Wojciech Ostrowski, urodzony 5 stycznia 1949 roku w Warszawie, to postać o istotnym wkładzie w polską ekonomię oraz historię współczesnej Polski.
Jako ekonomista i działacz opozycji, zapisał się na kartach historii Polski Ludowej, angażując się w działalność, która miała znaczenie dla przemian politycznych w kraju.
Życiorys
W latach 1970–1975 miały miejsce studia Wojciecha Ostrowskiego z zakresu ekonomii na Uniwersytecie Warszawskim. Już od roku 1972 aktywnie uczestniczył w działalności warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, a w latach 1973-1975 brał udział w pracach Sekcji Kultury KIK. W 1975 roku stał się jednym z sygnatariuszy protestu przeciwko zmianom w konstytucji PRL. Od września 1976 roku podejmował współpracę z Komitetem Obrony Robotników, oferując wsparcie robotnikom z Radomia oraz angażując się w rozwój niezależnego ruchu studenckiego w Krakowie.
W maju 1977 roku został aresztowany, ale po pewnym czasie odzyskał wolność dzięki amnestii, która miała miejsce w lipcu tegoż roku. We wrześniu 1977 roku podpisał Deklarację Ruchu Demokratycznego i zaczął współpracować z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”, szczególnie w Biurze Interwencyjnym.
W styczniu 1978 roku, jako współzałożyciel Towarzystwa Kursów Naukowych, rozpoczął nowy etap w swojej karierze. Od sierpnia 1980 roku pełnił funkcję sekretarza Rady Programowej TKN. Po ogłoszeniu stanu wojennego ukrywał się, jednak w lutym 1982 roku został internowany. Po kilku miesiącach, z uwagi na zły stan zdrowia, został zwolniony. Następnie, w latach 1982–1990, przebywał na emigracji w krajach takich jak Francja, USA i Szwajcaria.
Po powrocie do kraju, Ostrowski objął różne stanowiska, w tym dyrektora Biura Studiów i Analiz Senatu RP (1990–1991) oraz doradcę ministra spraw zagranicznych (1991–1994). W latach 1994-1998 był członkiem Polskiej Rady Ruchu Europejskiego, a także zarządu Fundacji Polska w Europie. W 1998 roku przyjął rolę radcy w Stałym Przedstawicielstwie RP przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. Później pełnił funkcję dyrektora sekretariatu Minister Spraw Zagranicznych Anny Fotygi. Od 2008 do 2013 roku był Stałym Przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej przy FAO, z siedzibą w Rzymie.
W 2006 roku został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoją działalność opozycyjną, co podkreśla jego znaczący wpływ na historię kraju.
Przypisy
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21.09.2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Włodzimierz Kiciński | Karol Filip Malcz | Agnieszka Chłoń-Domińczak | Edward Natanson | Antoni Edward Fraenkel | Ludwik Grohman | Artur Radziwiłł (ekonomista) | Stefan Widomski | Adam Osser | Juliusz Feigenbaum | Jacek Chwedoruk | David Mitzner | Adam Pakulski | Krzysztof Hagemejer | Andrzej Topiński | Edmund Jan Langner | Manas Ryba | Bernard Hantke | Abraham Gepner | Aron SerdynerOceń: Wojciech Ostrowski (ekonomista)