Feliks Jabłczyński


Feliks Jabłczyński, urodzony 20 września 1865 roku w Warszawie, był postacią niezwykle wszechstronną. Zmarł 30 marca 1928, również w swoim rodzinnym mieście.

Był polskim chemikiem, grafikiem, malarzem i pisarzem, co czyniło go jednym z bardziej interesujących twórców swoich czasów. Jego dokonania obejmowały różnorodne dziedziny sztuki i nauki, a ich wpływ jest nadal dostrzegalny.

Życiorys

Feliks Jabłczyński to postać, która pozostawiła znaczący ślad w polskiej kulturze. Studiował w Dorpacie, gdzie miał okazję doskonalić swoje umiejętności oraz poszerzać horyzonty artystyczne. Był aktywnym członkiem stowarzyszenia „Sztuka”, co pozwoliło mu nawiązać wiele twórczych relacji.

Jabłczyński pisał zarówno nowele, jak i powieści, które cechowały się dekompozycją i chaotycznością. Jego styl literacki często przywoływał metodę strumienia świadomości, w której głęboko poruszał problemy egzystencjalne. Warto zaznaczyć, że artysta także zajmował się malarstwem.

W 1891 roku zorganizował swoją pierwszą wystawę, na której zaprezentował obraz symboliczny pod tytułem „Śpiąca królewna”. Jego talent przejawiał się także w muzyce, co czyniło go artystą wszechstronnym. W 1893 roku miał okazję podróżować z Józefem Pankiewiczem do Włoch północnych, a w latach 1902–1903 ponownie odwiedził te malownicze tereny.

W 1907 roku Jabłczyński zainteresował się grafiką, mocno wpływając na rozwój tej sztuki w Polsce. Zamówienie na exlibris złożył u niego Hieronim Wilder, co skłoniło go do poszukiwań innowacyjnych technik. Ograniczenia związane z posiadaniem prasy drukarskiej doprowadziły go do eksperymentowania z ceratą i tekturą jako materiałami drukarskimi, a także do użycia wyżymaczki do tworzenia odbitek.

W swoich pracach artysta koncentrował się na architekturze, szczególnie tej włoskiej i polskiej, z pasją uwieczniając Warszawę. Jego przedstawienia nie były jednak tradycyjnymi widokami miasta, lecz nasycone tajemniczą aurą, a także elementami fantastyki.

Lata 1909–1911 spędził w Paryżu, gdzie kontynuował swoją działalność graficzną i opatentował nowy rodzaj pasteli z dodatkiem wazeliny. Po krótkiej przerwie wrócił do Warszawy, jednak ponownie osiedlił się w Paryżu, gdzie mieszkał aż do 1913 roku. Ostatecznie powrócił na stałe do Warszawy, gdzie kontynuował swoją bogatą karierę artystyczną.

Twórczość literacka

Feliks Jabłczyński był autorem, którego twórczość miała znaczący wpływ na polską literaturę. Poniżej przedstawiamy kluczowe dzieła w jego dorobku literackim:

  • 1905 – romans,
  • 1906 – półromans,
  • 1913 – U stóp Partenonu,
  • 1917 – Książę Buonatesta,
  • około śmierci.

Oceń: Feliks Jabłczyński

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:12