Adam Wyleżyński


Adam Jan Wyleżyński, noszący herb Trzaska, to postać niezwykle ważna w polskiej muzyce. Urodził się 7 lipca 1880 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata, kształtując swoje muzyczne talenty.

Jako skrzypszczek, dyrygent oraz pedagog muzyczny, Wyleżyński odegrał znaczącą rolę w rozwijaniu polskiej tradycji muzycznej. Jego kariera obejmowała wiele istotnych wydarzeń i osiągnięć, które miały wpływ na kształtowanie się muzycznej społeczności w Polsce.

Odszedł z tego świata 30 grudnia 1954 roku w Lublinie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo muzyczne oraz setki uczniów, którzy kontynuowali jego misję edukacyjną.

Życiorys

Adam Wyleżyński jest postacią, która z pewnością zasługuje na szczegółowe przedstawienie. UkończyłInstytut Muzyki w Warszawie oraz zdobył wykształcenie w konserwatorium w Lipsku. W latach 1909–1910 pełnił zaszczytną funkcję dyrygenta zarówno orkiestry, jak i chóru Towarzystwa Muzycznego w Lublinie. Jego kariera muzyczna przeniosła go do Wilna, gdzie w 1910 roku objął kierownictwo sekcji muzycznej Towarzystwa Muzycznego „Lutnia Wileńska”, pozostając na tym stanowisku aż do 1918 roku.

Wyleżyński aktywnie uczestniczył w życiu muzycznym miasta, współorganizując oraz dyrygując Wileńską Orkiestrą Symfoniczną. W latach 1923–1935 pełnił obowiązki dyrektora Konserwatorium Muzycznego w Wilnie. Dodatkowo w latach 1937-1939 był odpowiedzialny za sekcję muzyczną wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia. Jego zaangażowanie w środowisko muzyczne było szersze, gdyż pełnił również funkcję dyrektora Wileńskiego Towarzystwa Muzycznego oraz zasiadał w prezydium Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych (ERWUZA) jako drugi wiceprezes w 1932 roku.

Jako bodego specjalista, uczył młodzież gry na skrzypcach, śpiewu oraz teorii muzyki w szkołach średnich Wilna. Krytyką jego talentu było to, że w 1927 roku został członkiem jury I Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej, Wyleżyński pozostał w Wilnie jako członek orkiestry tamtejszej Filharmonii, z którą pracował w latach 1941-1946.

Po wojnie zdecydował się na wspólne działania artystyczne, przenosząc się do Lublina, gdzie objął kierownictwo artystyczne Filharmonii Lubelskiej. W latach 1948-1950 pełnił rolę pedagoga w Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Lipińskiego w Lublinie, gdzie dzielił się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z młodszymi pokoleniami.

Wyleżyński miał skomplikowane życie osobiste. Był trzykrotnie żonaty: z Heleną Łopuską (która zmarła w 1921 roku), Zofią Bortkiewicz oraz znaną śpiewaczką Marią Felicją Tomaszewską (zm. 1977). Z drugiego małżeństwa miał córkę, Annę Danutę, która zmarła w 1943 roku. Po zakończeniu jego ziemskiego życia, Adam Wyleżyński został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Lipowej w Lublinie.

Odznaczenia i ordery

Adam Wyleżyński został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi za swoje znaczące osiągnięcia w zakresie popularyzacji kultury muzycznej w Polsce. Odznaczenie to przyznano mu za jego wkład w rozwój muzyki wśród mieszkańców województw wschodnich, co podkreśla jego wpływ na życie kulturalne tych regionów.

Uroczystość wręczenia medalu miała miejsce 11 kwietnia 1929 roku, co stanowi ważny moment w jego karierze i działalności artystycznej.

Przypisy

  1. Dział nieurzędowy. – Prawo.pl [online], prawo.pl [dostęp 20.07.2024 r.]
  2. Agnieszka Góra-Stępień: Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie. teatrnn.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
  3. Adam Jan Wyleżyński h. Trzaska. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
  4. Adam Wyleżyński. www.myheritage.pl. [dostęp 14.10.2022 r.]
  5. M.P. z 1929 r. nr 90, poz. 200.

Oceń: Adam Wyleżyński

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:5