Małgorzata Glinka-Mogentale

---

Życie prywatne

Małgorzata Glinka-Mogentale jest córką Jacka oraz Barbary. Posiada także starszą siostrę, Dorotę. W 1997 roku ukończyła klasę sportową w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Warszawie, co stanowiło ważny krok w jej edukacyjnej karierze.

26 czerwca 2004 roku w bazylice Ofiarowania NMP w Wadowicach Małgorzata wzięła ślub z włoskim siatkarzem Roberto Mogentale. Ich związek zaowocował dwójką dzieci: córką Michelle, urodzoną w 2009 roku oraz synem Brunonem, który przyszedł na świat w 2018 roku.

Kariera sportowa

Małgorzata Glinka-Mogentale rozpoczęła swoją karierę sportową w Skrze Warszawa, pracując pod okiem trenera Teofila Czerwińskiego w latach 1993–1996. Już po roku intensywnych treningów została dostrzegona jako najlepsza zawodniczka podczas mistrzostw nadziei olimpijskich. W 1995 roku miała możliwość zagrać na Mistrzostwach Europy kadetek, które odbyły się w Barcelonie, by rok później zdobyć brązowy medal na Mistrzostwach Europy juniorek w Ankarze. Debiut w Reprezentacji Polski seniorek nastąpił 5 lipca 1996 roku, kiedy to wzięła udział w meczu z Niemkami, kończącym się wynikiem 2:3.

W 1997 roku podczas Mistrzostw Świata juniorek, które miały miejsce w Gdańsku, Małgorzata zdobyła nagrodę dla najlepiej atakującej zawodniczki. W latach 1996–1998 reprezentowała barwy Dick Black Andrychów, z którym zdobyła Puchar Polski, mimo dwóch przegranych w finałach Mistrzostw Polski. W sezonie 1998-1999 przeniosła się do drużyny Augusto Kalisz, z którą wywalczyła drugi w swojej karierze Puchar Polski oraz trzecie z rzędu wicemistrzostwo kraju.

Jej znakomite występy na krajowej scenie zaowocowały transferem do ligi włoskiej, gdzie szybko stała się podstawową zawodniczką reprezentacji Polski. Uczestniczyła w Mistrzostwach Europy 1999, 2001 oraz Mistrzostwach Świata 2002. W sumie, w latach 1996–2002 Glinka rozegrała wiele meczów towarzyskich oraz kwalifikacyjnych, często z niekorzystnym wynikiem dla Polski.

Grając w Vicenzy w latach 1999–2003, Glinka trzykrotnie brała udział w turnieju finałowym Pucharu Konfederacji CEV, zdobywając srebrny medal w 2000 roku oraz swoje pierwsze europejskie trofeum – Puchar CEV w 2001 roku. W 2002 zajęła czwarte miejsce w tym turnieju. Jej umiejętności pozwoliły jej triumfować również w Pucharze i Superpucharze Włoch w 2001 roku, mając przy tym okazję współpracować z najlepszymi włoskimi trenerami.

Prawdziwy spektakularny moment w karierze Glinki nastąpił w 2003 roku, kiedy zdobyła z reprezentacją Polski mistrzostwo Europy w Ankarze. W półfinale, przeciwko Niemcom, zachwyciła zdobywając aż 41 punktów, co zaowocowało znakomitą skutecznością. To wyjątkowe spotkanie przeszło do historii jako „Glinka-Niemcy 3:2”. Glinka była główną siłą na boisku, kończąc turniej jako najlepiej punktująca zawodniczka z całkowitą liczbą 144 punktów w 7 meczach oraz zdobywając tytuł MVP.

W październiku 2003 roku odebrała prestiżową nagrodę CEV dla najlepszej siatkarki Europy. Poza sukcesami na mistrzostwach Europy, Glinka wyróżniała się również w Pucharze Świata 2003, zdobywając 213 punktów. Niestety, pomimo licznych sukcesów, polskie siatkarki nie zakwalifikowały się do Igrzysk Olimpijskich w Atenach, przegrywając w europejskich kwalifikacjach.

