Juliusz Sakowski

---

Życiorys

Juliusz Sakowski urodził się w 1900 roku. Po ukończeniu Gimnazjum im. J. Lelewela w Warszawie w roku 1921, rozpoczął studia na kierunku prawa, które zakończył w 1926 roku na Uniwersytecie Warszawskim.

Po zdobyciu wykształcenia, Sakowski związał swoją karierę z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Jego działalność zawodowa rozpoczęła się na początku lat trzydziestych, kiedy to w 1930 roku nawiązał współpracę z renomowanym pismem Wiadomości Literackie. Dwa lata później objął stanowisko konsula w Marsylii, a w 1937 roku awansował na sekretarza poselstwa polskiego w Hiszpanii, mającego siedzibę w Walencji. W 1938 roku powrócił do Warszawy i wznowił pracę w centrali MSZ.

W 1940 roku Juliusz Sakowski został mianowany sekretarzem generalnym Ministerstwa Informacji i Dokumentacji Rządu RP na uchodźstwie. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał w Londynie, gdzie kontynuował współpracę z Wiadomościami, publikując najpierw pod pseudonimem Collector, a później pod swoim własnym nazwiskiem.

W czasie swojej pracy w Wiadomościach, redagował różne rubryki, w tym Miscellanea w latach 1948–1951, Notatki francuskie (1949–1951) oraz W oczach Zachodu (1952–1962). Pełnił także funkcję felietonisty w takich gazetach jak Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza. W 1959 roku został dyrektorem wydawnictwa, które publikowało Dziennik Polski, a także kierował działem wydawniczym Polskiej Fundacji Kulturalnej i był prezesem Trustu Księgarni Polskiej w Paryżu. Od 1961 roku znalazł się w składzie jury nagrody literackiej Wiadomości.

W ciągu swojej kariery Sachowski opublikował kilka zbiorów szkiców, w tym Asy i damy. Portrety z pamięci (1962), Dawne i nowe lata (1970), Wety i odwety (1976) oraz liczne artykuły w antologiach i książkach wspomnieniowych, takich jak Conrad żywy (1957), XXX-lecie Wiadomości (1957) i Pamięci Jana Lechonia (1958). Jego pismo znalazło się także w dokumencie wspierającym protest przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, znanym jako List 59, napisanym przez grupę pisarzy polskich na Obczyźnie.

Juliusz Sakowski był uznawany za wybitnego krytyka literackiego i w 1957 roku otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, a w 1971 roku został uhonorowany nagrodą Fundacji Alfreda Jurzykowskiego. W dniu 8 listopada 1977 roku, pośmiertnie, został odznaczony przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Warto dodać, że Mieczysław Grydzewski, bliski przyjaciel Sakowskiego, w okresie swojej emigracji w Wielkiej Brytanii mieszkał w domu Stefanii oraz Adama Kossowskich.

---

Oceń: Juliusz Sakowski

---