Jean Finot

Media i komunikacja

Jean Finot, znany również jako Jan Jakub Finkelhaus, to postać, która znacząco wpłynęła na kulturę oraz społeczeństwo swoich czasów. Urodził się 8 maja 1858 roku w Warszawie lub, według niektórych źródeł, 26 maja 1856 roku w Pińczowie.

Jego życie zakończyło się 25 kwietnia 1922 roku w Paryżu, gdzie spędził ostatnie lata. Finot był nie tylko podróżnikiem, ale także dziennikarzem oraz aktywnym działaczem społecznym, co czyni go ważną postacią w historii zarówno Polski, jak i Francji.

Życiorys

Jean Finot, który pochodził z rodziny polskich Żydów, wykazywał zainteresowanie nauką i kulturą od młodych lat. Ukończył studia, najprawdopodobniej na Uniwersytecie Warszawskim, co otworzyło mu drzwi do dalszych podróży po Europie. Po pewnym czasie osiedlił się w Paryżu, w którym rozpoczął karierę jako dziennikarz. Wkrótce objął stanowisko redaktora naczelnego w prestiżowym czasopiśmie Revue des revues.

Już w pierwszych latach swojej pracy w tym czasopiśmie, Finot na łamach publikacji prezentował swoje radykalne poglądy sprzeciwiające się rasizmowi. Nie bał się przeciwstawić obowiązującym normom społecznym, czego dowodem była jego książka z 1905 roku, Le Préjugé des races (Stronniczość ras), w której zajął się tematem czystości ras. Oparł swoje myśli o lamarkizm, podważając ideę historycznego pojęcia czystości ras, które często krzyżowały się w ramach ewolucji.

Książka ta, przetłumaczona na język angielski w 1906 roku, otworzyła drogę do poważnej dyskusji naukowej na temat rasizmu oraz teorii czystości ras ludzkich. W wyniku tych wysiłków, w 1911 roku zorganizowano w Londynie kongres naukowy, który zgromadził wielu antropologów i specjalistów z tej dziedziny.

Oprócz swoich zaangażowań w kwestie rasowe, Jean Finot był również znanym propagatorem walki z alkoholizmem. Poprzez liczne broszury, potępiał zarówno produkcję, jak i sprzedaż alkoholu, wyrażając swoje radykalne stanowisko wobec uzależnienia od substancji procentowych.

W uznaniu jego znaczącego wkładu w promowanie jedności ras, w 1896 roku został uhonorowany tytułem kawalera, a dekadę później, w 1906, odznaczono go tytułem oficera Legii Honorowej. Ponadto, Akademia Nauk Społecznych i Politycznych przyznaje co dwa lata nagrodę imienia Jeana Finota, doceniając tym samym jego wkład w rozwój myśli społecznej.

Publikacje

Po polsku

  • Bohater wieku: Szkic z życia społeczno-politycznego Anglii,
  • Nauka szczęścia,
  • Obrazki z życia północno-wschodniej Afryki,
  • Z podróży po Norwegji.

Po francusku

  • Français et Anglais devant l’anarchie européenne /1904/,
  • La Philosophie de la longévité /1906/,
  • Le Préjugé des races /1906/,
  • La Science du bonheur /1909/,
  • L’Union sacrée contre l’alcoolisme /1910/,
  • La Charte de la femme… suivie d’une enquête sur le vote politique des femmes en France /1910/,
  • L’Agonie et la Mort des races /1911/,
  • Préjugé et Problème des sexes /1912/,
  • Progrès et Bonheur /1914/,
  • Civilisés contre Allemands (la grande croisade) /1915/,
  • Le Roi-alcol /1915/,
  • Saints, initiés et possédés modernes /1918/,
  • L’Agonie et la Naissance d’un monde /1918/,
  • Prolongeons la vie ! /1920/,
  • L’Atelier des gens heureux /1922/,
  • Sa Majesté l’Alcool /1922/.

Oceń: Jean Finot

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:7