Parafia św. Marii Magdaleny w Warszawie (prawosławna)


Parafia o nazwie św. Marii Magdaleny stanowi ważny element kolejowej struktury prawosławia w Warszawie. Należy do dekanatu Warszawa w diecezji warszawsko-bielskiej, gdzie odgrywa kluczową rolę w życiu religijnym lokalnej społeczności.

W jej obrębie znajdują się dwie istotne świątynie, które spełniają różne funkcje.

  • sobór metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny – cerkiew parafialna, której status jednocześnie obejmuje metropolitalny i diecezjalny,
  • kaplica świętych Cyryla i Metodego – cerkiew akademicka, mieszcząca się w Centrum Kultury Prawosławnej.

Historia

Parafia ta została utworzona w 1869 roku, kiedy poświęcono nową cerkiew znajdującą się na warszawskiej Pradze. W jej zasięgu znalazły się nie tylko obszary prawobrzeżnej Warszawy, ale również powiaty nowomiński i radzymiński. Dodatkowo, parafia obsługiwała pracowników linii kolejowych łączących Warszawę z Petersburgiem oraz Terespołem, jak również pełniła funkcje kapelańskie dla rosyjskich garnizonów wojskowych oraz dla straży pożarnej.

W 1871 roku wybudowano dom parafialny, który przeznaczono dla proboszcza, diakona oraz dwóch psalmistów. W ciągu pierwszych 25 lat istnienia cerkwi w parafii odbywała się jedna Święta Liturgia w każdy weekend. Natomiast w 1892 roku, w bocznej nawie świątyni, wprowadzono ołtarz św. Hioba Poczajowskiego, co umożliwiło odprawianie drugiej Liturgii.

W 1915 roku działalność parafii została zawieszona, ponieważ jej duchowni przeszli na bieżeństwo. Po okresie siedmiu lat, parafia wznowiła swoje funkcjonowanie. Od 1922 roku cerkiew posiada status soboru metropolitalnego, co czyni ją najważniejszą administracyjnie świątynią Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Warto zaznaczyć, że można zapoznać się z Soborem metropolitalnym Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny w Warszawie. W latach 1927–1930 przy ulicy Cyryla i Metodego 4 wzniesiono budynek przeznaczony na internat dla studentów Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego. Po wyzwoleniu Pragi jesienią 1944 roku, budynek ten został przejęty przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, gdzie przetrzymywano i torturowano żołnierzy podziemia. W okresie PRL w tym samym budynku funkcjonowała Komenda Milicji Obywatelskiej Dzielnicy Praga-Północ.

Po odzyskaniu budynku przy ulicy Świętych Cyryla i Metodego 4 oraz otwarciu Centrum Kultury Prawosławnej, w październiku 2012 roku erygowano tam kaplicę akademicką dedykowaną świętym Cyrylowi i Metodem.

Proboszczowie

Historia parafii św. Marii Magdaleny w Warszawie obfituje w wiele znaczących postaci, które pełniły rolę proboszczów w różnych okresach. Poniżej przedstawiamy listę duchownych, którzy mieli zaszczyt prowadzić tę społeczność:

  • 1869–1876 – o. hieromnich Mikołaj (Juchnowski),
  • 1877 – ks. Płaton Bieniewolenski,
  • 1878–1914 – ks. Apolinariusz Kowalnicki,
  • 1921–1939 – ks. Terencjusz Teodorowicz,
  • 1939–1949 – ks. Jan Kowalenko,
  • 1949–1970 – ks. Włodzimierz Wieżański,
  • 1970–1974 – ks. Wiaczesław Rafalski,
  • 1975–1996 – ks. Atanazy Semeniuk,
  • 1996–2003 – ks. Jan Sezonow,
  • od 2003 – ks. Anatol Szydłowski.

Każdy z tych kapłanów wniósł coś wyjątkowego do życia parafii, wpływając na jej rozwój oraz duchowość wiernych.

Przypisy

  1. Historia. [w:] Centrum Kultury Prawosławnej im. świętych Cyryla i Metodego [on-line]. ckp.warszawa.pl. [dostęp 16.12.2019 r.]
  2. Kaplica. [w:] Centrum Kultury Prawosławnej im. świętych Cyryla i Metodego [on-line]. [dostęp 14.12.2019 r.]
  3. Michał Pilich: Warszawska Praga. Warszawa: Fundacja „Centrum Europy”, 2005 r., s. 85. ISBN 83-923305-7-9.
  4. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 2. Canaletta–Długosza. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996 r., s. 109. ISBN 83-9066291-4.
  5. Julian Bystrzanowski, Konrad Dutkowski: Wszystko o Warszawie. Informator. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1975 r., s. 186.

Oceń: Parafia św. Marii Magdaleny w Warszawie (prawosławna)

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:19