Halina Bodalska

---

Życiorys

Halina Bodalska przyszła na świat w okolicach 1923 roku w Warszawie. Jej matka, Jadwiga Bodalska, oraz młodsza siostra Zofia stanowiły dla niej istotne wsparcie. W trakcie II wojny światowej rozpoczęła studia z zakresu polonistyki w ramach Podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie miała zaszczyt uczyć się pod okiem profesora Wacława Borowego.

Razem z rodziną była aktywna w Związku Syndykalistów Polskich, gdzie zaangażowane były w fałszowanie dokumentów dla potrzeb ruchu oporu. Halina pełniła ważne role, w tym łączniczki prasowej oraz głównej korektorki, a także koordynatorki Wydziału Prasowego w organizacji.

Po zakończeniu powstania warszawskiego została przymusowo ewakuowana z Warszawy i osiedliła się w Łodzi. Wkrótce podjęła pracę w Polskiej Agencji Prasowej, gdzie jej talent literacki i zmysł organizacyjny znalazły swoje miejsce. W 1947 roku zdobyła uznanie jako autorka dzięki opowiadaniu „Drukarnia”, które zauroczyło jurorów literackiego konkursu organizowanego przez czasopismo „Stolica”. Fragmenty jej pracy opublikowano w 1948 roku w numerach 5-12.

W 1946 roku Halina prowadziła listowną korespondencję z Tadeuszem Borowskim, któremu, będąc w Auschwitz, przesyłała paczki z żywnością. Po ukończeniu studiów magisterskich w zakresie filozofii, swoje kształcenie zakończyła na Uniwersytecie Warszawskim oraz Łódzkim.

Niestety jej życie zakończyło się nagle w wyniku ciężkiej choroby. W wrześniu 1996 roku zaczęła mieć poważne problemy z poruszaniem się. 11 grudnia 1996 roku, jej opiekunka medyczna odnalazła ją martwą. Jej ostatnia droga na cmentarzu miała miejsce przy ul. Szczecińskiej w Łodzi, gdzie 12 grudnia odbył się jej pogrzeb.

---

Oceń: Halina Bodalska

---