Adam Jan Wyleżyński, noszący herb Trzaska, to postać niezwykle ważna w polskiej muzyce. Urodził się 7 lipca 1880 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata, kształtując swoje muzyczne talenty.
Jako skrzypszczek, dyrygent oraz pedagog muzyczny, Wyleżyński odegrał znaczącą rolę w rozwijaniu polskiej tradycji muzycznej. Jego kariera obejmowała wiele istotnych wydarzeń i osiągnięć, które miały wpływ na kształtowanie się muzycznej społeczności w Polsce.
Odszedł z tego świata 30 grudnia 1954 roku w Lublinie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo muzyczne oraz setki uczniów, którzy kontynuowali jego misję edukacyjną.
Życiorys
Adam Wyleżyński jest postacią, która z pewnością zasługuje na szczegółowe przedstawienie. UkończyłInstytut Muzyki w Warszawie oraz zdobył wykształcenie w konserwatorium w Lipsku. W latach 1909–1910 pełnił zaszczytną funkcję dyrygenta zarówno orkiestry, jak i chóru Towarzystwa Muzycznego w Lublinie. Jego kariera muzyczna przeniosła go do Wilna, gdzie w 1910 roku objął kierownictwo sekcji muzycznej Towarzystwa Muzycznego „Lutnia Wileńska”, pozostając na tym stanowisku aż do 1918 roku.
Wyleżyński aktywnie uczestniczył w życiu muzycznym miasta, współorganizując oraz dyrygując Wileńską Orkiestrą Symfoniczną. W latach 1923–1935 pełnił obowiązki dyrektora Konserwatorium Muzycznego w Wilnie. Dodatkowo w latach 1937-1939 był odpowiedzialny za sekcję muzyczną wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia. Jego zaangażowanie w środowisko muzyczne było szersze, gdyż pełnił również funkcję dyrektora Wileńskiego Towarzystwa Muzycznego oraz zasiadał w prezydium Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych (ERWUZA) jako drugi wiceprezes w 1932 roku.
Jako bodego specjalista, uczył młodzież gry na skrzypcach, śpiewu oraz teorii muzyki w szkołach średnich Wilna. Krytyką jego talentu było to, że w 1927 roku został członkiem jury I Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej, Wyleżyński pozostał w Wilnie jako członek orkiestry tamtejszej Filharmonii, z którą pracował w latach 1941-1946.
Po wojnie zdecydował się na wspólne działania artystyczne, przenosząc się do Lublina, gdzie objął kierownictwo artystyczne Filharmonii Lubelskiej. W latach 1948-1950 pełnił rolę pedagoga w Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Lipińskiego w Lublinie, gdzie dzielił się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z młodszymi pokoleniami.
Wyleżyński miał skomplikowane życie osobiste. Był trzykrotnie żonaty: z Heleną Łopuską (która zmarła w 1921 roku), Zofią Bortkiewicz oraz znaną śpiewaczką Marią Felicją Tomaszewską (zm. 1977). Z drugiego małżeństwa miał córkę, Annę Danutę, która zmarła w 1943 roku. Po zakończeniu jego ziemskiego życia, Adam Wyleżyński został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Lipowej w Lublinie.
Odznaczenia i ordery
Adam Wyleżyński został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi za swoje znaczące osiągnięcia w zakresie popularyzacji kultury muzycznej w Polsce. Odznaczenie to przyznano mu za jego wkład w rozwój muzyki wśród mieszkańców województw wschodnich, co podkreśla jego wpływ na życie kulturalne tych regionów.
Uroczystość wręczenia medalu miała miejsce 11 kwietnia 1929 roku, co stanowi ważny moment w jego karierze i działalności artystycznej.
Przypisy
- Dział nieurzędowy. – Prawo.pl [online], prawo.pl [dostęp 20.07.2024 r.]
- Agnieszka Góra-Stępień: Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie. teatrnn.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
- Adam Jan Wyleżyński h. Trzaska. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
- Adam Wyleżyński. www.myheritage.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
- M.P. z 1929 r. nr 90, poz. 200.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zdzisław Karczewski | Mirosław Kowalczyk (artysta) | Ewa Nowak (pisarka) | 1z2 | Jan Traczyk | Barbara Rylska | Solar | Stanisława Wysocka | Agnieszka Rayzacher | Stefan Bakałowicz | Jarema Stępowski | Marek Ałaszewski | Robert Gawliński | Krystyna Chimanienko | Marcella Borkowska | Mirosław Jędras | Helena Lemańska | Blanka Mercère | Eugeniusz Mossakowski | B.R.OOceń: Adam Wyleżyński