Albert Sosnowski

---

Kariera bokserska

Albert Sosnowski rozpoczął swoją profesjonalną karierę bokserską 22 lipca 1998 roku, odnosząc zwycięstwo w debiutanckiej walce przeciwko czeskiemu bokserowi Janowi Drobenie, pokonując go w pierwszej rundzie przez TKO. W ciągu kolejnych osiemnastu walk Sosnowski nie zaznał goryczy porażki.

W 2001 roku, 17 marca, miał okazję stoczyć pojedynek o tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC z Kanadyjczykiem Arthurem Cookiem. Niestety, w dziewiątej rundzie uległ swojemu rywalowi przez nokaut, co było jego pierwszą przegraną w karierze. W 2006 roku 4 listopada zdobył tytuł mistrza świata w organizacji WBF. W tej walce pokonał reprezentanta RPA, Lawrence’a Tauasę, zdobywając uznanie w świecie boksu.

W następnym roku, 8 czerwca 2007 roku, Sosnowski stanął do walki z mistrzem Francji, Steve’em Hereliusem, wygrywając przez TKO w dziewiątej rundzie. Wrześniowe starcie w 2007 roku ponownie przyniosło mu sukces, gdy obronił tytuł WBF, pokonując Argentyńczyka Manuela Alberto Puchetę przez nokaut w drugiej rundzie.

28 sierpnia 2008 doszło do kontrowersyjnej walki, w której Sosnowski przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów z Amerykaninem Zurim Lawrence’em. Niemniej jednak 8 listopada tego samego roku triumfował nad Danny’m Williamsem, byłym pretendentem do tytułu WBC, kończąc walkę w ósmej rundzie przez techniczny nokaut.

4 kwietnia 2009 roku Sosnowski zremisował z Francesco Pianetą w walce o tytuł mistrza Unii Europejskiej EBU. W grudniu 2009, 18, odniósł kolejne ważne zwycięstwo, pokonując Włocha Paolo Vidoza jednogłośnie, co pozwoliło mu zdobyć wakujący pas zawodowego mistrza Europy EBU. Zrezygnował z tego tytułu, aby skoncentrować się na walce o mistrzostwo świata WBC z Witalijem Kliczko.

Walka z Kliczką miała miejsce 29 maja 2010 roku w Veltins-Arena, jednak Sosnowski uległ rywalowi w 10. rundzie przez nokaut. Przygotowywał się do tej walki z nowym trenerem, Fiodorem Łapinem. 25 września 2010 roku zrealizował swoją jubileuszową, 50. walkę, pokonując Anglika Paula Butlina przez nokaut już w pierwszej rundzie.

Plany na walkę z Aleksandrem Dimitrenko o mistrzostwo Europy EBU, która miała się odbyć 4 grudnia 2010, zostały pokrzyżowane z powodu zasłabnięcia Dimitrenki. Pojedynek odbył się ostatecznie 26 marca 2011 roku w Hamburgu, gdzie Sosnowski przegrał w 12. rundzie przez nokaut. W listopadzie tego samego roku stoczył kontrowersyjną walkę z Hastingsem Rasanim, z którą zakończył na remisie.

W czerwcu 2012 wzięło udział w brytyjskim turnieju Prizefighter, gdzie w ćwierćfinale pokonał Maurice’a Harrisa, ale niestety w półfinale musiał uznać wyższość Kevina Johnsona. 23 lutego 2013 roku postanowił spróbować swoich sił w Prizefighter po raz drugi, jednak w ćwierćfinale był zmuszony odstąpić od rywalizacji po przegranej z Martinem Roganem.

26 kwietnia 2014 roku stoczył bój z Włodzimierzem Letrem, którym ostatecznie zwyciężył przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. Na gali Wojak Boxing Night w Lublinie, 1 czerwca tego samego roku, Sosnowski przegrał z Marcinem Rekowskim przez techniczny nokaut w siódmej rundzie.

18 marca 2016 roku na gali Friday Boxing Night w Żyrardowie pokonał Węgra Andrasa Csomora przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Natomiast 9 września 2017 roku przegrał nokautem w pierwszej rundzie z Łukaszem Różańskim, co spowodowało, że ogłosił zakończenie kariery sportowej.

W czerwcu 2021 roku wziął udział w charytatywnej gali bokserskiej Collins Charity Fight Night, podczas której stoczył pokazową walkę, w której pokonał Przemysława Saletę na punkty.

