Zygmunt Zintel

---

Życiorys

W okresie od 1929 do 1932 roku Zygmunt Zintel angażował się w działalność amatorskiego zespołu teatralnego Sceny Robotniczej TUR, której siedzibą był Teatr Ateneum w Warszawie, gdzie również statystował. Jego kariera aktorska nabrała tempa, gdy w 1937 roku ukończył studia na Wydziale Sztuki Aktorskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W tym samym roku, na sezon 1937/1938, został zaproszony do Teatrów Miejskich we Lwowie, gdzie zadebiutował w roli Pacholę w „Legendzie” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego.

W kolejnych latach, w sezonie 1938/1939, aktor występował w Teatrze Nowym w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, a następnie służył jako żołnierz w Armii Polskiej na Wschodzie, wracając do Polski dopiero w 1947 roku. Po powrocie, na sezon 1947/1948, dołączył do zespołu Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie, a w następnym roku występował w Teatrze Powszechnym w Łodzi.

W latach 1949–1953 był związany z Teatrem Polskim w Poznaniu, a następnie w 1953 roku osiedlił się na stałe w Łodzi. W tym mieście, w latach 1953–1956, występował w Teatrze Powszechnym, a następnie od 1956 do 1980 roku w Teatrze Nowym. Równocześnie, w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, pełnił rolę pedagoga w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

W miarę upływu czasu, Zintel stopniowo przesuwał swoje zainteresowania z teatru na kino. Zyskał uznanie jako aktor filmowy, odgrywając ponad 100 ról, najczęściej drugoplanowych. Obsadzany w rolach czarnych charakterów, podejrzanych bohaterów, a także komediowych, zdobył spory rozgłos. W 1966 roku, podczas IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Panamie, został wyróżniony nagrodą „Tribunascope” za najlepszą drugoplanową rolę męską (Wołodkowicza) w filmie „Matka Joanna od Aniołów”.

Na zakończenie swojej życiowej drogi, Zygmunt Zintel spoczął na Starym Cmentarzu w Łodzi, w części ewangelicko-augsburskiej.

Filmografia

Filmografia Zygmunta Zintela to niezwykle bogaty zbiór ról, które odzwierciedlają jego ogromny talent i wszechstronność jako aktora. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jego wystąpień filmowych.

• 1949: Czarci żleb – przemytnik,
• 1954: Pokolenie – majster Ziarno,
• 1955: Trzy starty – pasażer w pociągu,
• 1956: Człowiek na torze – dróżnik Sałata,
• 1956: Zimowy zmierzch – Krywka, ojciec Celinki,
• 1956: Nikodem Dyzma – Ignacy, pianista na dancingu „Gigolo”,
• 1957: Kapelusz pana Anatola – kapelusznik,
• 1957: Ewa chce spać – major Piętka, inspektor,
• 1958: Kalosze szczęścia – fotograf Józef Królik,
• 1959: Pociąg – pasażer cierpiący na bezsenność,
• 1960: Matka Joanna od Aniołów – Wincenty Wołodkowicz,
• 1960: Zbieg – kelner,
• 1961: Historia żółtej ciżemki – karczmarz,
• 1962: Jadą goście jadą… – Harry Kwasnick,
• 1963: Gdzie jest generał… – Sturmbannfuehrer SS Heulinger,
• 1965: Kapitan Sowa na tropie (serial telewizyjny) – Ernest Malczyk (odc. 7),
• 1965: Wyspa złoczyńców – Kolasa, przewodnik PTTK,
• 1966: Niewiarygodne przygody Marka Piegusa (serial telewizyjny) – detektyw Hipolit Kwass,
• 1966: Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) – grabarz volksdeutsch,
• 1967: Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) – Schenk,
• 1967: Stajnia na Salvatorze – klient kupujący krawat,
• 1969: Przygody pana Michała (serial telewizyjny) – szlachcic w karczmie,
• 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – ojciec Sebastian,
• 1972: Gruby (serial telewizyjny) – woźny w szkole (dubbing, rola Stanisława Milskiego),
• 1972: Chłopi (serial telewizyjny) – Kozioł,
• 1973: Droga (serial telewizyjny) – Olchowiak, strażnik w bazie,
• 1973: Czarne chmury (serial telewizyjny) – szlachcic z Wąsowa,
• 1974: Wiosna panie sierżancie – Pasturczyk,
• 1974: Siedem stron świata (serial telewizyjny) – dozorca Kwaśniak (odc. 7),
• 1974: Najważniejszy dzień życia (serial telewizyjny) – sekretarz magistratu Aleksander Bocianowski,
• 1975: Znikąd donikąd – kościelny,
• 1975: W domu – ojciec,
• 1976: Daleko od szosy (serial telewizyjny) – właściciel wypożyczalni sukien i garniturów (odc. 2),
• 1976: Zaklęty dwór (serial telewizyjny) – Żachlewicz, rządca hrabiego Żwirskiego,
• 1977: Lalka – adwokat Krzeszowskiej,
• 1977: Czterdziestolatek – Henio, były dróżnik (odc. 21),
• 1978: Rodzina Leśniewskich (serial telewizyjny) – Aleksander, sąsiad Leśniewskich,
• 1980: Kariera Nikodema Dyzmy (serial telewizyjny) – szynkarz Malinowski,
• 1982: Popielec – Hnat,
• 1982: Niech cię odleci mara – Pochutek, wytwórca trumien,
• 1985: Medium – archiwista Kraus.

Źródło: Filmpolski.pl.

Polski dubbing

Zygmunt Zintel jest znanym artystą, który wziął udział w polskiej wersji dubbingowej animowanych produkcji dla dzieci. W szczególności, użyczył głosu Żwirkowi, który jest jedną z dwóch kluczowych postaci w serii, która zyskała ogromną popularność w Polsce od 1970 roku. Serial ten nosi tytuł Bajki z mchu i paproci i urokliwie wprowadza młodych widzów w świat fantazji.

---

Oceń: Zygmunt Zintel

---