Małga Kubiak

---

Rodzina i wykształcenie

Małga Kubiak wyrasta z rodziny, która posiada bogate tradycje literackie. Jej ojcem był znany poeta Tadeusz Kubiak, natomiast jej stryjem był Zygmunt Kubiak, również związany z literaturą. W latach 1970–1973 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie miała okazję pracować w trzech różnych pracowniach, co znacząco wzbogaciło jej doświadczenia artystyczne.

W 1973 roku Kubiak postanowiła wyjechać do Londynu, a następnie osiedliła się w Szwecji. Tam, przez kilka miesięcy, uczestniczyła w Symposiu w Ubbeboda Center, kierowanym przez profesora Yoshio Nakajima, specjalistę w dziedzinie performance. Jej edukacja filmowa kontynuowana była w Szkole Filmowej Valand Academy w Göteborgu, gdzie rozwijała swoje umiejętności i pasje twórcze.

Twórczość

Małga Kubiak to wszechstronna artystka, która zdobyła uznanie w różnych dziedzinach twórczości. Jest autorką czterech książek, w tym Dirty Paradise (1992), Babe Trouble (1994), Scheisse Elysees (1997) oraz One Man Show (2002). W kręgach literackich Ameryki jej prace często określane są mianem „neo-neo Beat dame”, co podkreśla jej związek z generacją neo-neo beatową. Dodatkowo, Kubiak jest liderką własnego zespołu muzycznego, Miss Mess, w którym muzyka trash i punk rock grają kluczową rolę.

Artystka ma na swoim koncie ponad 40 produkcji, w tym m.in. dramat Federico Garcia Lorca Czarna rozpacz (2013). W roku 2015 wyreżyserowała dramat bazujący na biografii Piera Paolo Pasoliniego, zatytułowany PPPasolini. Film ten znalazł się w programie siódmej edycji Festiwalu Filmowego LGBT w Warszawie. Warto również wspomnieć, że w jej filmach, takich jak IDn4 oraz Baby Trouble Hole, wystąpił znany muzyk Nick Cave.

W Polsce prace Kubiak miały okazję być prezentowane w Galerii Wschodniej w Łodzi, a także w Galerii QQ oraz Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku. Jej filmy były częścią kilku edycji LGBT Film Festival (2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019) oraz na Trzecim Oku podczas MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu w 2013 roku, którego kuratorką była Ewa Szabłowska. W 2018 roku Kubiak zaprezentowała swoje dzieło w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie pod wspólnym tytułem The Ego Trip (The Ego Trip Label Małga Kubiak). Muzykę do tego projektu oraz innych produkcji skomponował Zbigniew Karkowski.

Małga Kubiak występuje również jako aktorka. Jej występy można było zobaczyć w spektaklu Mai Kleczewskiej Golem, a także w filmach Carla Andersa, takich jak Lick an Apple like a Pussy a Movie Stanislavsky never made (2002), Eiszeit (2004) oraz Female Summer (2006). Swoje umiejętności zaprezentowała również podczas performansu Alexa Baczyńskiego-Jenkinsa w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2019 roku, zatytułowanym Untitled Dances.

W 2015 roku Kubiak została wyróżniona Niedźwiedziem Polarnym za swoje osiągnięcia w kinie przez organizację Tupilak, działającą na rzecz skandynawskiej społeczności LGHBTQ.

Życie prywatne

Rodzice Kubiak rozstali się wkrótce po tym, jak dziewczynka zaczęła swoją edukację w szkole podstawowej. W wyniku tej sytuacji została umieszczona w szkole z internatem, która kształci dzieci przyszłych dyplomatów. W swoim życiu wielokrotnie zmieniała placówki edukacyjne.

Po rozwodzie rodziców Kubiak wzięła na siebie odpowiedzialność za opiekę nad swoją matką, która zmagała się z chorobą psychiczną, konkretnie schizofrenią. Opiekowała się nią aż do jej śmierci.

