Henryka Broniatowska

---

Życiorys

W okresie II wojny światowej Henryka Broniatowska przebywała w ZSRR, gdzie od 1943 roku pełniła służbę w Ludowym Wojsku Polskim na stanowisku oficera polityczno-wychowawczego. Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1946–1947, była Dyrektorem Domu Propagandy PPR w Łodzi.

Następnie związała się z Wydziałem Propagandy KC PZPR, gdzie w ramach swoich obowiązków miała na celu nadzorowanie powstania Klubu Krzywego Koła. W maju 1956 roku wejście w skład zarządu tego klubu stanowiło kolejny krok w jej działalności społecznej i kulturalnej.

W latach 1958–1968 Broniatowska sprawowała funkcję zastępcy redaktora naczelnego w wydawnictwie „Iskry”, a także pracowała w innych instytucjach wydawniczych, takich jak „Nasza Księgarnia” oraz Krajowa Agencja Wydawnicza. Warto zaznaczyć, że była pomysłodawczynią i autorką wielu znanych serii książkowych, w tym „Poczytaj mi mamo”, „Od Książeczki do Biblioteczki”, „Reportaż ze Znaczkiem Pocztowym” czy „Szczęśliwa Siódemka”.

Henryka Broniatowska była również zaangażowana w tłumaczenie literatury rosyjskojęzycznej oraz aktywnie uczestniczyła w organizacji Polskiej Sekcji IBBY. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, co podkreśla jej znaczenie w polskim życiu literackim. W roku 1955 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, co było wyróżnieniem za jej działalność.

Pochowana została na wojskowych Powązkach (kwatera 41A-1-12), pozostawiając po sobie bogaty dorobek oraz niezatarte ślady w polskiej kulturze i literaturze.

Rodzina

Jej mężem byłMieczysław Broniatowski (1912–1989). Był to polski polityk, który odegrał ważną rolę w czasach komunistycznych. Uczestniczył w wojnie domowej w Hiszpanii jako dąbrowszczak, a później pełnił funkcję szefa Wydziału Personalnego w Zarządzie Politycznym sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Ponadto, był dyrektorem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi oraz pułkownikiem MO, będącym funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa PRL.

Wspólnie z Henryką wychowali dwóch synów. Ich synami są: Karol Broniatowski (ur. 1945), który jest uznawanym polskim rzeźbiarzem, oraz Michał Broniatowski, który pracuje jako dziennikarz i menedżer medialny.

Przekłady

Oto lista dzieł, które ukazały się na przestrzeni lat, tłumaczących różnorodne aspekty literatury:

• Gawriił Trojepolski Kariera Karluka: powieść po trosze satyryczna (1960),
• Siergiej Woskriesienski Zatoka Kulawego Niedźwiedzia (1961),
• Georgij Gulia Kasztanowy dom: pamiętnik młodej nauczycielki (1962),
• Jurij Sotnik Nieudana przygoda (1963),
• Sergiej Załygin Nad Irtyszem (1966),
• Ilia Zwieriew Ona i on: z kroniki rodzinnej (1967),
• Sergiej Załygin Słony parów (1970),
• Aleksander Aronow Pasażer na gapę (1971),
• Daniił Granin Miejsce pod pomnik (1972),
• Borys Wasiliew Tak tu cicho o zmierzchu (1972),
• Wil Lipatow Szara mysz; Lida Waraksina (1974),
• Fazil Iskander Drzewo dzieciństwa (1975),
• Akram Ajlisli Ludzie i drzewa (1976),
• Daniił Granin Deszcz w obcym mieście (1976),
• Gunārs Cirulis Nie wierzcie w bociany (1978),
• Fazil Iskander W letni dzień (1979),
• Irina Grekowa Katedra (1980),
• Sergiej Załygin Komisja (1980),
• Daniił Granin To dziwne życie… (1981),
• Gunārs Cirulis Gościnne występy (1982),
• Akram Ajlisli Pora kwiecistych sukien (1984),
• Andriej Wozniesienski O (1985),
• Daniił Granin Pejzaż (1987),
• Radij Pogodin Ból (1987),
• Arczył Sułakauri Przygody Sałamury (1987),
• Juozas Baltušis Saga o Juzasie (1989),
• Władimir Wojnowicz Moskwa 2042 (1992),
• Władimir Maksimow Spojrzenie w otchłań (1993),
• Anatolij Azolski Komórka (2003),
• Władimir Maksimow Wędrowanie ku śmierci (2003).

---

Oceń: Henryka Broniatowska

---