Leon Dietz d’Arma


Leon Dietz d’Arma to wybitna postać w historii polskiej architektury, który przyszedł na świat 22 lipca 1902 roku w Warszawie. Jego życie zakończyło się 9 stycznia 1972 roku w Zabrzu, gdzie pozostawił trwały ślad w lokalnej kulturze architektonicznej.

Był nie tylko architektem, ale również kolekcjonerem związanym z Górnym Śląskiem, co dodaje głębi jego twórczości. Dietz d’Arma działał w czasach modernizmu, co wpływało na jego wizję i styl architektoniczny. Jego prace odzwierciedlają ducha tamtych czasów oraz zaangażowanie w rozwój regionu, w którym mieszkał i pracował.

Życiorys

Leon Dietz d’Arma był synem Władysława oraz Aleksandry z Kowalewskich. W młodości ukończył prestiżową szkołę kadetów marynarki w Petersburgu. Jego edukacja kontynuowana była w Kijowie oraz Warszawie, gdzie w roku 1933 osiągnął pełnię wiedzy na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dodatkowo, uczęszczał na Wydział Architektury przy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie rozwijał swoje artystyczne pasje pod okiem Adolfa Szyszko-Bohusza.

W latach 1929–1931, jego kariera zawodowa zaczęła się rozwijać w Urzędzie Miejskim w Katowicach, a następnie, w okresie przed wybuchem II wojny światowej, prowadził własną pracownię architektoniczną. W tym czasie pełnił ważną rolę w Deputacji Administracyjnej zajmującej się sprawami urbanistyczno-estetycznymi katowickiego magistratu. W latach 1933–1939 pełnił funkcję szefa górnośląskiego oddziału SARP.

W 1937 roku, na zlecenie Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego, opracował istotną koncepcję oraz projekt powtarzalny szkół powszechnych. Był również członkiem Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój branży budowlanej.

W okresie okupacji niemieckiej, od 1939 do 1945 roku, mieszkał w Krakowie. Po wojnie, w 1945 roku, objął stanowisko dyrektora w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Zjednoczenia Śląsko-Dąbrowskiego w Katowicach, następnie zajmując się zarządzaniem Śląsko-Dąbrowskim Zjednoczeniem Przedsiębiorstw Budowlanych. W latach 1947–1949 ponownie wybrano go na szefa górnośląskiego SARP.

Od 1951 do 1962 roku pracował w Biurze Projektów i Studiów Budownictwa Przemysłowego w Poznaniu, gdzie odgrywał rolę Głównego Architekta miasta. Od 1963 roku był związany z Zakładem Badań Naukowych GOP PAN w Zabrzu. W 1967 roku obronił na Politechnice Warszawskiej swoją pracę doktorską zatytułowaną „Miasto Zabrze. Jego przeobrażenia i rozwój przestrzenny”, pod kierunkiem Gerarda Ciołka oraz Hanny Adamczewskiej-Wejchert. Dodatkowo, był pracownikiem Instytutu Urbanistyki i Architektury w Katowicach, co potwierdza jego wszechstronność i przeznaczenie do badań nad architekturą oraz urbanistyką.

W sferze prywatnej, Dietz d’Arma był zapalonym kolekcjonerem miniatur. W 1969 roku, znacząca część jego zbiorów została zakupiona przez Muzeum w Pszczynie, które w późniejszych latach znacznie wzbogaciło swoją kolekcję, dodając niemal 100 nowych obiektów. Dzięki tym zbiorom, muzeum mogło zaprezentować różnorodność miniatur polskich oraz obcych z okresu ponad trzystu lat.

Za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój Polski, Leon Dietz d’Arma został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Realizacje

Leon Dietz d’Arma to wybitny architekt, którego dorobek obejmuje wiele znaczących realizacji budowlanych. Oto niektóre z nich:

