Krzysztof Bienias

---

Kariera amatorska

Swoje pierwsze doświadczenia w boksie Krzysztof Bienias rozpoczął w klubie Gwardia Warszawa, gdzie miał okazję trenować pod okiem Zbigniewa Raubo podczas swojej kariery juniorskiej.

Wśród jego pierwszych osiągnięć wyróżnia się zdobycie złotego medalu w 14. edycji turnieju o srebrną łódkę, który zorganizowano w Łodzi w kwietniu 1996 roku. Była to jego pierwsza poważna nagroda, która stanowiła solidny fundament dla dalszych sukcesów w boksie.

Największym osiągnięciem w kategorii juniorów było zdobycie tytułu wicemistrza Polski do lat dwudziestu w latach 1999 oraz 2000, za co odpowiadała waga półśrednia. Te tytuły podkreślają jego potencjał oraz determinację w dążeniu do bokserskich osiągnięć.

W 1999 roku Bienias zadebiutował jako senior, biorąc udział w mistrzostwach Polski, które miały miejsce w Ostrowcu Świętokrzyskim. Jego występ zakończył się w ćwierćfinale, gdzie przegrał wyraźnie na punkty (0:19) z Krystianem Boruckim, który później zdobył tytuł wicemistrza zawodów.

Kariera zawodowa

Po zakończeniu krótkotrwałej kariery w amatorskim boksie, Krzysztof Bienias zadebiutował jako profesjonalny bokser 2 września 2000 roku w Chorzowie. Wówczas, mając 20 lat, przegrał na punkty w swoim pierwszym pojedynku z reprezentantem Słowacji, Patrickiem Puskasem. Co ciekawe, Puskas miał w tym momencie rekord zaledwie 0 zwycięstw i 5 porażek. Do końca 2001 roku, Bienias stoczył dziewięć kolejnych walk, z których wszystkie zakończyły się jego zwycięstwem. Większość z tych pojedynków miała miejsce w Polsce i przeciwko zawodnikom z ujemnymi bilansami walk.

Rok 2002 rozpoczął od lutowego starcia z doświadczonym bokserem słowackim, Peterem Feherem, którego pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie. Niecałe dwa miesiące później miał okazję zmierzyć się z niepokonanym Ukraińcem, Wołodymyrem Chodorowskim, którego również pokonał na punkty w sześciu rundach. W dniu 4 maja 2002 roku, Krzysztof Bienias przystąpił do walki o pas młodzieżowego mistrza świata w kategorii lekkopółśredniej federacji IBF. W tym pojedynku odniósł sukces, pokonując na punkty białoruskiego zawodnika Juryja Ramanowa (96-94, 96-94, 97-94) po dziesięciu rundach. Do końca roku stoczył jeszcze trzy walki, triumfując nad Mihaia Stanem, Antonem Glofakiem oraz mistrzem Francji w kategorii lekkiej, Franckiem Patte, któremu również wygrał na punkty, mimo że był dwukrotnie liczony podczas walki.

Pojedynki o mistrzostwo Europy

Podczas swojej dwudziestej zawodowej walki, Bienias wszedł do ringu, aby stawić czoła mistrzowi Europy EBU w kategorii lekkopółśredniej, Oktayowi Urkalowi z Niemiec. Była to trzecia obrona tytułu przez Urkala, a walka miała miejsce 22 listopada 2003 roku. Niestety dla Polaka, pojedynek zakończył się jego dotkliwą porażką na punkty, a według oficjalnych kart punktowych, Bienias nie wygrał w tym starciu żadnej rundy. Po tym incydencie, w 2004 roku, Bienias wygrał cztery kolejnych starcia i przystąpił do pojedynku o mistrzostwo Europy. Jego przeciwnikiem był Junior Witter z Wielkiej Brytanii, dla którego było to pierwsze w obronie tytułu. Walka miała miejsce 12 listopada 2004 roku w Londynie i zakończyła się po zaledwie dwóch rundach, gdyż Bienias doznał kontuzji, która zmusiła sędziego do przerwania starcia w obawie o zdrowie Polaka, m.in. z powodu rozcięcia nad prawym okiem.

Dalsza kariera

20 lutego 2009 roku, Krzysztof Bienias zdobył tytuł interkontynentalnego mistrza WBO w wadze półśredniej, pokonując Włocha Svena Parisa przez nokaut w 9 rundzie. Następnie, 17 lipca 2009, obronił ten tytuł, nokautując ponownie Parisa w 12. rundzie. Jednak 12 marca 2010 roku w swojej drugiej obronie tytułu interkontynentalnego przegrał przez techniczny nokaut w 6 rundzie z Brytyjczykiem Kellem Brookiem. Kontrowersyjna decyzja sędziego o przerwaniu walki wzbudziła mieszane uczucia, mimo że Bienias nie był w bezpośrednim niebezpieczeństwie nokautu przez sporą część walki. Ostatnia walka miała miejsce 10 listopada 2012 roku, gdzie przegrał na punkty po 12 rundach z Gianlucą Branco, w pojedynku o wakujący tytuł Mistrza Unii Europejskiej federacji EBU. 20 kwietnia 2013 roku, Krzysztof Bienias ogłosił zakończenie swojej kariery bokserskiej podczas gali w Rzeszowie. W ciągu swojej kariery zawodowej stoczył 48 walk, z czego 42 wygrał (w tym 16 przez nokaut), 5 przegrał oraz 1 zremisował. Jego najbardziej znaczącymi osiągnięciami są młodzieżowe Mistrzostwo Świata IBF (2002) w kategorii lekkopółśredniej oraz pas WBO Inter-Continental (2009).

Tytuły

Krzysztof Bienias, znany w świecie boksu, zdobył wiele prestiżowych tytułów, które podkreślają jego umiejętności oraz zaangażowanie w tym sporcie. Poniżej przedstawiamy jego kluczowe osiągnięcia:

• mistrz Interkontynentalny federacji WBO w roku 2009,
• młodzieżowy mistrz federacji IBF w wadze półśredniej z roku 2002.

---

Oceń: Krzysztof Bienias

---