Kaplica św. Barbary w Warszawie (Śródmieście)


Kaplica św. Barbary to zabytkowa budowla, która z pewnością zasługuje na uwagę każdego, kto odwiedza Warszawę. Znajduje się ona przy ul. Wspólnej, co sprawia, że jest łatwo dostępna dla turystów oraz mieszkańców stolicy.

Ta urokliwa kaplica posiada bogatą historię i stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego Warszawy. Warto jej poświęcić czas, aby docenić zarówno jej architekturę, jak i duchowe znaczenie.

Historia

Historia kaplicy w Warszawie sięga roku 1782, kiedy to utworzono cmentarz Świętokrzyski. Początkowo mieszkańcy parafii wzbraniając się przed pochówkami na tym cmentarzu. Dopiero w 1788 roku, z inicjatywy ks. Gabryela Wodzyńskiego, który w swoim testamencie wyraził wolę, aby jego ciało zostało złożone w tej lokalizacji, miejsce to zaczęło pełnić swoje obywatelskie funkcje. Niestety, jego popularność była krótkotrwała, gdyż władze w 1836 roku zakazały dalszego pochówku ze względu na problemy związane z wodami gruntowymi, które zaczęły powodować duże szkody. Zarówno cmentarz, jak i przylegający do niego kościółek, zaczęły popadać w ruinę.

Kaplica została w 1866 roku przekształcona w kościół parafialny, który nosił wezwanie św. Barbary. Jej pojemność wynosiła jedynie 200 miejsc, co szybko okazało się niewystarczające w obliczu rosnącego zainteresowania. W 1881 roku dobudowano boczną kaplicę, jednakże i ta zmiana nie rozwiązała problemów związanych z brakiem przestrzeni. W rezultacie, w 1883 roku rozpoczęto budowę nowego, znacznie większego kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła, który miał zaspokoić potrzeby parafian.

W świątyni odbywają się ceremonie pożegnalne, które są organizowane przez dom pogrzebowy działający w ramach tej wspólnoty. Miejsce to ma zatem nie tylko historyczne, ale i bieżące znaczenie dla lokalnej społeczności.

Opis

Kaplica wyróżnia się stylem klasycystycznym. Jej zewnętrzny wygląd charakteryzuje się prostotą oraz harmonią form, co podkreśla spokój i skromność architektury. W tym budynku zastosowano ograniczoną ilość dekoracyjnych detali. Od strony podwórka fasada ukazuje prostotę linii, nie korzysta z wygięć ani skomplikowanych skrętów; imponujący front ukazuje nieco cofnięte wejście, oparte na pilastrach, co dodaje mu elegancji. Nad wejściem znajduje się tympanon w kształcie trójkąta, a na szczycie budynku widnieje wieżyczka, którą zdobi kielich z hostią, a ponad nią unosi się krzyż.

Od strony ulicy Wspólnej umieszczono kilka symbolicznych dekoracji. Na fryzie, tuż pod tympanonem, znajduje się napis z Ewangelii św. Jana: „A słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”. W centralnej części znajdujemy postać Św. Jana Ewangelisty, który trzyma w dłoniach księgę i pióro. Po jego prawej stronie orzeł dzierży w szponach zwój papieru z napisem „Ewangelium”, natomiast po lewej stronie umieszczona jest tablica z trzema pierwszymi przykazaniami Dekalogu, a prawa strona zawiera pozostałe przykazania.

Nad wejściem dostrzegamy napis w języku łacińskim:

Ad maiorem Dei gloriam, ad fidelium animarum salutem aeternam, EORUMQUO CORPORUM MORTUORUM REQUIEM TEMPORALEM, COEMETERIUM HOC CUM SUA CAPELLA PRO PAROCHIA VARSAVIENSIS SANCTAE CRUCIS, REGNANTE SERENISSIMO STANISLAO AUGUSTO, LOCI ORDINARIO AC SUPREMO REGNI CANCELLARIO ILLUSTRISSIMO AC REVERENDISSIMO ANTONIO OKĘCKI, ANNO DOMINI 1783 AEDIFICATUM, ET NONA AUGUSTI PER EUNDEM ANTISTITEM, CONSECRATO IN CRASTINUM SACELLO BENEDICTUM.

W tłumaczeniu na język polski brzmi on:

Na większą chwałę Boga, ku wiecznemu zbawieniu dusz wiernych, i tymczasowemu spoczynkowi ich śmiertelnych ciał, ten cmentarz z własną kaplicą przy warszawskiej parafii Świętego Krzyża, za panowania najjaśniejszego króla Stanisława Augusta, przez biskupa [tego] miejsca i najwyższego kanclerza królestwa, jaśniewielmożnego i najczcigodniejszego Antoniego Okęckiego założony w roku pańskim 1783, i dziewiątego sierpnia przez tego samego kapłana konsekrowany nazajutrz po poświęceniu kaplicy.

Oceń: Kaplica św. Barbary w Warszawie (Śródmieście)

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:20