Antoni Brodowski

Kultura i sztuka

Antoni Brodowski, znany z herbu Łada, to znacząca postać w historii polskiego malarstwa. Urodził się przed 26 grudnia 1784 roku w Warszawie i zmarł 31 marca 1832 roku w tym samym mieście.

Brodowski jest uznawany za jednego z kluczowych przedstawicieli klasycyzmu, kierunku, który wywarł ogromny wpływ na sztukę w Polsce

Jego prace charakteryzują się doskonałym opanowaniem techniki malarskiej oraz harmonijnym podejściem do kompozycji.

Życiorys

W latach 1805–1808 Antoni Brodowski mieszkał w Paryżu, gdzie pełnił rolę guwernera dzieci Tadeusza Mostowskiego. Jego powrót do Paryża w 1809 roku nastąpił już jako stypendysta rządowy, a w tamtym czasie jego nauczycielami byli m.in. Jacques Jean Baptiste Augustin. W Paryżu podjął studia malarskie pod czujnym okiem takich mistrzów jak Jaques Louis David i François Gérard.

Po zakończeniu nauki w 1815 roku Brodowski wrócił do Warszawy, gdzie podjął pracę jako urzędnik. Jego kariera artystyczna przyspieszyła w 1819 roku, kiedy zdobył złoty medal za obraz Gniew Saula na Dawida, co zaowocowało objęciem stanowiska profesora rysunków i malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1822 roku został także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, co dodatkowo podkreśliło jego pozycję w środowisku artystycznym.

Wśród jego licznych uczniów wymienić można Rafała Hadziewicza oraz Jakuba Tatarkiewicza. Brodowski tworzył wiele portretów znamienitych postaci, takich jak Julianna Ursyna Niemcewicza, arcybiskup Szczepan Hołowczyc (1828), Stanisław Kostka Potocki, książę Józef Poniatowski, Wojciech Bogusławski, Ludwik Osiński, kasztelan Mostowski oraz Jan Paweł Woronicz. Dodatkowo, namalował portret swojego brata Karola oraz autoportret, co stanowiło wyraz jego osobistych przeżyć artystycznych.

W twórczości Brodowskiego znajdują się także kompozycje o tematyce mitologicznej i biblijnej. Jego dzieła takie jak Gniew Saula na Dawida, Edyp i Antygona, Parys w czapce frygijskiej oraz historyczne, w tym Nadanie dyplomu ustanowienia Uniwersytetu Warszawskiego przez Aleksandra I w 1816, pokazują ogromny zasięg jego talentu artystycznego.

Autor książki Co stanowi szkołę malarską (1824), miał również dwóch synów: Józefa i Tadeusza, którzy poszli w jego ślady jako malarze. Ponadto, był stryjecznym dziadkiem pisarza Feliksa Brodowskiego, co pokazuje jego wpływ na rozwój kultury i sztuki w Polsce.

W 1825 roku otrzymał tytuł kawalera Orderu Świętego Stanisława III klasy, co świadczy o jego znaczeniu w środowisku artystycznym oraz społecznym. Po jego śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 13-5-23), co przypomina o jego wkładzie w polską sztukę i edukację artystyczną.

Literatura dodatkowa

W literaturze dotyczącej Antoniego Brodowskiego można znaleźć wiele cennych odniesień. W szczególności warto zwrócić uwagę na następujące publikacje:

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: ANTONI BRODOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 01.11.2019 r.]
  2. Brodowski Antoni (1784–1832). wilanow-palac.art.pl. [dostęp 17.09.2010 r.]
  3. S. Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815–29. XI. 1830), [w:] „Miesięcznik Heraldyczny”, nr 2, r. X, Warszawa, 01.02.1931 r., s. 45.
  4. a b c Patronowie ulic. „Warszawski Kalendarz Ilustrowany «Stolicy» – 1967”, s. 121, 1966 r.
  5. Witz 1970, s. 55.
  6. Witz 1970, s. 52.

Oceń: Antoni Brodowski

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:14