Leopold Brodziński, znany również pod pseudonimem Leopold Orwicz-Brodziński, to postać wybitna w polskim świecie literackim i artystycznym. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Leopold Trzebuchowski. Urodził się 12 listopada 1894 roku w stolicy Polski, Warszawie. Życie artystyczne Brodzińskiego było bogate w różnorodne doświadczenia i działalność.
Niestety, jego historia zakończyła się tragicznie. Zmarł w 1942 roku w obozie Auschwitz-Birkenau, co stanowi smutny akcent w jego biografii. Był nie tylko autorem tekstów, ale także utalentowanym aktorem oraz dziennikarzem, który pozostawił po sobie trwały ślad w polskiej kulturze.
Życiorys
Leopold Brodziński to postać, której życie i twórczość są ważnym elementem polskiego teatru. Był synem Łukasza Trzebuchowskiego oraz Marii z Brodzińskich. Swoje pierwsze kroki stawiał w warszawskiej Szkole Aplikacyjnej, a po jej ukończeniu zadebiutował na deskach Teatru Letniego w Ogrodzie Saskim.
W okresie 1915/1916 występował równolegle w Teatrze Artystycznym oraz Teatrze Polskiej Miniatury, a także kontynuował pracę w Teatrze Letnim. Od 13 listopada 1915 do 8 maja 1916 pełnił funkcję kierownika artystycznego w Towarzystwie Dramatycznym. Niedługo potem założył własną grupę aktorską „Niezależni”. Po dwuletniej przerwie powrócił do gry w teatrze, występując na deskach Mirażu oraz Qui Pro Quo. Wkrótce jednak dołączył do objazdowego Teatru Żołnierskiego.
W tym czasie Leopold Brodziński redagował także „Przegląd Teatralny”, mimo że wydawnictwo to szybko zniknęło z rynku, co spowodowało, że zaprzestał jego publikacji. W październiku 1919 przez kwartał był dyrektorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, od tej pory sporadycznie pojawiał się na scenach warszawskich.
Od 1924 przez rok pełnił rolę redaktora „Przeglądu Teatralnego i Filmowego”. W 1929 roku, podczas pobytu w Paryżu, znalazł się w zespole polskich aktorów prowadzonych przez Karola Bendę. W 1930 powrócił do kraju, a dwa lata później przez krótki czas był dyrektorem Teatru Nowości.
W 1932 roku Leopold Brodziński założył i stał się dyrektorem Teatru 8:30. W sezonie 1938/1939 pełnił funkcję referenta prasowego w Teatrze Kameralnym w Warszawie, gdzie angażował się także w epizodyczne role. Był członkiem Związku Dziennikarzy i Sprawozdawców Filmowych.
Oprócz pracy aktorskiej i dziennikarskiej, Leopold Brodziński zajmował się również tłumaczeniem sztuk teatralnych oraz librett operetkowych. Współtworzył operetki takie jak: Jacht miłości, Miłość i złoto, Na fali eteru. Był również autorem sztuk teatralnych, w tym Ironia losu (1913) oraz Miłość i zazdrość (1926). Ponadto działał jako sekretarz Poli Negri i współpracował z Julianem Krzewińskim.
Od 1931 roku Leopold Brodziński był mężem Zofii Ginter. Niestety, na początku 1942 roku został aresztowany przez Niemców i uwięziony w KL Auschwitz, gdzie poniósł śmierć.
Odznaczenia
Leopold Brodziński, znany ze swojej działalności, został uhonorowany szeregiem odznaczeń, które świadczą o jego zasługach. Oto lista wyróżnień, które otrzymał:
- krzyż legionowy,
- odznaka pamiątkowa Frontu Pomorskiego,
- srebrny medal pro Merito Melitensi.
Przypisy
- a b c Poznawajmy Obywateli Zasłużonych. „Świat Zasłużonych”. Nr 2, s. 22, 22.03.1934 r. [dostęp 09.12.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Maria Etienne | Łukasz Palkowski | Małgorzata Lewińska | Adam Fidusiewicz | Tadeusz Zimecki | Zdzisław Wardejn | Marek Lewandowski (muzyk) | Marcin Sławiński | Bonawentura Dąbrowski | Natalia Mateo | Marcin Piętowski | Łukasz Smuglewicz | Andrzej Potęga | Jakub Wons | Ewa Pielach | Rafał Wnuk (kompozytor) | Miły Pan | Robert Mąka | Jacek Sienicki | Seweryn SteinwurzelOceń: Leopold Brodziński