Andrzej Świerczyński

Sport i rekreacja

Andrzej Świerczyński, urodzony 25 października 1952 roku w Warszawie, to znana postać w polskim sporcie, szczególnie w lekkoatletyce. Jako sprinter, zdobył tytuł olimpijczyka, co jest jednym z największych osiągnięć w karierze każdego sportowca.

Jego wybitne wyniki na arenie międzynarodowej sprawiły, że stał się wzorem do naśladowania dla wielu młodych adeptów lekkiej atletyki.

Osiągnięcia

Andrzej Świerczyński to wybitny polski lekkoatleta, który odniósł liczne sukcesy sportowe na arenie krajowej oraz międzynarodowej. W 1974 roku wystąpił na mistrzostwach Europy w Rzymie, gdzie wraz z Markiem Bedyńskim, Grzegorzem Mądrym oraz Zenonem Nowoszem zdobył piąte miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów. W biegu na 100 metrów, niestety, zajął miejsce eliminacyjne.

Również na halowych mistrzostwach Europy w 1976 roku w Monachium, miał trudności, odpadając w półfinale w biegu na 60 metrów. Jego marzenie o udziale w igrzyskach olimpijskich zrealizowało się w 1976 roku w Montrealu. Świerczyński nie przeszedł ćwierćfinału biegu na 100 metrów, a w czwartej sztafecie 4 × 100 metrów jego drużyna zajęła czwarte miejsce. W ekipie tej biegli również Marian Woronin, Bogdan Grzejszczak i Zenon Licznerski.

Świerczyński odniósł liczne sukcesy na krajowych zawodach lekkoatletycznych. Był mistrzem Polski w biegu na 100 metrów w latach 1974 i 1975, a w latach 1976 i 1977 zdobywał tytuł wicemistrza. Dodatkowo w 1976 roku zajął drugie miejsce w biegu na 200 metrów. W 1977 roku wywalczył brązowy medal w tej samej konkurencji, a w halowych mistrzostwach Polski w 1976 roku zdobył tytuł mistrza w biegu na 60 metrów.

W reprezentacji Polski wystąpił w 12 meczach, osiągając jedno indywidualne zwycięstwo. Jego osiągnięcia obejmowały również ustanowienie rekordu Polski w sztafecie 4 × 100 metrów. Edukację sportową ukończył na AWF w Warszawie. Całą swoją karierę sportową spędził w klubie Warszawianka, a w życiu prywatnym jest mężem lekkoatletki Bożeny Nowakowskiej.

Rekordy życiowe

na stadionie

Andrzej Świerczyński ustanowił imponujące rezultaty na stadionie, w tym w biegu na 100 metrów, gdzie uzyskał czas 10,28 sekundy. Ten wynik plasuje go na 15. miejscu w historii polskiego sprintu. Osiągnięcie to miało miejsce 25 czerwca 1976 roku w Bydgoszczy.

W przypadku biegu na 200 metrów, Świerczyński osiągnął czas 21,08 sekundy, co również miało miejsce w Bydgoszczy, dnia 30 lipca 1977 roku.

w hali

W biegach halowych, jego rekord życiowy w biegu na 60 metrów osiągnięty 25 lutego 1973 roku w Zabrzu wyniósł 6,66 sekundy.

Przypisy

  1. a b Andrzej Świerczyński [online], olympedia.org [dostęp 28.12.2020 r.]
  2. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 443 [dostęp 28.12.2020 r.]
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 545–546, 550 [dostęp 28.12.2020 r.]
  4. Zbigniew Z. Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 12.04.2020 r.]
  5. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 193. ISBN 978-83-62033-30-0.
  6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 48. ISBN 978-83-64544-00-2.
  7. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 14 i 24. ISBN 978-83-61233-20-6.

Oceń: Andrzej Świerczyński

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:14