Andrzej Pągowski


Andrzej Pągowski, urodzony 19 kwietnia 1953 roku w Warszawie, to znakomity artysta grafik, którego twórczość obejmuje szeroki wachlarz dzieł.

Znany jest przede wszystkim jako autor plakatów, które promują różnorodne wydarzenia kulturalne, takie jak sztuki teatralne, filmy, festiwale sztuk, a także konkursy piosenek.

Życiorys

Andrzej Pągowski pochodzi z rodziny szlacheckiej, reprezentującej herb Pobóg. Jest synem Krystyny z Modzelewskich oraz Franciszka Gustawa Pągowskiego. W 1978 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu, uzyskując wyróżnienie na Wydziale Sztuki Użytkowej.

Na początku swojej kariery artystycznej Pągowski skupiał się na rysunkach satyrycznych, które publikował w takich czasopismach jak „Szpilki”, „Przekrój” i „Radar”. W 1976 roku rozpoczął tworzenie plakatów, które stały się znaczącą częścią jego twórczości. W jego dorobku znajdują się nie tylko plakaty filmowe, ale także projekty okładek płyt, ilustracje do książek, czołówki telewizyjne, teledyski, scenografie teatralne i telewizyjne, a także znaczki i kartki pocztowe. Pełnił rolę dyrektora artystycznego w wielu magazynach, w tym w „Scenie”, „Modzie” oraz w miesięczniku „Playboy”, projektując autorskie okładki, co ogranicza tę możliwość do nielicznych grafików na świecie. Zajmował się również grafiką komputerową oraz twórczością związaną z kampaniami reklamowymi. Jego plakatowe prace często poruszają ważne kwestie społeczno-polityczne.

Pągowski jest autorem projektu gwiazdy umieszczonej w Alei Gwiazd w Łodzi, gdzie także został uhonorowany. Jego murale zdobią zarówno Łódź (w tym z 2018 roku), jak i Oświęcim (na Life Festival Oświęcim w 2012 oraz 2015 roku), oraz Warszawę, gdzie stworzył mural dla Muzeum Powstania Warszawskiego w 2008 roku.

Nagrody i wyróżnienia

Andrzej Pągowski zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w kraju. W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za swoje osiągnięcia artystyczne. W roku 2011 otrzymał medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2012 roku Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy.

Wśród plakatów, które zyskały uznanie jako „plakat miesiąca”, znalazły się:

  • plakat promujący „Szkołę żon” Moliera z 1979 roku,
  • plakat zapowiadający XIV Warszawskie Spotkania Teatralne,
  • plakat do dramatu „Król Lear” Szekspira,
  • plakat filmu „Krzyk” Barbary Sass (1983),
  • plakat do „Dziecka Rosemary” Romana Polańskiego (1984),
  • plakat do „Krótki film o zabijaniu” Krzysztofa Kieślowskiego (1988).

Pągowski otrzymywał również wyróżnienia publiczności, na przykład za plakat do „Antygony” Sofoklesa w marcu 1981 roku. W 1988 roku został laureatem nagrody imienia Stanisława Wyspiańskiego, przyznawanej młodym twórcom. Artysta brał także udział w prestiżowych konkursach na najlepszy plakat filmowy organizowanych przez magazyn „The Hollywood Reporter” w Los Angeles, gdzie sześciokrotnie zdobywał pierwsze miejsce, a także uzyskał drugą i trzecią nagrodę.

12 października 2018 roku w łódzkiej Alei Gwiazd, przy ul. Piotrkowskiej 70, odsłonięto gwiazdę, która honoruje jego osiągnięcia. W 2019 roku Pągowski został laureatem X edycji konkursu Wybitny Polak.

Twórczość

W dorobku Andrzeja Pągowskiego można odnaleźć prace, które są częścią zbiorów nie tylko prywatnych, ale również renomowanych instytucji artystycznych. Jego dzieła znajdują się m.in. w nowojorskim Metropolitan Museum of Art oraz Museum of Modern Art, a także w madryckim Círculo de Bellas Artes. Warto podkreślić, że jego twórczość jest również obecna w Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum Plakatu w Lahti, Muzeum Kinematografii w Łodzi, oraz Filmotece Narodowej.

