Kazimierz Szempliński

---

Służba wojskowa

W Wojsku Polskim Kazimierz Szempliński rozpoczął swoją służbę od listopada 1919 roku. Jego edukacja wojskowa obejmowała kurs w szkole podchorążych piechoty, co stanowiło fundament jego przyszłej kariery.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej, która miała miejsce w latach 1919-1920, był przydzielony do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy”. Po zakończeniu działań wojennych, w stopniu porucznika, kontynuował swoją służbę w tym samym pułku stacjonującym w Warszawie.

W dniu 1 stycznia 1928 roku został mianowany na stopień kapitana z datą starszeństwa, co umiejscowiło go na 58. lokacie w korpusie oficerów piechoty w roku 1939. W przybliżonym roku 1929, Szempliński został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie.

Do roku 1935 pełnił funkcję dowódcy 1 kompanii w I batalionie tego pułku, a po zakończeniu tej misji objął stanowisko komendanta obwodowego Przysposobienia Wojskowego przy 30 pp. Również w latach 1929 i 1931 pełnił rolę komendanta Ośrodka Wychowania Fizycznego w stolicy, a w marcu 1939 roku został komendantem 30 Obwodu PW przy 30 pp.

Aktywność sportowa

Kazimierz Szempliński, od roku 1922, z pasją angażował się w różnorodne dyscypliny sportowe, w tym lekkoatletykę, piłkę nożną, marsze oraz szermierkę.

W roku 1925 miał zaszczyt uczestniczyć w zwycięskiej drużynie podczas marszu „Szlakiem Kadrówki”. Jego kariera w szermierce rozwijała się w międzywojniu, kiedy to zdobył uznanie jako wybitny sportowiec.

W 1930 roku zdobył mistrzostwo Polski w szpadzie, a następnie w 1932 roku tytuł mistrza Warszawy. W 1935 roku osiągnął sukces zdobywając mistrzostwo armii zarówno w szpadzie, jak i w szabli.

Szempliński uczestniczył także w międzynarodowych turniejach, w tym w Belgii oraz Francji. W 1930 roku reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w Liège, gdzie jego drużyna zdobyła brązowy medal w rywalizacji szablistów.

Był dumnym członkiem drużyny szermierczej na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku. A w 1937 roku zajął czwarte miejsce podczas mistrzostw świata w Paryżu, co potwierdziło jego miejsce w gronie najlepszych zawodników.

Wojna i po wojnie

W okresie września 1939 roku Kazimierz Szempliński pełnił rolę adiutanta 30 pułku piechoty. W dniu 14 września, wraz z grupą żołnierzy, zdołał przebić się do Warszawy, gdzie brał aktywny udział w obronie stolicy. Po kapitulacji miasta, od 30 września 1939 roku, znalazł się w rękach niemieckich, co zaprowadziło go do niewoli.

Jako jeniec, przebywał w Oflagu II B w Arnswalde, a następnie od września 1940 roku, w Oflagu II C Woldenberg. Tam, w trudnych warunkach życia obozowego, stał się aktywnym organizatorem sportowych wydarzeń, co pozwoliło współwięźniom na zachowanie ducha walki i mobilizację sił. Po zakończeniu wojny, Kazimierz Szempliński powrócił do swojego kraju.

Osiedlił się w Warszawie, gdzie spędził resztę swojego życia. Niestety, zmarł w stolicy, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Wolski.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Szempliński był osobą odznaczoną wieloma prestiżowymi nagrodami, które odzwierciedlają jego zasługi i poświęcenia. W jego dorobku znalazły się m.in.:

• Krzyż Walecznych (1921),
• Medal Niepodległości (23 grudnia 1933),
• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931),
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”),
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929).

---

Oceń: Kazimierz Szempliński

---