Dominik Kuta


Dominik Kuta, urodzony 5 października 1952 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki.

Jako utalentowany gitarzysta oraz multiinstrumentalista, wyróżniał się niezwykłą wszechstronnością w swoim rzemiośle artystycznym.

Był nie tylko wokalistą, ale również kompozytorem, tworzącym niezapomniane utwory, które zyskały uznanie wśród fanów i krytyków.

Jego pasja do muzyki oraz czynny udział w środowisku artystycznym przyniosły mu wiele sukcesów, a jego dziedzictwo będzie trwać w pamięci miłośników dźwięków.

Niestety, zmarł 7 marca 2023 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarty ślad w polskiej kulturze muzycznej.

Życiorys

W połowie lat 60. rozpoczął swoją karierę w amatorskich zespołach bluesowych i miał zaszczyt współpracować z ustecką formacją rockową 74 Grupa Biednych. Zespół Telam, który zdobył III miejsce na warszawskiej Gitariadzie w 1967 roku, stanowił zalążek pruszkowskiego Motywu Blues, w którym Dominik Kuta występował zarówno jako gitarzysta, jak i flecista. W 1969 roku zespół zdobył wyróżnienie podczas przeglądu w klubie Stodoła, co umożliwiło mu zaistnienie w gronie czołowych grup warszawskich. Pod koniec listopada tego samego roku zajął IV miejsce na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu, a Kuta został wyróżniony za swoje umiejętności w kategorii instrumentalistów.

W styczniu 1970 roku dołączył do znanego zespołu Czerwone Gitary, gdzie pełnił rolę wokalisty, gitarzysty oraz flecisty, a także pianisty, występując pod pseudonimem Dominik Konrad. W tym okresie muzyka zespołu charakteryzowała się bogatymi aranżacjami, w których na pierwszy plan wysuwały się harmonicznie dopasowane instrumenty. Z myślą o umiejętnościach Kuty jako multiinstrumentalisty zespół przygotował ambitniejszy repertuar, który został zaprezentowany na albumie Na fujarce (1970). Choć płyta spotkała się z pozytywnym odbiorem krytyków, nie zdobyła szerokiej popularności.

Dominik Kuta odbył wiele tournée krajowych i zagranicznych, występując na VIII KFPP w Opolu w 1970 roku oraz na festiwalu Złoty Orfeusz w Bułgarii, w kurorcie Słoneczny Brzeg. Jesienią zespół koncertował w ZSRR i zarejestrował kolejny album zatytułowany Warszawa, wydany przez NRD-owską Amigę. W grudniu 1970 roku Kuta opuścił Czerwone Gitary i podjął krótkotrwałą współpracę z warszawskim zespołem Capella, a następnie z grupą Quorum.

W 1971 roku, razem z Piotrem Buldeskim i Markiem Migdalskim, powołał do życia folk-rockową Rodzinę Pastora w warszawskim hotelu Bristol. Zespół zyskał popularność dzięki występom na żywo oraz dołączeniu wokalistek, m.in. Marii Figiel oraz Zofii Borcy. W latach 1971–1972 zespół nagrywał dla Telewizji Polskiej oraz Polskiego Radia, a ich utwór A gdy leci głaz zyskał dużą popularność na listach przebojów.

Na początku 1972 roku Rodzina Pastora zarejestrowała kolejne nagrania, w tym 4 utwory, z których 4 zostały opublikowane przez Polskie Nagrania na płycie EP (N-0708) pod nazwą Grupa Dominika. Na płycie znalazły się trzy kompozycje Kuty oraz jeden utwór Andrzeja Zygierewicza. Zespół otrzymał zaproszenie na koncert Debiuty w ramach KFPP Opole ’72, lecz zanim udało im się wystąpić, drogi Kuty i Buldeskiego rozeszły się, co doprowadziło do zakończenia działalności grupy.

W latach 1972–1975 Kuta grał w Bractwie Kurkowym 1791, gdzie wykorzystywał różnorodne instrumenty, takie jak gitary, banjo, flet oraz harmonijka ustna. W tym czasie był współtwórcą widowisk Już gwiazdeczka się kolebie oraz Życie, Miłość, Folk, niektóre fragmenty tych spektakli zostały wydane na płytach. Jako kompozytor stworzył utwory takie jak Niezwykła noc oraz Teatr życia.

