Michał Płoński

Płoński rozpoczął swoją artystyczną drogę, ucząc się rysunku w pracowni „Malarni”, która należała do Francuza Jana Piotra Norblina. W wieku 18 lat podjął odważną decyzję o wyjeździe do Włoch, gdzie miał możliwość zapoznania się z różnorodnym malarstwem europejskim. Po tym inspirującym okresie wrócił do Polski, koncentrując się na tworzeniu szkiców oraz rysunków przedstawiających pejzaże, portrety oraz sceny rodzajowe.

W 1800 roku Płoński ponownie opuścił kraj, aby kontynuować naukę w dziedzinie sztuki rytowniczej. Jego podróże obejmowały Kopenhagę, Amsterdam i Paryż, gdzie pracował w Cesarskim Gabinecie Rycin. W tym czasie jego twórczość obejmowała głównie akwaforty, które były kopiami dzieł starych mistrzów, oraz miniaturowe portrety. W Amsterdamie opublikował również Album, w którym prezentował reprodukcje obrazów Rembrandta.

Niestety, ostatnie lata życia Płońskiego były naznaczone cierpieniem z powodu choroby psychicznej. Po powrocie do Warszawy znalazł się w szpitalu dla obłąkanych u bonifratrów, gdzie zmarł, оставив głębokie wrażenie na polskiej scenie artystycznej.