Aleksandra Waliszewska

---

Życiorys

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (ASP), w której w 2001 roku z wyróżnieniem uzyskała dyplom, kształcąc się pod okiem prof. Wiesława Szamborskiego. W 2003 roku zdobyła stypendium Ministra Kultury i Sztuki, co znacząco wpłynęło na jej dalszą karierę. Prace artystki były prezentowane w takich publikacjach, jak: „My Dance The Skull”, „Fukt”, „United Dead Artists”, „Les Editions Du 57”, „Drippy Bone Books” oraz „Editions Kaugummi”.

W 2008 roku Aleksandra zrezygnowała z malarstwa sztalugowego, decydując się na technikę gwaszy na papierze w formacie A4. Zdecydowana na codzienne twórcze wyzwanie, maluje średnio jedną pracę dziennie, co doprowadziło do sytuacji, w której w 2010 roku jej zbiór przekroczył około 2000 prac. W tym samym roku znalazła się w gronie finalistów polskiego etapu Henkel Art Award.

Artystka współpracowała też przy realizacji greckiego filmu krótkometrażowego „The Capsule” z 2012 roku, gdzie pełniła rolę zarówno współautorki scenariusza, jak i aktorki. Film powstał pod reżyserią Athiny Racheli Tsangari, na zlecenie Dakisa Ioannou/Deste Foundation. W 2013 roku na targach sztuki ARCO w Madrycie zdobyła uznanie, otrzymując wyróżnienie od Hiszpańskiego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AECA.

W 2014 roku sześć jej prac można było podziwiać podczas Festiwalu Narracje w Gdańsku. Równocześnie na rynku ukazała się książka zawierająca zbiór jej dzieł zatytułowana „Złote rączki drżą”, która prezentowała impresje, w tym 150 prac Waliszewskiej. Do książki swoje teksty dołączyli znani autorzy, tacy jak Maurizio Cattelan, Joan Cornellà oraz Szczepan Twardoch, który stworzył opowiadanie zainspirowane jej twórczością. Premierze towarzyszyła indywidualna wystawa w warszawskiej galerii Leto.

W 2016 roku, na bazie współpracy Waliszewskiej i Twardocha, zrealizowano dziesięciominutową animację pt. „Piwnica”. Potem, w 2018 roku, Aleksandra brała udział w projektowaniu kimon dla marki odzieżowej Joanny Hawrot. Efektem tej współpracy była wystawa „Hawrot, Krajewska, Waliszewska” w galerii Leto. Jej niezwykłe prace znajdują się również w renomowanych zbiorach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Życie prywatne

Prawnuczka bajkopisarki Kazimiery Dębskiej, a jednocześnie wnuczka znanej rzeźbiarki Anny Dębskiej, to osoba, której dziedzictwo artystyczne odgrywa istotną rolę w jej życiu. Historia rodzinna jest ważnym elementem, który kształtuje tożsamość artysty.

Wybrane wystawy indywidualne

Artystka Aleksandra Waliszewska zorganizowała wiele wystaw indywidualnych, które miały miejsce w różnych prestiżowych galeriach. Oto lista niektórych z nich:

• Galeria Aneks w Warszawie (1997),
• Galeria Aktyn (1998),
• „Sen i dziewczyna” – Galeria Karowa w Warszawie (2001),
• „Światło” – Galeria Karowa w Warszawie (2001),
• Galeria Test w Warszawie (2002),
• „Narcyz” – Galeria Karowa w Warszawie (2005),
• Galeria Opus w Łodzi (2006),
• Przykre dziecko Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2012),
• „Take 5” – Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2013),
• „Złote rączki drżą” – Galeria Leto w Warszawie (2014),
• Animacja „Piwnica” (razem ze Szczepanem Twardochem i Str!bogiem) – Galeria Leto w Warszawie (2016),
• „Der Teufel ist ein Eichhörnchen” – Muzeum Jerke w Recklinghausen, w Niemczech (2017),
• „Hawrot, Krajewska, Waliszewska” (razem z Zuzą Krajewską) – Galeria Leto w Warszawie (2018).

---

Oceń: Aleksandra Waliszewska

---