Eugeniusz Grasberg

---

Życiorys

Urodził się jako syn Henryka i Bronisławy z domu Cwi. Jest bratemIreny Koprowskiej, uznawanej lekarz i cytologa, która również miała znaczący wpływ na rozwój swojej dziedziny. Eugeniusz spędził swoje młodzieńcze lata w Warszawie, gdzie uczęszczał do kilku kolejnych gimnazjów, w tym im. Szulca, Mikołaja Reja oraz Adama Mickiewicza. Maturę ukończył w 1938 roku, co otworzyło przed nim nowe horyzonty edukacyjne. W okresie 1938–1939 podjął naukę w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, co świadczy o jego zaangażowaniu w zdobywanie wiedzy w trudnych czasach.

W czasie drugiej wojny światowej pełnił rolę bojową, uczestnicząc w kampanii wrześniowej w 4 baterii Obrony Warszawy w 1939 roku. Zatrzymany przez nieprzyjaciela, dostał się do obozu jeńców w Łowiczu, skąd udało mu się uciec z transportu jeńców zmierzających do Niemiec i powrócić do stolicy. W latach 1940–1943 pracował w Miejskim Zakładzie Zaopatrywania, gdzie jego odpowiedzialność obejmowała administrację piekarni wytwarzających tzw. „chleb kartkowy”, co było istotne w obliczu wojennego niedoboru żywności. Jego udział w Powstaniu Warszawskim, walcząc w batalionie Armii Krajowej im. Jana Kilińskiego w Śródmieściu, dobitnie świadczy o jego patriotyzmie. Został ranny pod koniec września 1944 roku i po ewakuacji Warszawy osiedlił się w rejonie Grodziska Mazowieckiego.

Po wojnie Eugeniusz związany był z Polskim Radiem, gdzie miał za zadanie opracowywać wiadomości gospodarcze. W międzyczasie, podjął studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, co przyczyniło się do dalszego rozwoju jego kariery. W 1948 roku postanowił wyjechać do Szwecji, a w kolejnym roku osiedlił się w Kanadzie. Tam rozpoczął studia na McGill University w Montrealu, które zakończył zdobyciem tytułu doktora ekonomii w 1953 roku.

W latach 1954–1958 był wykładowcą nauk ekonomicznych na Uniwersytecie New Brunswick w Fredericton w Nowym Brunszwiku (Kanada). Jego kariera przyniosła nowe wyzwania, gdy w latach 1959–1963 pełnił funkcję doradcy ekonomicznego rządu Haiti, co dało mu cenne doświadczenie na arenie międzynarodowej. Kontynuował pracę w National Planning Association w Waszyngtonie w latach 1964–1967, a następnie jako doradca rządu Haiti w sprawach planowania, również z ramienia Banku Światowego, w latach 1968–1973.

W kolejnych latach reprezentował raporty dotyczące możliwości inwestycyjnych w różnych krajach Afryki dla O.P.I.C. (Overseas Private Investment Corporation), co miało miejsce w latach 1973–1975, w tym także w Egipcie w latach 1976–1977. Od 1978 do 1990 roku prowadził badania na Wyspach Karaibskich dla organizacji Partnership for Productivity, która działała na rzecz USAID. Następnie, w latach 1990–1994, pracował dla USAID na Madagaskarze, koncentrując się na badaniach i pomocy w eksporcie produktów rolnych i botanicznych.

Od 1995 roku Eugeniusz był na emeryturze i mieszkał w Crossland w Pensylwanii, w otoczeniu spokojnej natury, gdzie mógł zrealizować swoje pasje oraz refleksje minionych lat.

Publikacje

Oto zaktualizowana lista publikacji autorstwa Eugeniusza Grasberga, które podkreślają jego wkład w rozwój i analizę systemów rolniczych:

• Development – projekt formatu: projekt maksymalnego przekazu informacji (National Planning Association. Center for Development Planning, U.S. Agency for International Development 1966, 1967),
• Analiza systemu marketingowego zbóż w Czadzie (Development Alternatives, Inc. (DAI), USAID Bureau for Africa, Regional Economic Development Services Ofc. (REDSO) West Africa 1988),
• System marketingu i przetwórstwa rolnictwa w Republice Środkowoafrykańskiej: ocena i zarys działań następczych (współautorstwo z H. Scharem i G. Neillem; Abt Associates, Inc.; Deloitte, Haskins and Sells; University of Idaho. College of Agriculture. Postharvest Institute for Perishables; USAID Bureau for Science and Technology. Ofc. of Rural and Institutional Development 1989).

---

Oceń: Eugeniusz Grasberg

---