W latach 2003–2005 była liderką drużyny Asystelu Novara, gdzie pod okiem trener Jenny Lang Ping zdobyła Superpuchar i Puchar Włoch. Mimo iż przegrała w finale mistrzostw Włoch, Glinka zadebiutowała w swoim pierwszym Final Four Ligi Mistrzyń, zdobywając srebrny medal. Stworzona przez nią wybitna kariera culminowała w tym, że stała się jedyną polską siatkarką, która zdobyła przeszło 2000 punktów we włoskiej Serie A, prezentując niesamowite wyniki podczas swoich sześciu lat gry w tej lidze.

W 2005 roku Glinka zdobyła drugie mistrzostwo Europy w Zagrzebiu, będąc kluczową postacią w drużynie narodowej, która kończyła turniej z czterema medalami. Z kolei podczas Pucharu Wielkich Mistrzyń zajęła czwarte miejsce, w czym także zyskała na znaczeniu w swoim rzemiośle.

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2005 roku oraz grająca w RC Cannes w sezonie 2005/2006, Glinka znów wywalczyła srebrny medal w Ligi Mistrzyń, zdobywając Puchar i Mistrzostwo Francji. Już 20 maja 2006 roku jako pierwsza kobieta trafiła do Alei Gwiazd Siatkówki w Miliczu.

Po kontrowersyjnym wykluczeniu z kadry przygotowującej się do Mistrzostw Świata 2006 przez trenera Andrzeja Niemczyka, Glinka wyjechała do Hiszpanii, gdzie grała dla Gruppo Murcia 2002. Z zespołem zdobyła Superpuchar, Puchar Królowej oraz mistrzostwo Hiszpanii, a także wywalczyła Puchar Top Teams Cup, wzbogacając swoją karierę o kolejne trofea.

W 2007 roku wróciła do reprezentacji, zdobywając tytuł najlepiej atakującej zawodniczki na Mistrzostwach Europy. Rok później wzięła udział w Pucharze Świata, gdzie ponownie błyszczała swoimi umiejętnościami. Po nieudanym występie na europejskich kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w 2008 roku, Glinka awansowała wraz z zespołem na olimpiadę po 40 latach przerwy w polskiej żeńskiej siatkówce.

Po swoich występach w Pekinie, Glinka zawiesiła karierę, jednak po dwuletniej przerwie spowodowanej urlopem macierzyńskim, wróciła do siatkówki w 2010 roku, zdobywając tytuł MVP na Memoriale Agaty Mróz-Olszewskiej. Po występie na Mistrzostwach Świata 2010 zakończyła reprezentacyjną karierę, rozgrywając 283 mecze.

Od 2010 do 2013 roku występowała w tureckim Vakıfbank Güneş Sigorta Stambuł. Z tym zespołem świętowała zwycięstwo w Lidze Mistrzyń, zdobywając również klubowe wicemistrzostwo świata oraz srebrne medale w lidze tureckiej. W sezonie 2012/2013 sieć zespołowa osiągnęła niezwykły wynik, wygrywając 47 meczów bez porażki we wszystkich rozgrywkach.

28 czerwca 2013 roku zdobyła nagrodę CEV za całokształt kariery. Po powrocie do polskiej ligi z Chemikiem Police, ogłosiła powrót do reprezentacji, a 28 grudnia 2013 roku została nowym kapitanem kadry ogłoszonym przez Piotra Makowskiego.

Pomimo dążeń, polskiej kadrze nie udało się w 2014 roku wywalczyć miejsca w Mistrzostwach Świata. Finalizując swoją karierę, zdobyła z Chemikiem Puchar oraz mistrzostwo Polski w sezonie 2013/2014, będąc najlepszą punktującą zawodniczką drużyny. Po cennych osiągnięciach zakończyła swoją karierę siatkarską w sierpniu 2015 roku.

