Tadeusz Rykowski

Sport i rekreacja

Tadeusz Witold Rykowski, urodzony 1 kwietnia 1905 roku w Warszawie, a tragicznie zmarły w 1940 roku w Katyniu, był znakomitym polskim lekkoatletą.

Na szczególną uwagę zasługuje jego występ w Mistrzostwach Polski Seniorów w Lekkoatletyce, gdzie zdobył tytuł wicemistrza kraju w biegu na 400 metrów przez płotki w 1923 roku. Rykowski zajął również czwarte miejsce w dziesięcioboju, co świadczy o jego wszechstronnych talentach sportowych.

W trakcie swojej kariery sportowej, Rykowski był również porucznikiem saperów Wojska Polskiego. Jego życie zostało brutalnie przerwane, gdy stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Tadeusz Rykowski był synem Jana i Izabeli z Mielnickich. Po ukończeniu Szkoły Budowlanej w Warszawie w 1923 roku, w 1927 zrealizował kolejny ważny etap, kończąc Szkołę Podchorążych Rezerwy w Batalionie Szkolnym Saperów w Modlinie. 25 października 1930 roku został mianowany na stopień podporucznika z datą senioratu 1 stycznia 1930 oraz 7. lokatą w korpusie oficerów rezerwy inżynierii i saperów. Wkrótce potem minister spraw wojskowych powołał go do służby w 1 Batalionie Saperów Legionów w Modlinie.

Rykowski wykazał się również dużą determinacją w zdobywaniu nowych umiejętności, ukończył w 1935 roku kurs dowódców kompanii, co doprowadziło go do przemianowania na oficera służby stałej. Jego kariera wojskowa nabrała tempa, gdy w marcu 1939 roku został awansowany na stopień porucznika, zajmując 1. lokatę w korpusie oficerów saperów w grupie technicznej. W tym okresie pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie na stanowisku dowódcy plutonu w doświadczalnej kompanii zmotoryzowanej.

Sport był także istotną częścią jego życia, jako że Rykowski reprezentował barwy Polonii Warszawa. Po kampanii wrześniowej, jego los zmienił się dramatycznie, gdy dostał się do sowieckiej niewoli. Niestety, zginął z rąk NKWD w ramach tzw. zbrodni katyńskiej. Był żonaty, co dodaje kolejny wymiar jego osobistemu życiu.

W sposób symboliczny, 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie mianował go na stopień kapitana. Informacja o tym awansie została ogłoszona 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Przypisy

  1. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008 r., s. 114.
  2. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  3. Rybka i Stepan 2006 r., s. 485.
  4. Rybka i Stepan 2006 r., s. 260.
  5. Rybka i Stepan 2003 r., s. 517.
  6. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 r., s. 170.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 17 z 19.12.1930 r., s. 361, 388.
  8. a b c d Księga Cmentarna Katynia 2000 r., s. 544.

Oceń: Tadeusz Rykowski

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:15