Józef Alfred Strauch

---

Biogram

Początkowo Józef Alfred Strauch prowadził swoją księgarnię w Warszawie, w lokalu przy ul. Niecałej 8. Jednak w roku 1903 zdecydował się na przeniesienie działalności do Łodzi. 12 grudnia 1903 roku otrzymał koncesję, która umożliwiła mu otwarcie księgarni w lokalu przy ul. Mikołajewskiej, obecnie znanej jako ul. H. Sienkiewicza. Księgarnia ta, oprócz tradycyjnej sprzedaży książek, oferowała także antykwariat oraz wypożyczalnię książek, początkowo jest prowadzona wspólnie z S. Szengolcem. W marcu 1904 roku Strauch uzyskał samodzielność, a księgarnia została przeniesiona na ul. Dzielną, dzisiejszą ul. G. Narutowicza 24.

W 1916 roku księgarnia mieściła się przy tej samej ulicy pod numerem 16, a po 1919 roku pod nr 12/14. W ciągu swojego istnienia zmieniała nazwy; najpierw funkcjonowała jako „Nauka”, później otrzymała miano „Czytelnia Powszechna”, aż w końcu przyjęła nazwę „Nowości”. Strauch był również wydawcą i w ramach serii „Nowa biblioteka samokształcenia” opublikował 17 książek z zakresu ekonomii, filozofii i higieny. Pierwsza z nich, „Krytyka ekonomii politycznej” autorstwa Fryderyka Engelsa, ukazała się w 1905 roku. Drukarnia Adama Karskiego z siedzibą w Łodzi była odpowiedzialna za ich realizację.

Warto również zauważyć, że był jednym z uczestników I zjazdu księgarzy polskich zorganizowanego w 1911 roku. Strauch pełnił funkcję skarbnika w łódzkim kole Związku Księgarzy Polskich w roku 1926. Jego księgarnia stanowiła kultowe miejsce spotkań artystów oraz literatów, stając się prawdziwym centrum życia kulturalnego w Łodzi.

W dniu 30 czerwca 1927 roku sprzedał swoją księgarnię Waldemarowi Glückowi, a sam skupił się na organizowaniu wydarzeń artystycznych, w tym koncertów światowej sławy artystów, które odbywały się w nieistniejącej już sali koncertowej Ignacego Vogla przy ul. Dzielnej 20, gdzie obecnie znajduje się Filharmonia Łódzka. Strauch sprowadził także kabaret „Niebieski Ptak” z Berlina oraz posiadał udziały w kinie „Splendid” na tej samej posesji.

Niestety, jego działalność skończyła się niepowodzeniem, co zakończyło się bankructwem. Po tym tragicznym wydarzeniu, Strauch znalazł zatrudnienie w sali koncertowej, lecz jego sytuacja finansowa była bardzo trudna. W wyniku złego traktowania oraz braku środków do życia, popełnił samobójstwo, wieszając się na galerii sali koncertowej. W przedwojennych oraz powojennych publikacjach dziennikarskich określano go jako „wybitnego animatora kultury muzycznej w Łodzi”.

Od 1909 roku jego działalność w zakresie czytelni oraz wypożyczalni kontynuowała żona, Rywka (Regina z d. Cynamon), która zmarła 8 czerwca 1934 roku, krótko po jego tragicznej śmierci. Jego ostatnim miejscem spoczynku był cmentarz Doły w Łodzi.

---

Oceń: Józef Alfred Strauch

---