Rekordy

Małgorzata Glinka-Mogentale osiągnęła liczne rekordy w swojej karierze, które na długo pozostaną w historii polskiej siatkówki.

• 41 punktów w półfinale Mistrzostw Europy 2003 z reprezentacją Niemiec, co przez dekadę stanowiło rekord największej liczby punktów zdobytych przez polską siatkarkę w meczu reprezentacyjnym. Osiągnięcie to wyrównała Katarzyna Skowrońska-Dolata w 2013 roku podczas World Grand Prix,
• 2335 punktów zdobytych w latach 1999-2005, co stanowi rekord osiągnięć punktowych przez polską zawodniczkę w włoskiej Serie A,
• 14 sezonów spędzonych w zagranicznych klubach, co jest największym osiągnięciem wśród wszystkich polskich siatkarek na przestrzeni lat,
• 47 meczów bez porażki w sezonie 2012/2013, wynik osiągnięty z zespołem VakıfBank Stambuł, stanowi rekord w historii klubowej siatkówki na świecie,
• 6 występów w turniejach finałowych Ligi Mistrzyń, co jest najwyższą liczbą wśród polskich siatkarek w historii rozgrywek.

Te osiągnięcia świadczą o jej nieprzeciętnym talencie i determinacji na boisku, czyniąc ją jedną z najwybitniejszych siatkarek w Polsce.

Styl gry

Małgorzata Glinka-Mogentale, zawodniczka praworęczna, wyróżnia się unikalnym stylem gry, który przyciąga uwagę wielu fanów. Jej atak jest nietypowy, gdyż Glinka wysuwa prawą nogę do przodu, co jest charakterystyczne dla graczy leworęcznych. Mimo tego, jej atak jest jednym z najszybszych oraz najsilniejszych na poziomie światowym. Jest przełomową postacią w polskiej siatkówce, będąc pierwszą siatkarką w Polsce, która skutecznie zagrywała z wyskoku.

Glinka jest także znana ze swojego twardego charakteru oraz niesłabnącej ambicji. Przez całą swoją karierę, pełniła rolę liderki zarówno w reprezentacji, jak i w klubach, w których grała. Andrzej Niemczyk podkreśla, że jej najważniejszą cechą jest zdolność do zdobywania punktów w kluczowych momentach meczu, co czyni ją niezwykle cenną zawodniczką w drużynie.

Cenne lekcje, które przekazał jej w trakcie współpracy legendarny trener Hubert Jerzy Wagner, miały ogromny wpływ na jej rozwój. Wagner skomentował o Glinke: „Ona wszystko to, co robi nieprawidłowo, robi dobrze. Obala wszystkie moje teorie.” Te słowa świadczą o jej wyjątkowym talencie oraz zdolności do adaptacji w każdej sytuacji na boisku.

Działalność pozasportowa

W roku 2009 Małgorzata Glinka-Mogentale została ambasadorem kampanii „Daj szansę swojemu dziecku. Nie daj szansy AIDS”, której celem jest promowanie badań kobiet w ciąży w kierunku wykrywania wirusa HIV. Jej zaangażowanie w tę inicjatywę ma istotne znaczenie dla ochrony zdrowia dzieci oraz zwiększenia świadomości społecznej na ten ważny temat.

W 2014 roku Glinka, wraz z siatkarzem Pawłem Zagumnym, podjęła się nowej roli jako ambasador akcji przeciwko białaczce. Współpracując z Fundacją DKMS, starają się oni powiększyć bazę dawców komórek macierzystych, co stanowi kluczowy element w walce z tą groźną chorobą.

Książki

• Kamil Składowski, Małgorzata Glinka (2022), Wszystkie odcienie złota, Kraków: Sine Qua Non.

Kluby

Prezentacja działalności Małgorzaty Glinki-Mogentale w różnych klubach siatkarskich jest nie tylko świadectwem jej kariery, ale także ukazaniem jej umiejętności oraz doświadczenia zdobywanego na przestrzeni lat.

