Zenon Nowosz

---

Osiągnięcia

Zenon Nowosz jest postacią o niezwykłych osiągnięciach sportowych, które na stałe zapisały się w historii lekkoatletyki. Jego kariera olimpijska obejmowała trzy edycje igrzysk. W 1968 roku, podczas igrzysk w Meksyku, zdobył 8. miejsce w biegu sztafetowym 4 × 100 m, rywalizując z takimi legendami jak Wiesław Maniak, Edward Romanowski oraz Marian Dudziak. W tym samym czasie, w biegu na 100 m, musiał się pożegnać z rywalizacją już w eliminacjach.

Kolejna szansa pojawiła się na igrzyskach w Monachium w 1972 roku, gdzie uplasował się na 7. miejscu w biegu na 100 m. W dodatkowej konkurencji, sztafecie 4 × 100 m, osiągnął 6. lokatę, biegając z Tadeuszem Cuchem, Jerzym Czerbniakiem oraz Stanisławem Wagnerem. Ostatni występ olimpijski miał miejsce w Montrealu w 1976 roku, gdzie niestety nie przeszedł kwalifikacji w biegu na 200 m.

Wiedzony pragnieniem zdobywania medali, Nowosz wielokrotnie demonstrował swoje umiejętności na mistrzostwach Europy. Udało mu się zdobyć brązowy medal w biegu na 200 m podczas zawodów w Atenach w 1969 roku, chociaż w biegu na 100 m zajął jedynie miejsce w półfinale, a w sztafecie 4 × 100 m znalazł się na 4. pozycji, konkurując z Wagnerem, Romanowskim i Cuchem. W 1971 roku, uczestnicząc w mistrzostwach w Helsinkach, zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 m, biegając z Gerardem Gramse, Cuchem oraz Dudziakiem, a na 100 m zakończył zawod co na 5. pozycji, zupełnie pomijając przebieg biegu na 200 m, gdzie odpadł w półfinale.

W Rzymie w 1974 roku zajął 5. miejsce w biegu sztafetowym 4 × 100 m, rywalizując z Andrzejem Świerczyńskim, Markiem Bedyńskim oraz Grzegorzem Mądrym. Niestety w biegach indywidualnych jego wyniki były mniej satysfakcjonujące, bowiem na 100 m i 200 m, nie udało mu się uzyskać awansu do dalszej rywalizacji. Jego zwieńczeniem kariery sportowej był złoty medal zdobyty na ostatnich zawodach w Pradze w 1978 roku, w biegu sztafetowym 4 × 100 m, biegnąc z Zenonem Licznerskim, Leszkiem Duneckim oraz Marianem Woroninem.

Porównując występy Zenona na zawodach, warto wspomnieć, że był on trzykrotnym medalistą halowych mistrzostw Europy. W 1969 roku zdobył złoty medal podczas Europejskich Igrzysk Halowych w Belgradzie, biegając na dystansie 50 m. Również podczas Halowych Mistrzostw Europy w Wiedniu w 1970 roku zajął drugą pozycję na dystansie 60 m, aby następnie w Rotterdamie w 1973 roku zwyciężyć na tym samym dystansie.

Dotychczas Zenon Nowosz trzynaście razy zdobywał mistrzostwo Polski, osiągając sukcesy w różnych dyscyplinach:

• 100 m: 1969, 1970, 1972 oraz 1973,
• 200 m: 1970,
• sztafeta 4 × 100 m: 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1977 oraz 1978.

Na koniec warto dodać, że Zenon Nowosz dwukrotnie uzyskał tytuł halowego mistrza Polski na dystansie 60 m w latach 1973 oraz 1974. Będąc absolwentem Wojskowej Akademii Technicznej, całą swoją karierę sportową spędził jako zawodnik CWKS Legia Warszawa, a obecnie służy z honorem w stopniu pułkownika.

Rekordy życiowe

na stadionie

Zenon Nowosz osiągnął imponujące rezultaty na otwartym stadionie, w tym bieg na 100 m z czasem 10,35 sekundy, co miało miejsce 24 sierpnia 1975 roku w Warszawie. Uwaga zwraca również jego wyjątkowy wynik 10,30 sekundy, uzyskany 5 lipca 1969 roku w Paryżu, niestety przy wietrze o sile +3,0 m/s, który był zbyt silny, aby rezultat ten mógł zostać uznany oficjalnie.

Dodatkowo, jego bieg na 200 m odnotowany 6 czerwca 1972 roku w Dortmundzie zakończył się znakomitym czasem 20,88 sekundy, co również wpisuje się w jego doskonałe osiągnięcia.

w hali

Na bieżni halowej Zenon Nowosz zdobył uznanie dzięki biegowi na 60 m, gdzie osiągnął czas 6,52 sekundy, co miało miejsce 25 lutego 1973 roku w Zabrzu. Ten rezultat pozostaje drugim najlepszym wynikiem w historii polskiej lekkoatletyki, co podkreśla jego niezwykły talent i umiejętności biegowe.

---

Oceń: Zenon Nowosz

---