Lech Koziejowski, urodzony 3 kwietnia 1949 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego sportu. Jako szermierz specjalizujący się w florecie, zdobył liczne laury oraz uznanie zarówno w kraju, jak i na międzynarodowej arenie sportowej.
W jego dorobku można znaleźć dwa medale olimpijskie, co niewątpliwie podkreśla jego talent i determinację. Dodatkowo, odniósł sukcesy na mistrzostwach świata, gdzie zdobył cztery medale, co czyni go wybitnym przedstawicielem tej dyscypliny sportowej.
Życiorys
Lech Koziejowski, urodzony w Warszawie, to znany polski szermierz, którego kariera sportowa rozpoczęła się w latach 60. XX wieku. W 1967 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Warszawie, a następnie, w 1983 roku, Akademię Wychowania Fizycznego, gdzie rozwijał swoje umiejętności sportowe.
Jako zawodnik, Koziejowski reprezentował warszawskie kluby, w tym Marymont, AZS-AWF oraz Legię. Już w 1969 roku odniósł znaczący sukces, zdobywając mistrzostwo świata juniorów w Genui. Jego osiągnięcia nie kończyły się na tym, ponieważ w 1977 roku zdobył srebrny medal podczas letniej uniwersjady w Sofii w zawodach drużynowych.
Podczas igrzysk olimpijskich w Monachium w 1972 roku, Lech Koziejowski wspólnie z Witoldem Woydą, Jerzym Kaczmarkiem, Markiem Dąbrowskim oraz Arkadiuszem Godelem zdobył złoty medal olimpijski, wygrywając w finale z drużyną ZSRR. Cztery lata później, podczas igrzysk w Montrealu, drużyna zajęła 5. miejsce w turnieju drużynowym, a Koziejowski indywidualnie uplasował się na 21. pozycji w swoim zestawieniu.
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku zdobył brązowy medal w drużynowym turnieju floretu, w składzie medalistów znajdowali się także: Adam Robak, Bogusław Zych oraz Marian Sypniewski. Indywidualnie, Koziejowski zajął piątą lokatę, co również stanowiło istotny osiągnięcie w jego karierze.
W swojej karierze uczestniczył również w mistrzostwach świata, gdzie odnosił szereg sukcesów. Na mistrzostwach świata w Hawanie w 1969 roku zdobył srebrny medal w florecie drużynowym, współpracując z Ryszardem Parulskim, Jerzym Kaczmarkiem, Markiem Dąbrowskim oraz Witoldem Woydą. Wynik ten powielał na mistrzostwach w Wiedniu (1971) i Grenoble (1974), a podczas mistrzostw w Göteborgu (1973) zdobył medal brązowy.
Oprócz floretu, Koziejowski brał udział w zawodach szermierczych w szpadzie, osiągając szóste miejsce na mistrzostwach w Buenos Aires w 1977 roku.
Po zakończeniu kariery zawodniczej, Lech Koziejowski nie porzucił związku ze sportem. Został nauczycielem wychowania fizycznego i obecnie przekazuje swoją wiedzę oraz doświadczenie uczniom w dwóch warszawskich szkołach podstawowych: numer 94 oraz 340.
Przypisy
- Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 15.09.2023 r.] (niem.).
- a b c d e Lech Koziejowski – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 31.01.2023 r.] (pol.).
- Zakładka Nauczyciele. sp94.waw.pl. [dostęp 13.02.2014 r.]
- KazimierzK. Marcinek KazimierzK., Leksykon polskiej szermierki 1922-2012, 2012.
- Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23.09.1972 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Arkadiusz Pawłowski | Marcin Smoliński | Mirosław Jabłoński (trener) | Piotr Petasz | Wojciech Drzyzga | Zbigniew Tietz | Ryszard Kulesza (piłkarz) | Zuzanna Szwed | Stanisław Zieliński (kolarz) | Mateusz Gajdulewicz | Tadeusz Nowicki (tenisista) | Krzysztof Bienias | Piotr Orliński | Paweł Molgo | Peter Luczak | Magdalena Ziętara | Antoni Keller | Anna Czerwińska | Iweta Rajlich | Hubert PawłowskiOceń: Lech Koziejowski