Janusz Sławiński (kompozytor)


Janusz Leszek Sławiński, urodzony 14 października 1939 roku w Warszawie, był uznawanym polskim kompozytorem, aranżerem oraz dyrygentem. Jego twórczość i działalność muzyczna wniosły znaczący wkład w rozwój polskiej kultury muzycznej.

Niestety, zmarł 13 kwietnia 2015 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny, który nadal inspiruje wielu artystów i miłośników muzyki.

Życiorys

Janusz Sławiński, ceniony kompozytor i aranżer, swoją edukację muzyczną rozpoczął w Liceum Muzycznym w Poznaniu, a następnie kontynuował naukę na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Związany był z Złotowem, gdzie spędził młodzieńcze lata, a także mieszkał jego ojciec oraz brat Marek, który również zajął się muzyką. Już jako student łódzkiej uczelni, podjął pierwsze kroki w karierze, próbując swoich sił jako aranżer od 1963 roku oraz kompozytor ilustracji filmowych, debiutując w 1967 roku w krótkim filmie Wadima Berestowskiego zatytułowanym „Pamiątka z Polski”.

Sławiński to autor wielu popularnych utworów, z których część stała się znana w całej Polsce. Wśród jego piosenek znajdują się takie przeboje, jak: „Za zdrowie pań” (w wykonaniu Edwarda Hulewicza), „Gdzieś w moich snach” (w wykonaniu Anny German) oraz „Żeby szczęśliwym być”, którą śpiewała Anna Jantar. Jego kompozycje doceniali także tacy artyści jak: Marianna Wróblewska, Marlena Drozdowska, Krystyna Giżowska, Tadeusz Ross, Grażyna Świtała, Elżbieta Wojnowska oraz wielu innych artystów.

W latach 1965–1971, wspólnie z Markiem Jaszczakiem, prowadził popularny big-band Kanon Rytm. Na przestrzeni tych lat przewinęło się przez zespół wielu utalentowanych muzyków, takich jak Andrzej Rybiński, Jerzy Rybiński, Tomasz Dziubiński, Włodzimierz Korcz, Krzysztof Majchrzak, a także wielu solistów, w tym Alicja Eksztajn, Sława Mikołajczyk, Ewa Śnieżanka oraz Edward Hulewicz. Kanon Rytm był obecny na estradach oraz podczas nagrań radiowych, współpracując z takimi artystami jak Krzysztof Cwynar, duet Framerowie, Irena Santor, Halina Kunicka, Teresa Tutinas oraz Łucja Prus. Zespół tworzył także własny repertuar, z sukcesami występując w programach Ośrodka Telewizyjnego w Łodzi, takich jak „Halo tu Łódź”, „Proszę dzwonić” i „Rendez-vous z Kanon Rytmem”.

W 1971 roku Sławiński podjął decyzję o rozwiązaniu zespołu i rozpoczął nowy etap kariery jako kierownik muzyczny w TVP. Pracował przy licznych programach muzycznych, takich jak „Giełda piosenki”, „Telewizyjny Ekran Młodych”, „Bank Miast”, oraz „Turniej Miast” i „Od Opola do Opola”. Jako dyrygent, juror oraz współorganizator brał udział w koncertach festiwalowych zarówno w kraju, jak i za granicą, uczestnicząc w imprezach w Karlshamn (Szwecja), Cannes (Francja), Rostocku, Mönchengladbach, Dreźnie (Niemcy), Soczi, Moskwie, Witebsku (Rosja), Varadero (Kuba), Pradze (Czechy), Słonecznym Brzegu (Bułgaria) oraz Bratysławskiej Lirze (Słowacja). Sławiński był aktywnie zaangażowany w lokalne życie kulturalne w Złotowie oraz współorganizował Euro Eco Meeting i Międzynarodowy Festiwal Polskiej Piosenki „Malwy”.

Za swoją działalność Kamil Sławiński otrzymał wiele wyróżnień, w tym Złotą odznakę za zasługi dla obronności kraju, Złotą odznakę Związku Młodzieży Wiejskiej, Złotą odznakę „Zasłużony kulturze”, a także Złoty Krzyż Zasługi za zasługi w różnych dziedzinach. W 2011 roku, w trakcie koncertu galowego „Malw”, został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Janusz Sławiński był członkiem Sekcji B – Autorów Utworów Muzyki Rozrywkowej, a przez długi czas pełnił funkcję prezesa Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR. Posiadał także miejsce w radzie artystycznej Wojska Polskiego, Narodowej Rady Kultury, Stowarzyszenia Polskich Twórców Telewizyjnych oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Zmarł 13 kwietnia 2015 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu w Magdalence, gdzie został pochowany 16 kwietnia 2015 roku.

Przypisy

  1. Janusz Sławiński. nekrologi.wyborcza.pl, 15.04.2015 r. [dostęp 05.03.2016 r.]
  2. a b Zmarł Janusz Sławiński – Honorowy Obywatel Złotowa. 14.04.2015 r. [dostęp 29.12.2016 r.]
  3. Tomasz Dziubiński: Oficjalna strona Tomasza Dziubińskiego – 1960–1969. [dostęp 06.01.2016 r.]
  4. Miesięcznik Nr 8/21 20 sierpnia 2005 r. Nakład 5000 egz. ISSN 1232-4299. docplayer.pl, 20.08.2005 r. [dostęp 09.01.2016 r.]
  5. a b c Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ‘n’ roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.

Oceń: Janusz Sławiński (kompozytor)

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:20