Arkadiusz Mucharski

Po ukończeniu studiów muzycznych na Warszawskim Konserwatorium, Mucharski zaprzyjaźnił się z wieloma znanymi osobami, w tym z Ignacym Paderewskim. Jego pasja do muzyki zaowocowała grą na puzonie w orkiestrze warszawskiego Teatru Wielkiego. Niemniej jednak, z czasem, rozczarowany tym zajęciem, zrezygnował z życia orkiestranta, decydując się na pełne poświęcenie swojej twórczości artystycznej jako rysownik-humorysta oraz malarz.

Umiejętności potrzebne do rozwinięcia swojego talentu Mucharski zdobył jako samouk. Jego niezwykła zdolność dostrzegania śmieszności życia codziennego pozwalała mu na zatrzymywanie tych momentów w rysunkach. Jego twórczość, niezwykle płodna z biegiem lat, znalazła odbicie w licznych czasopismach humorystycznych i satyrycznych, takich jak Kolce, Kuryer Świąteczny oraz Mucha.

Poza rysunkami, Mucharski tworzył także akwarele, często przedstawiające scenki rodzajowe z życia miejskiego i wiejskiego, jak również postacie znane z warszawskiego bruku. Do jego najbardziej znanych dzieł należy Wesele krakowskie, Ex-człowiek oraz Emeryt, które uchwyciły charakterystyczne cechy epoki oraz zbiorowe doświadczenia społeczeństwa.

Na zakończenie swojego życia, Mucharski został pochowany na warszawskim cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 245-2-3/4, gdzie jego pamięć nadal trwa wśród miłośników sztuki.