Freak fighty

2 października 2023 roku, federacja Clout MMA, która organizuje gale typu freak show fight, zapowiedziała interesującą walkę, w której udział wziął Albert Sosnowski. Jego przeciwnikiem był Remigiusz Gruchała, a starcie miało miejsce 28 października 2023 w płockiej Orlen Arenie. Pojedynek odbył się w oktagonie, przy zastosowaniu rękawic do MMA. W rezultacie, Sosnowski zwyciężył przez TKO w drugiej rundzie.

Warto zaznaczyć, że Sosnowski w swojej drugiej walce dla Clout MMA stoczył niezwykle nietypowy pojedynek, rywalizując jednocześnie z dwoma przeciwnikami. To unikatowe starcie zostało zakontraktowane na zasadach K-1, również przy użyciu rękawic do MMA. Walka miała miejsce 8 czerwca 2024 roku na gali Clout MMA 5: AJ Challenge, która odbyła się w katowickim Spodku.

Lista walk

Boks w ringu

W świecie boksu, szczególnie istotne jest notowanie wyników stoczonych walk. Poniższa tabela przedstawia szczegóły dotyczące historycznych starć, w których brał udział Albert Sosnowski, jego osiągnięcia oraz daty pojedynków.

Lp	Data walki	Miejsce walki		Wynik	Werdykt
1.	22 lipca 1998	Outrup	Dania	wygrana z Janem Drobeną (CZE)	TKO w 1. rundzie
2.	25 września 1998	Poznań	Polska	wygrana ze Andrzejem Dziewulskim (POL)	TKO w 4. rundzie
3.	2 października 1998	Warszawa	Polska	wygrana z Rene Hanlem (DEU)	PTS po 4 rundach
4.	13 lutego 1999	Jastrzębie-Zdrój	Polska	wygrana z Viktorem Juhaszem (HUN)	TKO w 1. rundzie
5.	12 marca 1999	Londyn	Anglia	wygrana z Chrisem Woollasem (ENG)	PTS po 4 rundach
6.	17 kwietnia 1999	Warszawa	Polska	wygrana ze Stipe Balicem (HRV)	PTS po 4 rundach
7.	28 maja 1999	Liverpool	Wielka Brytania	wygrana z Garym Williamsem (GBR)	TKO w 4. rundzie
8.	26 czerwca 1999	Wrocław	Polska	wygrana z Biko Botowamungu (COG)	UD po 4 rundach
9.	17 lipca 1999	Gdańsk	Polska	wygrana z Bruno Fosterem (GBR)	TKO w 6. rundzie
10.	18 września 1999	Gdańsk	Polska	wygrana z Ignacio Orsolą (HUN)	KO w 1. rundzie
11.	22 października 1999	Detroit	Stany Zjednoczone	wygrana z Jeffem Lally (USA)	TKO w 3. rundzie
12.	20 listopada 1999	Gliwice	Polska	wygrana z Henrym Kollem Njume (CMR)	PTS po 6 rundach
13.	11 marca 2000	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Lukiem Simpkinem (GBR)	PTS po 4 rundach
14.	8 kwietnia 2000	Gdańsk	Polska	wygrana ze Slobodanem Popovicem (MNE)	KO w 1. rundzie
15.	27 maja 2000	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Neilem Kirkwoodem (GBR)	TKO w 1. rundzie
16.	24 czerwca 2000	Toruń	Polska	wygrana z Clarencem Goinsem (USA)	TKO w 2. rundzie
17.	19 sierpnia 2000	Mashantucket	Stany Zjednoczone	wygrana z Danem Conwayem (USA)	UD po 4 rundach
18.	30 września 2000	Rotterdam	Holandia	wygrana z Everettem Martinem (USA)	TKO w 7. rundach
19.	27 listopada 2000	Birmingham	Wielka Brytania	wygrana z Michaelem Murrayem (GBR)	TKO w 6. rundzie
20.	17 marca 2001	Budapeszt	Węgry	przegrana z Arthurem Cookiem (CAN) – walka o tytuł młodzieżowego mistrza świata federacji WBC	KO w 9. rundzie
21.	7 lipca 2001	Amsterdam	Holandia	wygrana z Dirkiem Wallynem (BEL)	UD po 6 rundach
22.	13 października 2001	Budapeszt	Węgry	wygrana ze Stanislavem Tomkatchovem (UKR)	TKO w 3. rundzie
23.	27 października 2001	Kołobrzeg	Polska	wygrana z Robertem Magureanu (ROU)	TKO w 4. rundzie
24.	22 stycznia 2002	Gdynia	Polska	wygrana z Catalinem Zmarandescu (ROU)	KO w 1. rundzie
25.	9 marca 2002	Budapeszt	Węgry	wygrana z Jacobem Odhiambo (KEN)	KO w 1. rundzie
26.	27 lipca 2002	Nottingham	Wielka Brytania	wygrana z Paulem Bonsonem (GBR)	PTS po 4 rundach
27.	7 grudnia 2002	Brentwood	Stany Zjednoczone	wygrana z Jacklordem Jacobsem (NGA)	PTS po 6 rundach
28.	8 marca 2003	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Mindaugasem Kulikauskasem (LTU)	TKO w 6. rundzie
