Karol Piltz, urodzony 7 lutego 1898 roku w Warszawie, to postać zasługująca na uwagę w polskim świecie szachowym. Jako szachista, miał znaczący wkład w rozwój tej umiejętności w Polsce, a jego talent został dostrzegany przez wielu.
U uczestniczył w nieoficjalnej olimpiadzie szachowej, która miała miejsce w Paryżu w 1924 roku, gdzie reprezentował nasz kraj. Jego osiągnięcia w tym zakresie znakomicie oddają ducha rywalizacji i pasji, jaki towarzyszył mu przez całe życie.
Niestety, informacje o Karolu Piltzu urywają się w wrześniu 1939 roku, co podkreśla tragiczny koniec wielu utalentowanych ludzi tamtych czasów. Jego historia pozostaje w pamięci jako przypomnienie o wielkich postaciach polskiego szachowego dziedzictwa.
Życiorys
Karol Piltz, zanim ukończył 18. rok życia, wielokrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. Jako pięciolatek stracił ojca i wraz z matką osiedlił się w Ameryce Południowej, jednak zdołał wrócić do Warszawy jeszcze przed rozpoczęciem I wojny światowej, gdzie rozpoczął naukę w II gimnazjum. W czasie wojny przebywał w Rosji, a w listopadzie 1918 osiedlił się w Polsce na stałe. Po krótkim okresie, gdy był nauczycielem w szkole podstawowej w Henrykowie na Mazowszu, wziął udział w wojnie z Rosją Radziecką w 1920 roku.
Karierę akademicką rozpoczął w 1921 roku, podejmując studia na Politechnice Warszawskiej. W trakcie swojego kształcenia zrealizował również dwuletni etap nauki na Wydziale Humanistyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Początek lat 20. XX wieku to także czas jego debiutu w warszawskim życiu szachowym: angażował się w turnieje szachowe, tworzył kąciki szachowe w gazetach oraz publikował różnorodne zadania.
Od grudnia 1921 roku prowadził własną rubrykę szachową w młodzieżowym piśmie „Czyn”. Muzyk i kompozytor, Dawid Przepiórka, wysoko cenił twórczość Piltza, publikując jego zadania w swoim kąciku w „Tygodniku Ilustrowanym”. Piltz również współtworzył „Szachistę Polskiego”, gdzie ogłaszał swoje przemyślenia oraz dzieła.
W styczniu 1922 roku odniósł swój pierwszy większy sukces w szachach, zdobywając II miejsce w akademickich mistrzostwach Warszawy, zorganizowanych przez Akademicki Związek Sportowy. W walce o tytuł musiał uznać wyższość Stanisława Kohna, lecz zdołał wyprzedzić takich graczy jak Kazimierz Makarczyk, Zygmunt Marjenstrass, Izaak Towbin i wielu innych. W 1923 roku Piltz zajął VI lokatę w turnieju Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej.
W 1924 roku Piltz wziął udział w eliminacjach do reprezentacji Polski na pierwszą olimpiadę szachową, która odbyła się podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu. Udało mu się zdobyć II miejsce wspólnie ze Stanisławem Kohnem i Janem Kleczyńskim, prześcigając wielu rywali, w tym Leona Szwarcmana oraz Józefa Cukiermana. Polska drużyna, w której składzie był również Dawid Daniuszewski, nie osiągnęła znaczących sukcesów i uplasowała się na dzielonym VII-VIII miejscu, gdyż Piltz zdobył w eliminacjach jedynie 1 punkt, co przekładało się na VI miejsce w grupie eliminacyjnej. W fazie zasadniczej odniósł jednak kilka zwycięstw, m.in. nad Piotrem Potemkinem oraz Edith Holloway, pierwszą kobietą, która zagrała w olimpiadzie szachowej.
Na krajowej arenie Piltz odniósł liczne sukcesy, w tym pokonując Achillesa Frydmana w meczach drużynowych w 1922 roku. W 1929 roku drużynowo zdobył mistrzostwo kraju, grając razem z Rafałem Feinmesserem, Abramem Blassem, Paulinem Frydmanem oraz innymi znakomitościami. Podczas pierwszych mistrzostw indywidualnych kraju w Warszawie w 1926 roku zajął III-VI lokatę, przegrywając podium z wybitnym szachistą Stanisławem Kohna.
Do końca lat 20. Piltz kontynuował grę w turniejach szachowych, aczkolwiek bez większych sukcesów. Następnie musiał skoncentrować się na pracy zawodowej, jednak sporadycznie uczestniczył w zespołowych rozgrywkach z ramienia Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej oraz YMCA. Jego próba powrotu do rywalizacji szachowej w 1937 roku na mistrzostwach Polski w Juracie zakończyła się podzielonym XVII-XVIII miejscem. W 1939 roku na mistrzostwach WTZGS zajął V-VI miejsce, zdobywając tym samym prawo do występu w mistrzostwach Warszawy. Niestety, wybuch II wojny światowej uniemożliwił rozegranie tego turnieju, a samotna kariera Piltza zakończyła się tragicznie we wrześniu 1939 roku podczas obrony Warszawy.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Tomasz Jarzębowski | Lidia Szczerbińska | Damian Roszko | Krzysztof Chrobak | Bartosz Gomułka | Krzysztof Iwanicki | Maciej Wojewódzki | Marian Cieniewski | Aleksandra Komacka | Andrzej Adamski | Marcin Skrzynecki | Robert Malinowski (siatkarz) | Stanisław Urban (wioślarz) | Małgorzata Glinka-Mogentale | Antoni Łukasiewicz (piłkarz) | Andrzej Badeński | Katarzyna Dulnik | Jerzy Kaczkowski | Jadwiga Korbasińska | Marek PapszunOceń: Karol Piltz