Krzysztof Kauba

Prawo i sprawiedliwość

Krzysztof Andrzej Kauba, urodzony 17 lutego 1941 roku w Warszawie, jest postacią o bogatej karierze, która na stałe zapisała się w historii Polski. Jako polski prawnik, zdobył uznanie nie tylko w swoim zawodzie, ale także w społeczno-politycznym życiu kraju.

Znany przede wszystkim jako działacz „Solidarności”, odegrał istotną rolę w ruchu, który przyczynił się do przemian demokratycznych w Polsce. Jego zaangażowanie w te wydarzenia było kluczowe dla rozwoju demokratycznych wartości w społeczeństwie i prawie w Polsce.

Po zakończeniu aktywnej kariery zawodowej, Krzysztof Kauba przeszedł na emeryturę jako sędzia, co również świadczy o jego głębokim związku z systemem prawnym kraju. Jego wiedza i doświadczenie nie tylko wzbogaciły jego pracę jako sędziego, ale również pozostawiły trwały wpływ na jego współpracowników i społeczność prawniczą.

Życiorys

W czasach PRL Krzysztof Kauba pełnił swoje obowiązki jako sędzia sądu wojewódzkiego w Warszawie. W latach osiemdziesiątych zaangażował się w działalność Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości, który wkrótce po przystąpieniu do NSZZ „Solidarność” zyskał szerokie poparcie. W ramach międzyzakładowej komisji „Solidarność” sądów warszawskich oraz notariatu, zajmował się rolą skarbnika i kuratora zawodowego, co wskazuje na jego znaczącą pozycję w ruchu związkowym.

Sytuacja zmieniła się podczas stanu wojennego, kiedy to Kauba został usunięty z funkcji sędziego przez Radę Państwa, co było konsekwencją jego działalności w obiegu nielegalnym, a zwłaszcza za posiadanie podziemnej prasy. Jego odwaga i determinacja były widoczne również w jego twórczości, jako że publikował swoje teksty w Tygodniku Solidarność.

W latach dziewięćdziesiątych Krzysztof Kauba pełnił rolę rzecznika prasowego Sądu Najwyższego, co było kontynuacją jego zaangażowania w publiczną służbę. Później objął stanowisko Zastępcy Rzecznika Interesu Publicznego, a jego wysiłki na rzecz sprawiedliwości i demokracji zostały docenione, gdy 22 października 2008 roku, prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, nagradzając w ten sposób jego wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce oraz działalność publiczną i społeczną.

15 stycznia 2009 roku, jego doświadczenie i autorytet pozwoliły mu na nowe wyzwanie – powołanie w skład Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, co podkreśla jego znaczenie w historii współczesnej Polski.

Przypisy

  1. Cezary Gmyz: Intelektualiści w obronie szefa CBA. rp.pl, 20.01.2008 r. [dostęp 06.06.2013 r.]
  2. Jerzy Kochanowski: Tylnymi drzwiami. "Czarny rynek" w Polsce 1944-1989. Warszawa: Neriton, 2010 r. ISBN 978-83-75-43168-1.
  3. Maria Stanowska, Adam Strzembosz: Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981-1988. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2005 r. ISBN 978-83-89-07883-4.
  4. Polska 2001. Informator. Warszawa: Centrum Informacji Polskiej Agencji Informacyjnej, 2001 r. ISBN 83-223-2702-1.
  5. a b Wykaz 2000 osób sprawujących władzę w RP. Małgorzata Szubert (red.). Warszawa: Wyd. Wiejska, 1994 r. s. 202. ISBN 978-83-90-16440-3.
  6. M.P. z 2009 r. nr 27, poz. 356
  7. Kapituły orderów. prezydent.pl. [dostęp 06.06.2013 r.]

Oceń: Krzysztof Kauba

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:16