Wojciech Buciarski


Wojciech Jan Buciarski, urodzony 17 kwietnia 1950 roku w stolicy Polski, Warszawie, to postać, która zasłużyła na uwagę w świecie lekkoatletyki.

Był on niezwykle utalentowanym lekkoatletą, który skupił swoje wysiłki na skoku o tyczce, gdzie wykazywał się wyjątkowymi umiejętnościami i osiągnięciami. Jego pasja i determinacja w tej dyscyplinie sportowej zasługują na szczegółowe przedstawienie i docenienie.

Kariera

Wojciech Buciarski to postać, która zdecydowanie zasługuje na uwagę w historii sportu. Był on jednym z trzech wiodących polskich skoczków o tyczce w latach 70. XX wieku, obok Tadeusza Ślusarskiego oraz Władysława Kozakiewicza. W 1971 roku miał przyjemność debiutować na wielkiej scenie, uczestnicząc w mistrzostwach Europy, jednak niestety nie przeszedł eliminacji.

Już w kolejnym roku, na igrzyskach olimpijskich, osiągnął dziesiątą lokatę, co było znaczącym krokiem w jego karierze. W 1974 roku, podczas czempionatu w Rzymie, Buciarski był naprawdę blisko medalu, kończąc zawody tuż za podium, na czwartym miejscu. Rok później, podczas halowych mistrzostw Europy, zdobył srebrny medal, co dodatkowo podkreśliło jego umiejętności i talent.

Jego obecność na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku również przyniosła mu wiele doświadczeń. Po triumfie w eliminacjach, ukończył konkurs finałowy na piątej pozycji. W 1978 roku udało mu się zdobyć drugie miejsce w pucharze narodów. W ciągu swojej kariery ustanowił pięć rekordów Polski, brał udział w pucharze Europy oraz był dwudziestokrotnym reprezentantem kraju w meczach międzypaństwowych w latach 1969–1978.

Buciarski ma na swoim koncie także znaczące osiągnięcia na krajowej arenie, gdzie wywalczył medalista mistrzostw Polski seniorów, w tym jeden złoty w 1970 roku oraz trzy srebrne medale zdobyte w latach 1972, 1974 i 1975. Na dodatek, w 1974 roku zdobył jedyny w swojej karierze tytuł halowego mistrza Polski.

Warto wspomnieć, że talent do skakania o tyczce jest w rodzinie, ponieważ jego syn Piotr także podążył w ślady ojca, stając się tyczkarzem oraz olimpijczykiem reprezentującym Danię w 2004 roku.

Rekordy życiowe

Wojciech Buciarski osiągnął imponujące wyniki w skoku o tyczce, które otwierają przed nim historię polskiej lekkoatletyki. Na stadionie, jego rekord życiowy wynosi 5,50 m, ustanowiony 4 czerwca 1975 roku w Paryżu, co lokuje go na 18. miejscu w historii tej dyscypliny w Polsce.

W halowych rozgrywkach jego najlepszy wynik wynosi 5,40 m i został osiągnięty 25 lutego 1979 roku w Wiedniu.

Osiągnięcia

Wojciech Buciarski, znany ze swoich licznych osiągnięć w lekkoatletyce, zdobył uznanie na międzynarodowej scenie sportowej. Jego kariera sportowa obfituje w ważne wydarzenia i niesamowite wyniki.

RokWydarzenieLokacjaPozycjaWynik
1970Półfinał Pucharu EuropyHelsinki4. miejsce5,00
1970Finał Pucharu EuropySztokholm5. miejsce5,10
1971Halowe Mistrzostwa EuropySofia7. miejsce4,80
1971Mistrzostwa EuropyHelsinkiel. –4,90
1972Igrzyska OlimpijskieMonachium10. miejsce5,00
1974Halowe Mistrzostwa EuropyGöteborg4. miejsce5,20
1974Mistrzostwa EuropyRzym4. miejsce5,30
1975Halowe Mistrzostwa EuropyKatowice2. miejsce5,30
1976Igrzyska OlimpijskieMontreal5. miejsce5,45
1978Puchar NarodówTokio2. miejsce5,40
1979Halowe Mistrzostwa EuropyWiedeń5. miejsce5,40

Dokumentowane osiągnięcia podkreślają zarówno jego talent, jak i determinację, które przyczyniły się do sukcesów, jakie odnosił w ciągu lat. Każde z wymienionych wydarzeń stanowi istotny element jego kariery, pokazując rozwój zawodnika i jego umiejętności na przestrzeni lat.

Przypisy

  1. a b c Wojciech Buciarski [online], olympedia.org [dostęp 14.05.2021 r.] 
  2. Piotr Buciarski [online], olympedia.org [dostęp 14.05.2021 r.] 
  3. ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 03.08.2019 r.] 
  4. HenrykH. Gąszczak HenrykH., Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 22.07.2011 r.] 
  5. European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 10.11.2010 r.] 
  6. Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 10.11.2010 r.] 
  7. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
  8. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008.
  9. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

Oceń: Wojciech Buciarski

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:17