29.	12 kwietnia 2003	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Michaelem Holdenem (GBR)	PTS po 6 rundach
30.	5 lipca 2003	Brentwood	Stany Zjednoczone	wygrana z Jasonem Brewsterem (GBR)	TKO w 2. rundzie
31.	22 listopada 2003	Belfast	Irlandia Północna	wygrana z Chrisem Woollasem	TKO w 1. rundzie
32.	31 stycznia 2004	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Gregiem Scottem-Briggsem (GBR)	KO w 2. rundzie
33.	10 kwietnia 2004	Manchester	Wielka Brytania	wygrana z Paulem Kingiem (GBR)	PTS po 4 rundach
34.	26 czerwca 2004	Belfast	Irlandia Północna	wygrana z Wojciechem Bartnikiem (POL)	PTS po 6 rundach
35.	11 września 2004	Budapeszt	Węgry	wygrana z Kennym Cravenem (USA)	KO w 2. rundzie
36.	22 stycznia 2005	Miami	Stany Zjednoczone	wygrana z Tommym Connellym (USA)	TKO w 2. rundzie
37.	19 marca 2005	Las Vegas	Stany Zjednoczone	wygrana z Travisem Fultonem (USA)	TKO w 2. rundzie
38.	28 maja 2005	Kalifornia	Stany Zjednoczone	wygrana z Orlinem Norrisem (USA)	MD po 6 rundach
39.	25 maja 2006	Gauteng	Południowa Afryka	wygrana z Osbornem Machimaną (ZAF)	UD po 10 rundach
40.	4 listopada 2006	Gauteng	Południowa Afryka	wygrana z Lawrence’em Tauasą (WSM) – walka o tytuł mistrza świata federacji WBF	MD po 12 rundach
41.	8 czerwca 2007	Motherwell	Szkocja	wygrana z Steve Hereliusem (FRA)	TKO w 9. rundzie
42.	14 września 2007	Kirkcaldy	Szkocja	wygrana z Manuel Alberto Pucheta (ARG) – obrona mistrzostwa świata federacji WBF	KO w 2. rundzie
43.	25 stycznia 2008	Dagenham	Wielka Brytania	wygrana z Colinem Kenną (IRL)	UD po 10 rundach
44.	25 kwietnia 2008	Nowy Jork	Stany Zjednoczone	wygrana z Terrellem Nelsonem (USA)	TKO w 5. rundzie
45.	6 sierpnia 2008	Nowy Jork	Stany Zjednoczone	przegrana z Zurim Lawrence’em (USA)	UD po 8 rundach
46.	8 listopada 2008	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Dannym Williamsem (USA)	TKO w 8. rundzie
47.	4 kwietnia 2009	Düsseldorf	Niemcy	remis z Francesco Pianetą (GER) – walka o mistrzostwo Unii Europejskiej EBU	D po 12 rundach
48.	18 grudnia 2009	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Paolo Vidozem (ITA) – walka o mistrzostwo Europy EBU	UD po 12 rundach
49.	29 maja 2010	Gelsenkirchen	Niemcy	przegrana z Witalijem Kliczko (UKR) – walka o mistrzostwo WBC	KO w 10. rundzie
50.	25 września 2010	Wigan	Wielka Brytania	wygrana z Paulem Butlinem (ENG)	TKO w 1. rundzie
51.	26 marca 2011	Hamburg	Niemcy	przegrana z Aleksandrem Dimitrenką (GER) – walka o mistrzostwo Europy EBU	KO w 12. rundzie
52.	9 listopada 2011	Londyn	Wielka Brytania	remis z Hastingsem Rasanim (ZWE)	D po 6 rundach
53.	20 czerwca 2012	Londyn	Wielka Brytania	wygrana z Maurice’em Harrisem (USA) – ćwierćfinał turnieju Prizefighter	SD po 3 rundach
54.	20 czerwca 2012	Londyn	Wielka Brytania	przegrana z Kevinem Johnsonem (USA) – półfinał turnieju Prizefighter	SD po 3 rundach
55.	23 lutego 2013	Londyn	Wielka Brytania	przegrana z Martinem Roganem (NIR) – ćwierćfinał turnieju Prizefighter	TKO w 3. rundzie
56.	26 kwietnia 2014	Legionowo	Polska	wygrana z Włodzimierzem Letrem (POL) – pierwsza walka w Polsce, od 12 lat	TKO w 1. rundzie
57.	1 czerwca 2014	Lublin	Polska	przegrana z Marcinem Rekowskim (POL) – walka o międzynarodowy pas mistrza Polski	TKO w 7. rundzie
58.	18 marca 2016	Żyrardów	Polska	wygrana z Andrasem Csomorem (HUN) – Zapowiedzenie zakończenia kariery sportowej przez Alberta Sosnowskiego	TKO w 2. rundzie
59.	9 września 2016	Gdańsk	Polska	przegrana z Andrzejem Wawrzykiem (POL) – Walka o tytuł Mistrza Polski w wadze ciężkiej	TKO w 6. rundzie
60.	9 września 2017	Radom	Polska	przegrana z Łukaszem Różańskim (POL) – ostatnia walka w zawodowej karierze	KO w 1. rundzie