  • Kolonia akademicka im. Franciszka Fiericha Bratniej Pomocy Uniwersytetu Jagiellońskiego w Pławnej, zaprojektowana wraz z Z. Zarębą, powstała w 1920 roku,
  • Urokliwy budynek Urzędu Miejskiego z charakterystyczną krzywizną fasady, zrealizowany przy współpracy z Lucjanem Sikorskim oraz Tadeuszem Łobosem w 1930 roku,
  • Kolonia robotnicza zlokalizowana przy ulicy Michałkowickiej w Siemianowicach Śląskich, zrealizowana w 1931 roku,
  • Projekt trybun i wejścia Toru Wyścigowego Towarzystwa Wyścigów Konnych Ziem Zachodnich, powstały również w 1931 roku w Katowicach Brynowie,
  • Współpraca przy budowie kościoła garnizonowego św. Kazimierza, zrealizowanego w Katowicach w 1931 roku z Jerzym Zarzyckim,
  • Budynek kas Totalizatora Towarzystwa Wyścigów Konnych Ziem Zachodnich, zaprojektowany w 1932 roku w Katowicach Brynowie,
  • Szkoła powszechna przy ulicy Bogucickiej w Katowicach, oddana do użytku w 1933 roku,
  • Willa mieszkalna, która znajduje się przy ul. Garczyńskiego 3 w Krakowie, powstała w 1934 roku,
  • Przebudowa poczekalni-wystawy przy głównym wejściu do budynku przy ulicy Kościuszki 30 w Katowicach, przeprowadzona w 1935 roku,
  • Szkoła podstawowa w Wełnowcu przy ulicy Dekerta, zrealizowana w 1936 roku,
  • Elegancka willa Jawa, znajdująca się w Wiśle-Jonidle, zbudowana w 1937 roku,
  • Budowa szkół powszechnych w Bieruniu, Jaworzu, Tychach, Katowicach Ligocie oraz Pogwizdowie, trwająca w latach 1938-1939,
  • Kasyno oficerskie, które znalazło swoje miejsce przy ulicy Raciborskiej w Katowicach, ukończone w 1939 roku,
  • Osiedle mieszkaniowe „Lignozy” w Pustkowie, zrealizowane w 1939 roku,
  • Kaplica przy parafii pw. św. Stanisława BM, która znajduje się w Pustkowie-Osiedlu,
  • Prowizoryczny dworzec autobusowy PKS przy ul. Zamkowej w Katowicach, wykonany w 1947 roku.

Przypisy

  1. Leon Dietz d’Arma, beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl [dostęp 07.06.2017 r.] [zarchiwizowane 01.12.2023 r.]
  2. Gabinet Miniatur [online], Muzeum Zamkowe w Pszczynie [dostęp 08.06.2017 r.]
  3. Gorlice i okolice na starej widokówce [online], www.widokowki.gorlice.pl [dostęp 08.06.2017 r.]
  4. Michał Bulsa i inni, Domy i gmachy Katowic, Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka Grzegorz Grzegorek, 2013, s. 176, ISBN 978-83-63780-00-5.
  5. Małgorzata Baczyńska, Osiedle Oficerskie w Krakowie, [w:] Jerzy Wyrozumski, Jacek Purchla (red.), Rocznik krakowski, t. LXXX, Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 2014, s. 171, ISSN 0080-3499.
  6. P.P.B wykonało plan roczny, „Trybuna Robotnicza” (273 (1317)), 23.10.1948 r., s. 5.
  7. Leon Dietz d’Arma, Miasto Zabrze. Jego rozwój i przeobrażenia przestrzenne, [w:] Kroniki miasta Zabrza, Zabrze: Muzeum w Zabrzu, Towarzystwo Miłośników Zabrza, 1973 (6/1973).
  8. Jacek Broszkiewicz, Katowice – reflektorem po mieście, Urząd Miejski w Katowicach, s. 56.
  9. Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 83, ISBN 83-913341-0-4.
  10. Ivan Dublianski, Kamil Bielak, Pustków, „Centralny Okręg Przemysłowy” [dostęp 07.06.2017 r.]
  11. Sprawozdanie Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego za rok 1930, Katowice 1931 [dostęp 04.06.2017 r.]
  12. Józef Piłatowicz, Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r. T. 2, Naczelna Organizacja Techniczna Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Główna Komisja FSNT NOT ds. Seniorów i Historii Ruchu Stowarzyszeniowego, 2005, ISBN 83-921738-2-1 [dostęp 07.06.2017 r.]
  13. Instytut Podstaw Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk w Zabrzu [online], ipispanzabrze.pl [dostęp 07.06.2017 r.] [zarchiwizowane 18.05.2017 r.]
  14. Aneta Borowik, Słownik architektów, inżynierów i budowniczych związanych z Katowicami w okresie międzywojennym, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012, ISBN 978-83-226-2106-6.
  15. Lidia Kruczek, Leon Dietz d’Arma – twórca kolekcji miniatur, [w:] Stowarzyszenie Historyków Sztuki Sesja Mecenas, kolekcjoner, odbiorca. Materiały Sesji Historyków Sztuki, Katowice 1981, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 204, ISBN 83-01-05003-9.
  16. Lech Kłosiewicz, Warszawska szkoła architektury 1915-1965: 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.

Oceń: Leon Dietz d’Arma

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:24