Anna Prucnal

---

Życiorys

Anna Prucnal jest postacią, której bogate życie artystyczne odzwierciedla jej wszechstronność jako aktorki i pieśniarki. Urodziła się jako córka Jana i Wiktorii, a swoje muzyczne umiejętności doskonaliła na warszawskiej Akademii Muzycznej. W późniejszych latach studiowała w berlińskiej Komische Oper, pod okiem znanego reżysera Waltera Felsensteina. W latach sześćdziesiątych XX wieku była jedną z solistek prestiżowego Teatru Wielkiego w Warszawie, a jej talenty dostrzegano także w kabaretach, takich jak STS, Pod Egidą oraz Dudek.

Prucnal miała okazję zagrać w bułgarskim filmie „Słońce i cień”, a także występować w produkcjach filmowych z Niemieckiej Republiki Demokratycznej, gdzie szybko zdobyła popularność jako aktorka oraz piosenkarka. W grudniu 1970 roku emigrowała do Francji, gdzie osiedliła się i poślubiła pisarza oraz reżysera Jean Maillanda. W obrębie francuskiego środowiska artystycznego Prucnal zyskała uznanie zarówno jako pieśniarka, jak i aktorka teatralna i filmowa.

Warto również podkreślić, że jest jedyną polską aktorką, która zagrała w filmie słynnego reżysera Federico Felliniego, w produkcji „Miasto kobiet” z 1980 roku. Koncertowała na wielu prestiżowych scenach, m.in. w paryskiej Olympii (1981) oraz Theatre de la Ville (1979), a także w Kanadzie, Belgii i Japonii. Uczestniczyła w festiwalu w Awinionie, występując w operach, w tym w dziełach Kurta Weilla, Franciszka Poulenca oraz Claude’a Prey.

Jej artystyczny dorobek wzbogacają piosenki wykonywane w wielu językach, takich jak francuski, niemiecki, polski, rosyjski oraz włoski. Współpracowała z takimi twórcami jak Georges Moustaki, a jej repertuar zawiera również teksty Aleksandra Wertyńskiego, Władimira Majakowskiego oraz Bułata Okudżawy.

W 1974 roku zagrała Annę Planetę, wyrazistą postać w awangardowym filmie „Sweet Movie”, reżyserowanym przez Dušana Makavejeva. Film został w Polsce sklasyfikowany jako pornograficzny i antykomunistyczny, co spowodowało nałożenie cenzury na jej nazwisko. Zalecenia cenzorskie dokumentował Tomasz Strzyżewski w swojej książce poświęconej cenzurze w PRL-u, gdzie opublikował notkę informacyjną z 17 sierpnia 1974 roku, wydaną przez Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk.

„Aż do odwołania nie należy dopuszczać do publikacji żadnych materiałów o aktorce Annie Prucnal (reklamujących lub przypominających osobę aktorki, jak również prezentujących jej osiągnięcia i sukcesy artystyczne za granicą)”.

Prucnal doświadczyła trudności również w postaci odebrania jej polskiego paszportu przez władze komunistyczne. Dopiero w 1989 roku, po długiej nieobecności, odwiedziła Polskę, towarzysząc prezydentowi Francji François Mitterrandowi w jego oficjalnej wizycie. W tym czasie dała występ na placu Zamkowym w Warszawie, co stanowiło symboliczny powrót do ojczyzny.

Na zakończenie swojej kariery muzycznej 27 kwietnia 2010 roku wystąpiła z recitalem w warszawskim Och-Teatrze przy ul. Grójeckiej. Anna Prucnal jest matką Piotra, który także jest reżyserem, oraz babcią Alicji. Jej niezwykła kariera pozostaje niezatarte w pamięci wielu miłośników sztuki i kultury.

Filmografia

Filmografia Anny Prucnal jest rozbudowaną i zróżnicowaną częścią jej kariery artystycznej, obejmującą różnorodne produkcje filmowe. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę filmów, w których brała udział, ze wskazaniem lat ich produkcji, tytułów oraz ról, jakie odgrywała.

Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
1961	Pierwsza balowa sukienka	(rola nieznana)	film dokumentalny, reżyser: Włodzimierz Borowik
1961	Bezkrólewie	(rola nieznana)	film edukacyjny, reżyser: Włodzimierz Borowik
1962	Slnceto a sjankata	dziewczyna	film melodramatyczny, reżyser: Rangel Vulchanow
1963	Smarkula	Krysia Kowalska	film komediowy, reżyser: Leonard Buczkowski
1963	Przygoda noworoczna	Krystyna	film obyczajowy, reżyser: Stanisław Wohl
1964	Der fliegende Holländer	Senta	film muzyczny (opera), reżyser: Joachim Herz
1966	Reise ins ehebett	Eva	film obyczajowy, reżyser: Joachim Hasler
1968	Wege übers Land	Steffa	serial telewizyjny, reżyser: Martin Eckermann
1968	Przekładaniec	żona-bratowa Foxa	film science fiction, reżyser: Andrzej Wajda
1969	Nowy	sekretarka OM-1 wydająca mydło Sochockiemu	film komediowy, reżyser: Jerzy Ziarnik
1970	Jede Stunde, Deines Lebens	Hanka	film obyczajowy
1970	Dame Kebold	(rola nieznana)	film kostiumowy
1970	Unterwegs zu Lenin	telefonistka	film obyczajowy, reżyser: Günter Reisch
1970	Resistance	(rola nieznana)	film obyczajowy
1972	Helle	(rola nieznana)	film dramatyczny, reżyser: Roger Vadim
1974	Sweet movie	Anna Planeta	film komediowo-dramatyczny, reżyser: Dušan Makavejev
1976	Nick Verlaine ou Comment voler la Tour Eiffel	Helene	serial telewizyjny, reżyser: Claude Boissol
1977	Dracula pere et fils	(rola nieznana)	film grozy, reżyser: Edouard Molinaro
1977	Mais ou et donc Ornicar	Agnes	film dramatyczny, reżyser: Bertrand Van Effenterre
1978	Le Dossier 51	Sarah Robski	film kryminalny, reżyser: Jean Schwarz
1979	Bastien, Bastienne	Suzanne	film dramatyczny, reżyser: Michel Andrieu
1980	Miasto kobiet	Elena	film komediowo-dramatyczny, reżyser: Federico Fellini
1980	Guerre en pays neutre	Anna	serial telewizyjny, reżyser: François Bréant
1980	Neige	Wanda Valles	film dramatyczny, reżyserzy: Jean-Henri Roger, Juliet Berto
1981	Guerre en pays neutre	(rola nieznana)	serial telewizyjny, reżyser: Philippe Lefebvre
1982	L’ Ogre de barbarie	Halinka	film obyczajowy, reżyser: Pierre Matteuzzi
1984	L’ Homme qui aimait deux femmes	Julie	film obyczajowy, reżyser: Philippe Defrance
1989	Un Amour tardif	(rola nieznana)	film obyczajowy, reżyser: Patrick Jamain
1991	Obywatel świata	piosenkarka	film obyczajowy, reżyser: Roland Rowiński
1993	Lepiej być piękną i bogatą	żona mecenasa	film komediowy, reżyser: Filip Bajon
1993	Au port de la lune	(rola nieznana)	film krótkometrażowy, reżyser: Wilfrid Sempé
1994	Wrony	nauczycielka wf-u	film psychologiczny, reżyser: Dorota Kędzierzawska
1997	C’est la tangente que je préfere	blondynka	film obyczajowy, reżyser: Charlotte Silvera
2001	Le Stade de Wimbledon	blondyna	film dramatyczny, reżyser: Mathieu Amalric
2005	Slogans pour 343 actrices	kobieta	film obyczajowy, reżyser: Alain Cavalier
2007	Au Pays de Miracles	ona sama	film dokumentalny, reżyser: Pierre Michaud

Role teatralne

Anna Prucnal jest niezwykle utalentowaną artystką, której kariera teatralna obejmuje liczne role w znanych produkcjach. Przez lata swojej działalności, zagrała w wielu spektaklach, odważnie eksplorując różnorodne postacie.

• 1971 Le Petit Mahagonny,
• 1971 La Vie parisienne,
• 1972 Les Sept péchés capitaux,
• 1972 Donna Mobil,
• 1973 Le Creux de la vague,
• 1973 Les Quatre jumelles,
• 1974 Ubu à l’opéra,
• 1975 A.A. Les théâtres d’Adamov,
• 1975 Folies bourgeoises,
• 1975 L’Homme occis,
• 1975 Les Nuits de Paris,
• 1976 La Grand-mère française,
• 1977 Jacques ou la soumission,
• 1977 Travail à domicile,
• 1978 Remagen,
• 1978 Kabaret,
• 1984 La Belle Hélène,
• 1984 La Voix humaine,
• 1986 Ghetto,
• 1987 Enchaînés,
• 1988 Réveille-toi Philadelphie,
• 1990 L’Opéra de quat’sous,
• 1991 La Chambre,
• 1992 Monsieur Brecht,
• 1993 La Voix humaine,
• 1994 Les Lendemains qui chantent faux,
• 1996 Gernika 1937, une revue lyrique,
• 1999 Le Cirque de Giuseppe,
• 2000 Le Chant du cygne et autres histoires,
• 2002 L’Etranger de la ville,
• 2003 Le Mal rouge et or,
• 2004 Anna Prucnal dit Jean Cocteau,
• 2005 Les Monologues du vagin.

Wszystkie te wystąpienia pokazują jej wszechstronność i głęboką pasję do sztuki teatralnej, co czyni ją wyjątkową postacią na scenie.

Dyskografia

Anna Prucnal, znana artystka, ma na swoim koncie wiele znaczących nagrań, które ukazują jej unikalny styl oraz różnorodność muzyczną. Poniżej znajduje się lista albumów, które stworzyła podczas swojej kariery:

• 1967 Letkiss-Boy,
• 1967 Träume sind so wunderschön,
• 1979 Félicité,
• 1979 L’Été,
• 1980 Théâtre de la ville,
• 1981 Avec Amour,
• 1982 Loin de Pologne,
• 1984 L’âge de cœur,
• 1987 Rêve d’ouest, rêve d’est,
• 1987 Ivre vive – Luna moon,
• 1988 Concert 88,
• 1993 Monsieur Brecht,
• 1993 C’était à Babelsberg,
• 1995 Dédicaces,
• 1995 L’intégrale,
• 1996 Rêve d’Ouest – Rêve d’Est,
• 1998 Anna Prucnal chante Vertynski,
• 1999 Les années fatales,
• 2001 Le Cirque de Giuseppe,
• 2002 Je vous aime,
• 2006 Monsieur Brecht,
• 2006 Rêve d’ouest – Rêve d’est.

Publikacje książkowe

W 2002 roku została wydana książka zatytułowana Ja, urodzona w Warszawie (francuski tytuł: Moi qui suis née à Varsovie). W Polsce publikacja ta ukazała się dopiero w 2005 roku.

---

Oceń: Anna Prucnal

---