Wojciech Jan Buciarski, urodzony 17 kwietnia 1950 roku w stolicy Polski, Warszawie, to postać, która zasłużyła na uwagę w świecie lekkoatletyki.
Był on niezwykle utalentowanym lekkoatletą, który skupił swoje wysiłki na skoku o tyczce, gdzie wykazywał się wyjątkowymi umiejętnościami i osiągnięciami. Jego pasja i determinacja w tej dyscyplinie sportowej zasługują na szczegółowe przedstawienie i docenienie.
Kariera
Wojciech Buciarski to postać, która zdecydowanie zasługuje na uwagę w historii sportu. Był on jednym z trzech wiodących polskich skoczków o tyczce w latach 70. XX wieku, obok Tadeusza Ślusarskiego oraz Władysława Kozakiewicza. W 1971 roku miał przyjemność debiutować na wielkiej scenie, uczestnicząc w mistrzostwach Europy, jednak niestety nie przeszedł eliminacji.
Już w kolejnym roku, na igrzyskach olimpijskich, osiągnął dziesiątą lokatę, co było znaczącym krokiem w jego karierze. W 1974 roku, podczas czempionatu w Rzymie, Buciarski był naprawdę blisko medalu, kończąc zawody tuż za podium, na czwartym miejscu. Rok później, podczas halowych mistrzostw Europy, zdobył srebrny medal, co dodatkowo podkreśliło jego umiejętności i talent.
Jego obecność na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku również przyniosła mu wiele doświadczeń. Po triumfie w eliminacjach, ukończył konkurs finałowy na piątej pozycji. W 1978 roku udało mu się zdobyć drugie miejsce w pucharze narodów. W ciągu swojej kariery ustanowił pięć rekordów Polski, brał udział w pucharze Europy oraz był dwudziestokrotnym reprezentantem kraju w meczach międzypaństwowych w latach 1969–1978.
Buciarski ma na swoim koncie także znaczące osiągnięcia na krajowej arenie, gdzie wywalczył medalista mistrzostw Polski seniorów, w tym jeden złoty w 1970 roku oraz trzy srebrne medale zdobyte w latach 1972, 1974 i 1975. Na dodatek, w 1974 roku zdobył jedyny w swojej karierze tytuł halowego mistrza Polski.
Warto wspomnieć, że talent do skakania o tyczce jest w rodzinie, ponieważ jego syn Piotr także podążył w ślady ojca, stając się tyczkarzem oraz olimpijczykiem reprezentującym Danię w 2004 roku.
Rekordy życiowe
Wojciech Buciarski osiągnął imponujące wyniki w skoku o tyczce, które otwierają przed nim historię polskiej lekkoatletyki. Na stadionie, jego rekord życiowy wynosi 5,50 m, ustanowiony 4 czerwca 1975 roku w Paryżu, co lokuje go na 18. miejscu w historii tej dyscypliny w Polsce.
W halowych rozgrywkach jego najlepszy wynik wynosi 5,40 m i został osiągnięty 25 lutego 1979 roku w Wiedniu.
Osiągnięcia
Wojciech Buciarski, znany ze swoich licznych osiągnięć w lekkoatletyce, zdobył uznanie na międzynarodowej scenie sportowej. Jego kariera sportowa obfituje w ważne wydarzenia i niesamowite wyniki.
Rok | Wydarzenie | Lokacja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|
1970 | Półfinał Pucharu Europy | Helsinki | 4. miejsce | 5,00 |
1970 | Finał Pucharu Europy | Sztokholm | 5. miejsce | 5,10 |
1971 | Halowe Mistrzostwa Europy | Sofia | 7. miejsce | 4,80 |
1971 | Mistrzostwa Europy | Helsinki | el. – | 4,90 |
1972 | Igrzyska Olimpijskie | Monachium | 10. miejsce | 5,00 |
1974 | Halowe Mistrzostwa Europy | Göteborg | 4. miejsce | 5,20 |
1974 | Mistrzostwa Europy | Rzym | 4. miejsce | 5,30 |
1975 | Halowe Mistrzostwa Europy | Katowice | 2. miejsce | 5,30 |
1976 | Igrzyska Olimpijskie | Montreal | 5. miejsce | 5,45 |
1978 | Puchar Narodów | Tokio | 2. miejsce | 5,40 |
1979 | Halowe Mistrzostwa Europy | Wiedeń | 5. miejsce | 5,40 |
Dokumentowane osiągnięcia podkreślają zarówno jego talent, jak i determinację, które przyczyniły się do sukcesów, jakie odnosił w ciągu lat. Każde z wymienionych wydarzeń stanowi istotny element jego kariery, pokazując rozwój zawodnika i jego umiejętności na przestrzeni lat.
Przypisy
- a b c Wojciech Buciarski [online], olympedia.org [dostęp 14.05.2021 r.]
- Piotr Buciarski [online], olympedia.org [dostęp 14.05.2021 r.]
- ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 03.08.2019 r.]
- HenrykH. Gąszczak HenrykH., Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 22.07.2011 r.]
- European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 10.11.2010 r.]
- Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 10.11.2010 r.]
- Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Maria z Kostrzewskich Wodzińska | Hieronim Czarnowski | Karol Niziołek | Janusz Pyciak-Peciak | Sławomir Cieślakowski | Jan Długosz (taternik) | Jacek Ratajczak | Jacek Perzyk | Wacław Ziółkowski (zapaśnik) | Benedykt Gugała | Izabela Szczypiórkowska | Leszek Arent | Sergiusz Wiechowski | Wojciech Nowiński | Bogusław Gierajewski | Danuta Kordaczuk | Marcin Michalski (koszykarz) | Ilona Senderek | Janusz Czyżewski | Janina WencelOceń: Wojciech Buciarski