W 1973 roku Kuta z Bractwem Kurkowym wystąpił na XI KFPP w Opolu, gdzie nagrodzono ich utwór Koleiny. Zespół zdobył również Srebrny Pierścień za piosenkę W wojsku nie jest źle na VII FPŻ w Kołobrzegu. Grupa koncertowała także na MFP w Sopocie oraz zostały wyróżnione na Festiwalu Mody w Gdańsku, gdzie otrzymały Złoty Medal za program Muzyka i moda. Dodatkowo występowali poza konkursem w ZSRR.

Na początku 1975 roku Kuta reaktywował Grupę Dominika, w której w różnych okresach do zespołu dołączyli Buldeski oraz Migdalski. W kwietniu 1975 roku zespół wystąpił podczas II Targów Estradowych Poltest w Łodzi, prezentując program literacko-muzyczny Z krzyku rodziło się życie, którego autorem słów był Piotr Janczerski. Niestety, zespół nie przetrwał długo. Po rozwiązaniu Grupy Dominika w 1976 roku, Kuta rozpoczął działalność jako muzyk sesyjny.

W swojej karierze artystycznej Kuta odniósł sukces, zdobywając III nagrodę za kompozycję Tam znajdę cię Ojczyzno, która została napisana przy współpracy z G. Walczakiem. W 1976 roku w konkursie na piosenkę młodzieżową zajął to samo miejsce ex aequo z innym utworem stworzoną przez S. Krajewskiego oraz K. Winklera, gdyż jury nie przyznało I i II nagrody. W XXI wieku Kuta występował z Maciejem Kubickim (ex-Eden i Breakout) w zespole Lapidarium Band. 23 października 2020 roku ukazał się nowy album Biegnijmy w słońce, wydany przez GAD Records, który zawiera nagrania telewizyjne i radiowe Rodziny Pastora z lat 1971–1972.

Życie prywatne

W latach 70. Dominik Kuta ożenił się z Laurą Łącz, która była na pierwszym roku studiów aktorskich. W 1972 roku, kiedy wzięli ślub, miała zaledwie 18 lat. Dominik, wówczas uznany muzyk, był współpracownikiem zespołów, takich jak Czerwone Gitary i Quorum. Ich ceremonia zaślubin została pokazana w Dzienniku Telewizyjnym, co podkreślało ich status w społeczeństwie. Niestety, małżeństwo trwało tylko 7 lat.

Dodatkowo, jego rodzina miała silne powiązania ze światem sztuki. Jego siostrą była Magdalena Kuta, znana aktorka, co wskazuje na talent artystyczny, który krążył w ich rodzinie.

Dyskografia

Z zespołem Czerwone Gitary

Albumy

W roku 1970 zespół wydał dwie znaczące płyty. Pierwsza z nich to Na fujarce, która ukazała się na nośniku LP, wydana przez Muza pod numerem katalogowym XL/SXL 0599.

Druga płyta nosi tytuł Warszawa i również została wydana w 1970 roku przez niemiecką wytwórnię Amiga (NRD) pod numerem 8 55 256.

Single

W tym samym roku zespół zrealizował także kilka singli. Na przykład Anna Maria / Wenn Du Willst [Jeśli tego chcesz] ukazał się w formacie SP i jest sygnowany przez Amiga (NRD) z numerem 4 50 797.

Kolejny singiel to Solche Schönen Augen [Takie ładne oczy] / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr, który również ukazał się w 1970 roku jako SP, z numerem 4 50 798.

Z Rodziną Pastora/Grupą Dominika

Albumy

W 2020 roku zespół zaprezentował album pod tytułem Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce, który został wydany na nośniku CD przez GAD Records (GAD CD 140). Jest to zbiór nagrań telewizyjnych i radiowych zespołu z lat 1971–1972.

Czwórki

W 1972 roku zespół wydał EP-kę o tytule A gdy leci głaz / Ogon pawia / Zawsze humor mam / Uśmiech trzeba mieć, wydaną przez Muza z numerem N-0708.

Kompilacje

Rok 1975 to wydanie LP zatytułowane Polskie Targi Estradowe – Łódź 1975: Z krzyku rodziło się życie, również przez Muza (SX 1219). A w 2020 roku na rynku pojawiła się Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku, wydana na CD przez GAD Records (GAD CD 128).

Nagrania telewizyjne i radiowe

Wśród nagrań telewizyjnych warto wymienić występy z Telewizyjnego Ekranu Młodych (listopad 1971), gdzie zaprezentowano utwory takie jak To tak jak sen, Gdy pełnoletnia będę, Ten kawałek świata, a także Whole Lotta Love z repertuaru Led Zeppelin.