Okres gry	Nazwa klubu
1993-1996	Skra Warszawa
1996-1998	Dick Black La Festa Andrychów
1998-1999	Augusto Kalisz
1999-2003	Metodo Infoplus Vicenza Volley
2003-2005	Asystel Novara
2005-2006	RC Cannes
2006-2008	Gruppo Murcia 2002
2010-2013	Vakıfbank Stambuł
2013-2015	KPS Chemik Police

Wszystkie te kluby miały znaczący wpływ na rozwój jej sportowych talentów, co przyczyniło się do jej sukcesów na boisku.

Sukcesy

Reprezentacyjne

Małgorzata Glinka-Mogentale jest znaną postacią w polskiej siatkówce, występującą na wielu prestiżowych arenach. Jej sukcesy zaczynają się od roku 1996, kiedy to zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Europy juniorek. W kolejnych latach, w 2003 oraz 2005, triumfowała na mistrzostwach Europy, co tylko potwierdza jej talent i determinację. Kulminacyjnym momentem była Olima w Pekinie w 2008, gdzie reprezentowała nasz kraj, zdobywając doświadczenie, które miało wpływ na cały jej rozwój.

Klubowe

Na poziomie klubowym jej osiągnięcia są równie imponujące. Rozpoczęła swoją karierę zdobywając mistrzostwo Polski kadetek w roku 1994 z drużyną Skrą Warszawa. Wkrótce potem, w latach 1995 oraz 1996, zdobyła kolejne tytuły mistrzowskie w tej samej kategorii wiekowej. W ciągu swojej kariery z zespołem Dick Black Andrychów zdobyła zarówno Puchar Polski, jak i wicemistrzostwo Polski w 1997 i 1998. Jej współpraca z zespołem Augusto Kalisz przyniosła wiele sukcesów, w tym wicemistrzostwo Polski w 1999.

Jej międzynarodowe osiągnięcia obejmują między innymi sukcesy z zespołem Minetti Veneto Banca, gdzie zdobyła liczne tytuły w 2001 oraz 2002. Kolejne chwile chwały przyszły w 2006, kiedy Glinka-Mogentale uzyskała prestiżowe nagrody w Francji. Liczne tytuły z klubem Gruppo 2002 Murcia, w tym mistrzostwa Hiszpanii dopełniają listę jej sukcesów. Po latach związanych z zespołem VakifBank Güneş Sigorta Türk Telekom Stambuł, zdobyła wicemistrzostwa Turcji w 2012 oraz cenne trofea za zwycięstwo w Lidze Mistrzyń w 2013.

Nagrody indywidualne, wyróżnienia

W ciągu swojej kariery Małgorzata była wielokrotnie nagradzana za swoje osiągnięcia i umiejętności. Rozpoczęła swoje indywidualne sukcesy od tytułu MVP turnieju nadziei olimpijskich w 1994. Uznano ją za najlepiej atakującą podczas wielu mistrzostw, w tym Mistrzostw Świata juniorek w 1997. W kolejnych latach zdobywała liczne nagrody, m.in. MVP Mistrzostw Europy w 2003 i została uznana za najlepszą siatkarkę Europy przez CEV. Jej osiągnięcia w Pucharze Świata również przyniosły jej sławę, jako że zdobyła miano najlepiej punktującej i MVP tego turnieju w tym samym roku.

W kolejnych latach Glinka-Mogentale zdobyła 4. miejsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego, a także uzyskała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 2005. Otrzymała szereg wyróżnień, a jej nagrody za całokształt kariery i sukcesy na boisku są nie do przecenienia. Wśród ich grona znalazły się również MVP Superpucharu Polski w 2014 oraz wiele innych prestiżowych tytułów, które dopełniają obraz jej wyjątkowej kariery.

---

Oceń: Małgorzata Glinka-Mogentale

---