybrane publikacje

Piotr Winczorek jest autorem wielu istotnych publikacji, które przyczyniły się do zgłębiania wiedzy na temat demokracji, prawa konstytucyjnego oraz polityki w Polsce. Oto wybrane dzieła, które można zaliczyć do jego osiągnięć:

• Demokracja u schyłku XX wieku (współautor Władysław T. Kulesza), Warszawa 1992,
• Doktryny „socjalizmu samorządowego” we Francji i Jugosławii, Warszawa 1989,
• Dyskusje konstytucyjne, Warszawa 1996,
• Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Warszawa 2000,
• Miejsce i rola SD w strukturze politycznej PRL (zagadnienia wybrane), Warszawa 1975,
• Prawo i polityka w czasach przemian, Warszawa 1995,
• Prawo konstytucyjne Rzeczpospolitej Polskiej. Podręcznik dla studentów studiów nieprawniczych, Warszawa 2003,
• Teoria państwa i prawa (współautor), Warszawa 1986,
• Ustrój konstytucyjny Rzeczypospolitej Polskiej z tekstem Konstytucji z 2 IV 1997 r. (współautor), Warszawa 1998,
• Wstęp do nauki o państwie, Warszawa 1995.

---

Oceń: Piotr Winczorek

---