Karolina Porcari

---

Życiorys

Karolina Porcari urodziła się w Polsce, jednak jako dziecko przeniosła się z rodzicami do Włoch, gdzie spędziła osiemnaście lat swojego życia w malowniczym regionie Apulia. Po tym okresie, przybyła do Mediolanu, gdzie miała okazję dwa lata studiować zarówno literaturę, jak i kierunek teatralny, rozwijając pasję do sztuk performatywnych.

W roku 2001 Karolina rozpoczęła nowe wyzwanie, gdy została przyjęta do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W trakcie swoich studiów aktywnie angażowała się w działalność artystyczną, występując w Teatrze Ludowym w Krakowie, co przyczyniło się do jej rozwoju jako aktorki.

Po ukończeniu studiów, kontynuowała swoją karierę teatralną w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, biorąc udział w licznych spektaklach, w tym w wyjątkowym przedstawieniu „Czas kochania, czas umierania” autorstwa Fritza Katera, które reżyserował Tomasz Gawron.

Karolina Porcari jest osobą posiadającą podwójne obywatelstwo, zarówno polskie, jak i włoskie, co wzbogaca jej tożsamość kulturową oraz zawodową.

Filmografia

Karolina Porcari ma na swoim koncie bogaty dorobek filmowy, który obejmuje wiele różnorodnych ról w polskiej telewizji oraz filmach. Jej kariera rozpoczęła się w 2004 roku, kiedy to zadebiutowała rolą Oli w serialu RH+. W tym samym roku wystąpiła również jako sprzedawczyni w popularnym serialu M jak miłość.

W 2005 roku, aktorka pojawiła się w serialu Wiedźmy w roli klientki w sklepie Marioli, a także w Samo życie jako koleżanka Patrycji Głowackiej, w dwóch odcinkach. Jej talent i wszechstronność zostały docenione przez twórców, co zaowocowało kolejnymi rolami, takimi jak Hania, sekretarka burmistrza w Mroku oraz Sara Rosiak w Magda M..

• 2006: Samo życie, sekretarka w siedzibie firmy „Ignis Cosmetics”, w dwóch odcinkach,
• 2007: Pitbull jako prostytutka, w odcinku 8,
• 2007–2020: Barwy szczęścia, Anita Szymczak,
• 2008: Klan, kelnerka w „Nocnym Klubie”,
• 2008: Wydział zabójstw, Bożena Chlebowicka, w odcinku 29,
• 2010: Ojciec Mateusz, Grażyna Galińska, żona Roberta, w odcinku 52,
• 2011: Zero, Masha,
• 2012: Szpiedzy w Warszawie, sekretarka, w odcinku 3,
• 2014: Prawo Agaty, Natasza Michalak, w odcinku 73,
• 2019: Znajdę cię, Miriam Rubin,
• 2022: Tajemnica zawodowa, lekarka Hanna,
• 2023: Korona królów. Jagiellonowie, Elżbieta Granowska, trzecia żona Władysława Jagiełły.

W ciągu jej kariery aktorskiej, Karolina zagościła na ekranach kolejnych znanych produkcji, takich jak Dzień kobiet, Komisarz Alex, Ojciec Mateusz, czy 7 uczuć. Ponadto, pojawiła się w wielu innych filmach, jak Music, War and Love oraz Mały zgon, w którym wcieliła się w rolę Carli, żony Marka.

Rola Elżbiety Granowskiej w Korona królów. Jagiellonowie świadczy o jej trwałej obecności w polskiej kinematografii. Karolina Porcari ciągle zaskakuje widzów swoimi wieloaspektowymi kreacjami aktorskimi, co czyni ją ważną postacią na polskiej scenie filmowej.

Teatr

Karolina Porcari jest utalentowaną reżyserką, która ma na swoim koncie wiele znaczących dzieł teatralnych. Oto wybrane realizacje, które w pełni oddają jej twórczy dorobek:

• 2017: Zła Matka, reż. Karolina Porcari, Teatr Trzy Rzecze / Dzika Strona Wisły,
• 2014: Lód Jacka Dukaja, reż. Janusz Opryński, Teatr Provisorium Lublin,
• 2012: Luna, reż. Artur Urbański, monodram, Teatr Laboratorium Dramatu Warszawa,
• 2012: Zły L. Tyrmanda, reż. Jan Buchwald, Teatr Powszechny Warszawa,
• 2011: Hamlet Szekspira, reż. Radek Rychcik, Teatr Żeromskiego Kielce,
• 2011: Bracia Karamazow Dostojewskiego, reż. Janusz Orpyński, Teatr Provisorium / Teatr Na Woli,
• 2010: Wiarołomni I. Bergmana, reż. Artur Urbański, Teatr Rozmaitości Warszawa,
• 2009: Borys Godunow, libretto A. Puszkina, reż. Mariusz Treliński, Opera Narodowa,
• 2009: Ona i Ona na motywach 'Silniejszej’ A. Strindberga, reż. Artur Urbański, Teatr Wytwórnia w Warszawie,
• 2009: Werter w Nowym Yorku Tima Staffela, reż. Bartek Potoczny, Teatr Wytwórnia w Warszawie,
• 2007: Wariacje na temat Nocy listopadowej, reż. Michal Zadara, Belweder w Warszawie,
• 2007: Polowanie na szczury Petera Turriniego, reż. Thomas Harzem, Teatr Wytwórnia w Warszawie,
• 2007: Don Juan wraca z wojny Ödöna von Horvátha, reż. Gadi Roll, Teatr Polski we Wrocławiu,
• 2005: Czas kochania, czas umierania Fritza Katera, reż. Tomasz Gawron, Teatr Dramatyczny Warszawa,
• 2005: Zimne dziecko Mariusa von Mayenburga, reż. Jan Peszek, Arkadiusz Tworus, PWST w Krakowie,
• 2004: Podróż Edgara Wałpora,
• 2004: Biznes J. Chapmana i J. Lloyda, reż. Jerzy Fedorowicz, Teatr Ludowy Kraków,
• 2003: Błysk Rekina Philipa Ridleya, reż. Jerzy Fedorowicz, Teatr Ludowy Kraków,
• 2003: Minnesota Blue A. Jakubika, reż. Jerzy Fedorowicz, Teatr Ludowy Kraków,
• 2003: Chlew P. P. Pasoliniego, reż. Łukasz Czuj, Teatr Dramatyczny Warszawa,
• 2003: Sinobrody Dei Loher, reż. Tomasz Wysocki, Reminiscencje Teatralne Kraków (czytanie),
• 1999: La casa de Bernarda Alba F. G. Lorki, reż. Mabel Lopez, Teatr Trebbo Mediolan,
• 1997: Ippolito Eurypidesa, reż. Mino Castrignano, Teatro Paisiello Lecce,
• 1996: Chmury Arystofanesa, reż. Salvatore Tramacere, Teatro Paisiello Lecce.

Reżyserka wskazuje na zróżnicowanie swojej twórczości, które obejmuje zarówno nowoczesne reinterpretacje klasyków, jak i oryginalne prace współczesnych autorów. Jej osiągnięcia w kontekście polskiego teatru są niezwykle imponujące i cieszą się uznaniem publiczności.

---

Oceń: Karolina Porcari

---