Każda walka niezależnie od wyniku, przyczynia się do rozwoju kariery zawodnika i szkolenia jego umiejętności.

Walka pokazowa

W kontekście walk pokazowych, które często odbywają się w celu promowania sportu, przedstawiamy wyniki z najnowszej takiej walki w wykonaniu Sosnowskiego. Wyniki tych walk również mają znaczenie w budowaniu reputacji i doświadczenia zawodnika.

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	1-0	Przemysław Saleta (44-8)	Decyzja	3	3:00	Collins Charity Fight Night	02.06.2021	Warszawa	–

Boks w oktagonie

W ostatnich latach Sosnowski zadebiutował również w oktagonie, co oznacza dla niego rozszerzenie pola działania i nowe wyzwania, z którymi musiał się zmierzyć. Poniżej przedstawiamy wyniki jego walk MMA, które są równie istotne w jego sportowym portfolio.

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	1-0	Remigiusz Gruchała (0-0)	TKO (drugie liczenie sędziego – po nokdaunie)	2	N/A	Clout MMA 2: Omielańczuk vs. Bad Boy	28.10.2023	Płock	Walka w małych rękawicach MMA.

Inna działalność sportowa

Albert Sosnowski ma za sobą bogate doświadczenie sportowe, które obejmuje różne dziedziny walki. W przeszłości z powodzeniem trenował kick-boxing, co dało mu solidne podstawy w zakresie technik uderzeń oraz strategii walki.

Od 2013 roku poszerzył swoje umiejętności, angażując się w trenowanie mieszanych sztuk walki, które łączą w sobie elementy różnych dyscyplin.

Dodatkowo pełni funkcję instruktora boksu w klubie sportowym Legia, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi adeptami sztuk walki.

Media i kultura masowa

W 2008 roku Albert Sosnowski pojawił się w popularnym programie reality show Big Brother VIP, emitowanym przez stację TV4, co z pewnością przyczyniło się do zwiększenia jego rozpoznawalności w mediach. Równocześnie, w latach 2007–2008, z Agnieszką Rylik prowadziłprogram telewizyjny Kuchnia boksu, który był nadawany na antenie TVN Turbo. W marcu 2010 roku nawiązał współpracę ze spółką Mango Media, co zaowocowało kampanią promującą sprzęt fitness na kanale Mango 24.

W 2008 roku miał miejsce jego gościnny występ w teledysku „Poczekalnia dusz”, przygotowanym przez raperów Sokoła i Pono. W tym wideo obok Sosnowskiego pojawili się także Rafał Maserak oraz Grażyna Wolszczak, co wzbogaciło jego obecność w kulturze masowej.

W kwietniu 2010 roku jego wizerunek wykorzystano ponownie w wideoklipie promującym album Prosto Mixtape 600V. Utwór „I żeby było normalnie” wykonywali popularni raperzy, tacy jak: Felipe, VNM, Jędker, Pezet, Sokół, Numer Raz, Eldo oraz Brahu. W teledysku poza Sosnowskim mogliśmy zobaczyć również bokserów, w tym Krzysztofa Włodarczyka oraz Michała Jabłońskiego.

W październiku 2010 ukazał się wspólny utwór, w którym Albert Sosnowski połączył siły z raperem Pono, tworząc piosenkę zatytułowaną „Żelazna Wola”. Rezultat tej współpracy również spotkał się z zainteresowaniem fanów, potwierdzając jego obecność w muzyce i kulturze popularnej.

---

Oceń: Albert Sosnowski

---