Podczas gdy jeszcze mieszkała w Polsce, w wieku 19 lat, Kubiak została matką, urodziwszy córkę. Po rozstaniu z polskim mężem, podjęła decyzję o przeprowadzce do Szwecji. Tam związała się z Szwedem, z którym wspólnie mają syna. W kwestii opieki nad swoim drugim dzieckiem Kubiak postanowiła powierzyć ojcu chłopca.

Książki

Oto wykaz książek autorstwa Małgi Kubiak, które zyskały uznanie wśród czytelników:

• 1992: Dirty Paradise,
• 1994: Babe Trouble,
• 1997: Scheisse Elysees,
• 2002: One Man Show.

Zespoły muzyczne

Wśród interesujących zespołów muzycznych można znaleźć wiele wyjątkowych formacji, które wyróżniają się swoim brzmieniem i stylem. Oto kilka z nich:

• Miss Mess – zespół reprezentujący gatunek trash punk rock, pochodzący z Sztokholmu,
• Freya Paris Fucked Music Society – zespół grający noise, z siedzibą w Paryżu,
• Pink Jupe – formacja z Brukseli.

Filmy

Informacje dotyczące twórczości Małgorzaty Kubiak w obszarze filmowym można znaleźć w różnorodnych bazach danych, takich jak IMDb oraz Filmweb. Poniżej przedstawiamy listę realizacji, w których pełniła rolę reżyserki, zatytułowanych chronologicznie:

• 1986: Ego,
• 1985: Father,
• 1987: Super Ego,
• 1985: IDn1,
• 1990: IDn2,
• 1990: IDn3,
• 1991: IDn4,
• 1992: Flasher,
• 1994: Angel,
• 1996: Baby Trouble Hole,
• 2002: Psychos,
• 2005: Cravings of Kane,
• 2006: Game Girl,
• 2007: Gay Hell at Dante Café,
• 2009: Mask of Love on Yukio Mishima,
• 2010: Mask of Life on Yukio Mishima,
• 2010: Mask of Beauty on Yukio Mishima,
• 2011: Upadek Anioła (Fallen Angel: Mask of Death on Yukio Mishima),
• 2012: Annemarie Schwarzenbach Duende,
• 2013: Federico García Lorca Czarna Rozpacz,
• 2015: PPPasolini,
• 2015: PPPasolini Epilog,
• 2016: Andy Warhol To Se Vrati (3 filmy: Edie, SCUM, BOYZ),
• 2019: Bloody Shadows,
• 2017: Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?,
• 2019: Raoul’s Boys of Budapest,
• 2019: Epokalipsa,
• 2020: Secret Sweet: Tribute to Carl Andersen 1958–2012,
• 2020: At the Back of the Screen (prawidłowy tytuł: Xreens),
• 2020: The Private Death of Lizzy Siddal,
• D’Vinci Now (w trakcie realizacji).

Poza reżyserią, w dorobku Kubiak znajduje się również występ jako aktorka. Na przykład, w 2018 roku zagrała w filmie Bimbo Bambino, reżyserowanym przez Alexi Carpentieri.

Filmy dokumentalne o Małdze Kubiak

W 2009 roku powstał film dokumentalny Tomasza Wasilewskiego zatytułowany „Show jednego człowieka” (2008). Ten poruszający dokument opowiada historię Małgi Kubiak i zdobył znaczące uznanie w branży filmowej, otrzymując dwie prestiżowe nagrody. Został wyróżniony na Festiwalu Kina Niezależnego w Łodzi, gdzie zdobył nagrodę, i na Rybnickich Prezentacjach Filmu Niezależnego RePeFeNe, gdzie został uznany za najlepszy film dokumentalny.

W 2012 roku Anneliese Holles zrealizowała kolejny dokument na temat Kubiak, zatytułowany „Love & Other Manias”. Film ten zyskał uznanie i w 2013 roku zdobył nagrodę Lucki Los, Documetary Prize na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie.

---

Oceń: Małga Kubiak

---