Maciej Karpiński

---

Życiorys

Maciej Karpiński to znamienita postać w świecie kultury i sztuki. Ukończył warszawskie II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego, gdzie jego rocznik maturalny przypada na 1968 rok. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizując się w historii sztuki, które zakończył w 1974 roku.

Debiut literacki miał miejsce w roku 1969, kiedy to zadebiutował jako autor tekstów satyrycznych dla Studenckiego Teatru Satyryków. Jego twórczość znalazła uznanie wśród recenzentów, co zaowocowało współpracą z szeregiem redakcji w kraju.

W okresie lat 80., Karpiński miał przyjemność wykładać na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, zdobywając cenne doświadczenia międzynarodowe. Jego powrót do ojczyzny datuje się na 1987 rok. W latach 1989–1994 pełnił ważną rolę jako wiceprezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich (SFP). W tym samym roku objął również stanowisko kierownika literackiego w „Perspektywie”.

Związany z łódzką PWSFTviT od 1991 roku, wykłada w tamtejszym Studium Scenariuszowym. Jako aktywny członek środowiska filmowego, jest także założycielem i prezesem Zarządu Gildii Polskich Scenarzystów Filmowych.

Do roku 2005 sprawował istotną funkcję dyrektora Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Dodatkowo, w 2005 roku został powołany na pełnomocnika Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, zajmując się promocją zagraniczną polskiego kina.

Filmografia (scenariusze)

Filmografia Macieja Karpińskiego jest imponującym zbiorem jego scenariuszy, które pokazują rozwój jego twórczości na przestrzeni lat. W ciągu swojej kariery napisał wiele filmów, które zdobyły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

• 1976: Długa noc poślubna,
• 1977: Pokój z widokiem na morze,
• 1979: Słodkie oczy,
• 1981: Kobieta samotna,
• 1991: Głos,
• 1991: Koniec gry,
• 1992: Pierścionek z orłem w koronie,
• 1994: Nastazja,
• 1995: Daleko od siebie,
• 1996: Wezwanie,
• 1999: Córy szczęścia (z Mártą Mészáros),
• 2000: Święta polskie:
• — 2000: Cud purymowy,
• — 2002: Miss mokrego podkoszulka,
• 2006: Strajk,
• 2010: Różyczka,
• 2013: W ukryciu.

Nagrody, odznaczenia, nominacje

Maciej Karpiński, uznany krytyk teatralny, przez lata swojej działalności zdobył liczne nagrody i odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w kulturę polską. Oto najważniejsze z nich:

• 1971: Nagroda im. E. Csato, przyznana młodym krytykom przez Klub Krytyki Teatralnej SDP,
• 1976: nagroda Klubu Krytyki Teatralnej SDP,
• 1980: odznaka Zasłużony Działacz Kultury,
• 2001: nominacja do Orła w kategorii: najlepszy scenariusz za rok 2000,
• 2005: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis.”

---

Oceń: Maciej Karpiński

---