W Młodzieżowym Studiu „Rytm” (1972) wykonano utwory M.usisz w drodze być, A gdy leci głaz, Zawsze humor mam, a także inne, w tym utwór, który nie został odnaleziony w archiwum. Natomiast 14 czerwca 1972 w programie „Podwieczorek przy mikrofonie” zagrano M.usisz w drodze być w wersji koncertowej.

Z zespołem Bractwo Kurkowe 1791

Albumy

Debiut zespołu w roku 1973 to LP zatytułowane Już gwiazdeczka się kolebie, wydane przez Muza (SXL-0959), które zawiera znane pastorałki. Następnie ukazał się album Życie, Miłość, Folk w 1974 roku, także na LP (Muza – SXL-1063).

W tym samym roku zespół brał udział w produkcjach kompilacyjnych, takich jak Hallo 1/74 – Wege Ändern Sich [Koleiny] i Beat, Rock & Blues Aus Der VR Polen, które ukazały się wytwórni Amiga (NRD).

Warto także wspomnieć o kompilacjach wydanych w 2000 roku: Polskie Dzwony…Plus…Już Gwiazdeczka Się Kolebie, oraz Bractwo Kurkowe – Życie, Miłość, Folk …Plus… Piotr Janczerski I Bractwo Kurkowe, które również ukazały się na CD.

Single i czwórki

W 1974 roku zespół wydał singiel Kasia und die Sonne [Kasia i słońce], a także Hej, Winterschaft [Skrzypi wóz], oba na nośniku SP, wydane przez Amiga (NRD), pod numerami 456 036 oraz 456 083.

Kolejnym osiągnięciem są utwory Сойди На Землю [Zejdź na ziemię] / Дневник Человека [Pamiętnik człowieka] na EP-ce Melodia (ZSRR) z 1975 roku.

Nagrania radiowe

Wśród nagrań radiowych z 1973 roku znajdziemy utwory takie jak Polonez Gdański oraz Hej przynieście, a w 1974 roku pojawiły się hity, takie jak Lato, lato i Witaj dniu.

Z Elizą Grochowiecką

Kompilacje

W 1993 roku ukazała się kompilacja Perfect – 1971–1991 Historie Nieznane, w której znalazły się utwory takie jak O tobie, jesieni i innych rzeczach, wydana przez Inter Sonus (IS 062).

Przypisy

  1. Anna Maria La Violista: Komunikat siostry Dominika Kuty o jego śmierci. facebook.com, 07.03.2023 r. [dostęp 08.03.2023 r.]
  2. GAD Records: Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (CD). gadrecords.pl. [dostęp 04.10.2020 r.]
  3. Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD). gadrecords.pl. [dostęp 13.12.2020 r.]
  4. Czerwone Gitary – Warszawa. polskirock.art.pl. [dostęp 10.01.2016 r.]
  5. Lapidarium Band. upcpoczta.pl. [dostęp 09.01.2016 r.]
  6. Magdalena Kuta i Laura Łącz: Razem kochały jednego mężczyznę. pary-populada.pl. [dostęp 10.01.2016 r.]
  7. Rockowa Orkiestra Świątecznej Pomocy w Malibu. e-sochaczew.pl. [dostęp 10.01.2016 r.]
  8. Znane Pary: Laura Łącz i Dominik Kuta. Pamiętny ślub. pary-populada.pl. [dostęp 09.01.2016 r.]
  9. Archwium Muzycy. czerwonegitary.pl. [dostęp 09.01.2016 r.]
  10. Jerzy Izdebski: Czterdzieści lat temu powstała 74 Grupa Biednych. kaszuby.pl. [dostęp 10.01.2016 r.]
  11. Rote Gitarren – Anna Maria / Wenn Du Willst. discogs.com. [dostęp 11.01.2016 r.]
  12. Rote Gitarren – Solche Schönen Augen / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr. discogs.com. [dostęp 11.01.2016 r.]
  13. Marek Truszkowski, Ryszard Bieniecki: OFAB – 27–30 listopada 1969, Kalisz. Kalisz: Biuro „OFAB” przy kaliskim domu Kultury, 1969.
  14. Rafał Szczęsny Wagnerowski. Twarze miesiąca. „Non Stop”. 3, s. 5, 42–43, czerwiec-lipiec 1972. Warszawa: Epoka.
  15. Adam Stanisław Trąbiński. Z kraju jednym tchem. „Non Stop”. 5, s. 12, maj 1976. Warszawa: Epoka.

Oceń: Dominik Kuta

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:19