Stanisław Kosiakiewicz, znany również pod pseudonimami „Adam” oraz „Roman”, przyszedł na świat 13 listopada 1900 roku w stolicy Polski, Warszawie, gdzie również zmarł 22 marca 1961 roku. Był on znaczącą postacią w ruchu komunistycznym oraz związkowym, aktywnie uczestnicząc w różnych inicjatywach społecznych i politycznych.
Po ukończeniu szkoły średniej w 1921 roku, Kosiakiewicz rozpoczął pracę jako urzędnik, równocześnie kontynuując naukę na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie polonistyki oraz filozofii. Jego kariera zawodowa nabrała tempa w latach 1924–1926, gdy pracował w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych (PZUW), a następnie odbył służbę wojskową.
Od roku 1929 stał się aktywnym działaczem związku zawodowego, w tym w Unii Związków Zawodowych Pracowników Umysłowych. W 1936 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP). Po jej rozwiązaniu w 1938, angażował się w działalność Sekcji Młodych Klubu Demokratycznego, gdzie był jednym z liderów od 12 lutego 1939 roku.
Podczas II wojny światowej Kosiakiewicz należał do Związku Walki Zbrojnej (ZWW), a w lutym 1942 roku przystąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR). W marcu tego samego roku pracował w „trójce” wojskowej Gwardii Ludowej (GL) w Warszawie, gdzie awansował z magazyniera na dowódcę dzielnicy. W 1944 roku pełnił funkcję oficera informacji w Sztabie Warszawskiego Okręgu Armii Ludowej (AL), a w lipcu 1944 roku objął dowództwo VI Podokręgu AL w Powiśle.
W trakcie Powstania Warszawskiego Kosiakiewicz został włączony do warszawskiego dowództwa AL, a po jego upadku został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Powrócił do Polski w lipcu 1945 roku. W kolejnych latach pełnił różne funkcje w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej (KC PPR) oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), w tym jako kierownik katedry Budownictwa Partyjnego w Centralnej Szkole PZPR.
Jego działalność polityczna obejmowała również udział w ważnych wydarzeniach partyjnych, w tym jako delegat na Zjeździe Zjednoczeniowym PPR i PPS w grudniu 1948 oraz w III Zjeździe PZPR w marcu 1959 roku. Kosiakiewicz został odznaczony licznymi wyróżnieniami, w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Stanisław Kosiakiewicz został pochowany na wojskowych Powązkach, w kwaterze A 25 TUJE 9.
Przypisy
- Wyszukiwarka grobów – warszawskie cmentarze.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Andrzej Sadoś | Alfred Ajnenkiel | Piotr Świątecki | Vladka Meed | Alicja Bieńkowska | Andrzej Krzewniak | Władysław Lubiński | Giampiero Massolo | Bartłomiej Szrajber | Bogdan Hillebrandt | Maciej Błażejewski | Ludwika Mieszkowska | Ryszard Adam Bobrowski | Maciej Półtorak | Dariusz Adler | Jolanta Janek | Jerzy Jastrzębowski (1937–2022) | Janina Kowalska (1904–1980) | Władysław Kowalski (komunista) | Jerzy BaurskiOceń: Stanisław Kosiakiewicz