Benedykt Gugała


Benedykt Jerzy Gugała, urodzony 15 kwietnia 1925 roku w Warszawie, był postacią o znaczącym wkładzie w historię polskiego sportu. Jako długodystansowiec, przyczynił się do wielu sukcesów w tej dziedzinie lekkoatletyki.

Niestety, jego życie zakończyło się 18 kwietnia 2018 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci kolejnych pokoleń sportowych entuzjastów.

Życiorys

W momencie, gdy rozpoczęła się II wojna światowa, Benedykt Gugała był jeszcze uczniem Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. Już w 1941 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną pod pseudonimem „Benek”, a wkrótce dołączył do Związku Jaszczurczego, który później został przekształcony w Narodowe Siły Zbrojne. Gdy wybuchło powstanie warszawskie, Benedykt znajdował się na Pradze i nie brał aktywnego udziału w walkach.

Po zakończeniu wojny osiedlił się w Krakowie, gdzie zajął się lekkoatletyką na poziomie wyczynowym. Jego specjalnością stały się biegi długodystansowe. W 1955 roku wziął udział w Międzynarodowych Igrzyskach Sportowej Młodzieży, zajmując 13. miejsce w biegu maratońskim, który odbył się w Warszawie.

W trakcie swojej kariery sportowej Gugała ustanowił dziewięć rekordów Polski. Dwuetapowo osiągnął znakomite wyniki w maratonie, uzyskując czasy 2:36:41,1 (23 października 1955 w Łodzi) oraz 2:35:48,0 (15 sierpnia 1956 w Warszawie). Oprócz tego, na dystansie 20 000 metrów uzyskał rezultat 1:05:24,2 (22 listopada 1955 w Krakowie).

W biegach dystansowych na 25 000 metrów Gugała dwukrotnie pobił rekord, osiągając czasy 1:28:14,4 (17 października 1954 w Krakowie) oraz 1:26:17,8 (14 września 1959 w tym samym mieście). Innymi jego osiągnięciami były rekordy w biegach na 30 000 metrów oraz wyniki w biegu godzinnym, gdzie pokonał odpowiednio 18 332,13 m (12 czerwca 1955 w Toruniu) i 18 400,20 m (12 listopada 1955 w Krakowie).

Benedykt Gugała to także dwukrotny mistrz Polski w maratonie (1955, 1956) oraz mistrz w biegu godzinnym (1955). Z kolei dwa srebrne medale zdobył w maratonie w latach 1959 oraz 1964, a cztery brązowe medale w tym samym biegu uzyskał w latach 1957, 1960, jak i wielokrotnie w różnych dyscyplinach, w tym biegu przełajowym na dystansie 12 kilometrów w 1955 roku. Dodatkowo, zdobył brązowy medal halowych mistrzostw Polski w 1954 roku w chodzie na 10 kilometrów.

Benedykt Gugała został ostatecznie pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie w kwaterze CCXXV-płd.-9.

Rekordy życiowe

Benedykt Gugała to postać, która pozostawiła znaczący ślad w historii lekkoatletyki. Jego osiągnięcia sportowe są imponujące i świadczą o jego determinacji oraz talentach.

W szczególności wyróżniają się następujące rekordy życiowe, które stanowią dowód jego umiejętności i ciężkiej pracy oraz dedykacji do sportu.

Rodzaj konkurencjiData i lokalizacjaRezultat
3000 metrów6 maja 1956, Kraków8:51,0
5000 metrów2 lipca 1960, Gdańsk15:08,4
10 000 metrów26 września 1959, Poznań31:25,6
20 000 metrów27 maja 1956, Wrocław1:05:24,4
Maraton15 lipca 1956, Warszawa2:35:48,0
Bieg godzinny20 listopada 1955, Kraków18 400,20 m
3000 metrów z przeszkodami19609:49,6

Informacje te pochodzą ze sprawdzonych źródeł i stanowią istotny element spuścizny, którą Benedykt Gugała pozostawił po sobie w świecie sportu.

Przypisy

  1. a b Benedykt Gugała : Nekrologi. nekrologi.net. [dostęp 03.08.2018 r.]
  2. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014 r., s. 85.
  3. Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 10.2014 r., s. 250-251.
  4. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008 r., s. 85-87, 94.
  5. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013 r., s. 65.
  6. a b Benedykt Gugała „Benek” [online], Archiwum Historii Mówionej [dostęp 31.12.2016 r.]

Oceń: Benedykt Gugała

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:21