Wystawy zbiorowe

Pierwsza publiczna prezentacja prac Andrzeja Pągowskiego miała miejsce w 1975 roku w Poznaniu, gdzie wystawiał obrazy studentów PWSSP w Galerii Nowej. Od tamtej pory artysta brał udział w licznych wystawach, które odbywały się w różnych miejscach w Polsce oraz Europie. Jego plakaty często zajmowały eksponowane miejsca w galeriach i zdobywały uznanie w formie nagród. Na przykład, w 1985 roku jego plakat został wyróżniony, zdobywając drugie miejsce podczas warszawskiej wystawy „40-lecie zwycięstwa nad faszyzmem”.

Wybrane wystawy indywidualne

  • 1978 – Warszawa, Galeria Plakatu,
  • 1980 – Warszawa, Galeria BP,
  • 1981 – Puławy, Galeria Biura Wystaw Artystycznych,
  • 1982 – pięć wystaw indywidualnych, w tym dwie za granicą,
  • 1983 – Wrocław, Galeria Plakatu,
  • 1984 – dwie wystawy w Warszawie i jedna w Sofii,
  • 1987 – Opole, Galeria Biura Wystaw Artystycznych,
  • 1988 – dwie wystawy w Warszawie, Białystok i Berlin,
  • 1989 – Paryż, Londyn, Sztokholm, Berlin, Getynga,
  • 1991 – „Miasto plakatów” – Monachium,
  • 2012 – „Andrzej Pągowski. Plakaty filmowe. 35 lat pracy twórczej” – Bydgoszcz, Warszawa,
  • 2013 – „Andrzej Pągowski – ilustrując filmy” – Muzeum Kinematografii w Łodzi,
  • 2017 – Łódź (Muzeum Kinematografii), Gdynia (Muzeum Miasta Gdyni podczas 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych).

Wybrane okładki płyt

  • Bank – Jestem panem świata… (1982),
  • Marek Biliński – Ogród króla świtu (1983),
  • Wow! (1990),
  • Maryla Rodowicz – Buty 2 (2011),
  • Pidżama Porno – Sprzedawca jutra (2019).

Przypisy

  1. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. [dostęp 24.09.2023 r.]
  2. „Buty 2” – 25 listopada nowy album Maryli Rodowicz [online], Wirtualne Media [dostęp 03.09.2019 r.]
  3. Jubileusz Konkursu „Wybitny Polak”! [online], Fundacja Teraz Polska, 03.06.2019 r. [dostęp 14.06.2019 r.]
  4. Odsłonięcie gwiazdy Andrzeja Pągowskiego na Piotrkowskiej [online], 12.10.2018 r. [dostęp 12.09.2020 r.]
  5. „I jak tu żyć bez Głowy?”. Łódzki mural upamiętni polskiego pisarza [online], Wprost, 01.09.2018 r. [dostęp 12.09.2020 r.]
  6. Drugi mural A. Pągowskiego w Oświęcimiu [online], Radio Kraków, 17.06.2015 r. [dostęp 12.09.2020 r.]
  7. Mural Andrzeja Pągowskiego [online], Muzeum Powstania Warszawskiego, 04.06.2008 r. [dostęp 12.09.2020 r.]
  8. M.P. z 2006 r. nr 2, poz. 21
  9. Pągowski 2013 ↓, s. 16.
  10. Pągowski 2013 ↓, s. 14.
  11. Pągowski 2013 ↓, s. 15.
  12. Pągowski 2013 ↓, s. 306.
  13. Pągowski 2013 ↓, s. 304.
  14. Pągowski 2013 ↓, s. 302.
  15. Pągowski 2013 ↓, s. 308.
  16. Andrzej Pągowski [online], Culture.pl [dostęp 12.09.2020 r.]

Oceń: Andrzej Pągowski

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:14