Zofia Fijałkowska

---

Życiorys

Urodziła się 30 września w Warszawie, jako córka Wojciecha. W latach 1927−1938 kształciła się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, pod okiem takich mistrzów jak Władysław Skoczylas, Edmund Bartłomiejczyk oraz Stanisław Ostoja-Chrostowski. Jej debiut artystyczny miał miejsce w 1936 roku, na II Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów w Warszawie, gdzie zyskała uznanie.

W okresie 1936–1939 była aktywnym członkiem grupy grafików „Czerń i Biel”, zajmując się głównie techniką drzeworytniczą. W latach 1937–1938 zrealizowała cykl drzeworytów, których tematem stały się góry. W drugiej połowie lat 30. artystka skupiła się na pejzażach, takich jak aleje parkowe, leśne polany oraz widoki górskie. Oprócz drzeworytu, projektowała kartki okolicznościowe i ilustracje, a także ekslibrisy, zaś jej twórczość obejmowała również grafikę użytkową – tworzyła ilustracje do książek dla dzieci.

Po zakończeniu II wojny światowej, jej zainteresowania artystyczne uległy zmianie i porzuciła grafikę na rzecz rysunku oraz malarstwa ilustracyjnego, a także projektowania użytkowego. Została członkinią Bloku Zawodowych Artystów Plastyków oraz Związku Polskich Artystów Grafików.

Ordery i odznaczenia

Zofia Fijałkowska została uhonorowana wieloma odznaczeniami, wskazując na jej wkład w rozwój kraju oraz działalność społeczną. Wśród przyznanych nagród znajdują się:

• złoty krzyż zasługi, przyznany 11 lipca 1955,
• medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 19 stycznia 1955.

---

Oceń: Zofia Fijałkowska

---