Emanuel Amiran-Pugaczow

Jego muzyczna podróż rozpoczęła się w wieku dziesięciu lat, kiedy podjął naukę u takich nauczycieli jak Józef Engel, Dawid Shor oraz Engel Weinberg. Po pewnym czasie zdecydował się wyjechać do Berlina, gdzie przez trzy lata kontynuował swoją edukację muzyczną. W 1924 roku postanowił przenieść się do Jerozolimy, gdzie uczęszczał na lekcje prowadzone przez Salomona Rosowsky'ego.

Od 1934 roku Amiran-Pugaczow osiedlił się w Londynie, gdzie zrealizował swoje studia kompozytorskie oraz pedagogiczne w słynnym Trinity College of Music, ucząc się pod okiem takich mistrzów jak Granville Bantock i Alex Rowley. Dwa lata później, w 1936 roku, wrócił do Izraela, gdzie ponownie skupił się na pracy pedagogicznej. Wspólnie z Leo Kestenbergiem założył Muzyczne Seminarium Nauczycielskie w Tel Awiwie, które znacząco wpłynęło na rozwój pedagogiki muzycznej w regionie.

W 1948 roku Amiran-Pugaczow przeszedł wojskowe przeszkolenie, gdzie pełnił rolę oficera do spraw muzyki. Wraz z dowódcą oddziału artylerii, Samuelem Edmondem, oraz Jacobem Pleasantem stworzył orkiestrę wojskową, która stała się podstawą dla utworzenia orkiestry Sił Obrony Izraela, której przewodniczył Otto Gronich.

Rok 1949 przyniósł mu kolejny awans – został Inspektorem do spraw Edukacji Muzycznej w izraelskim Ministerstwie Edukacji i Kultury. Pełnił także rolę doradcy w innych ministerstwach oraz organizacjach, z zaangażowaniem zajmując się muzyką i organizowaniem wydarzeń muzycznych, takich jak festiwale i konkursy.

Jego twórczość obejmowała różnorodne gatunki, komponując muzykę symfoniczną na chór i orkiestrę. Oprócz tego, jego utwory zakorzeniły się w teatrze oraz widowiskach, gdzie pełniły rolę ilustracji muzycznej. Amiran-Pugaczow był także autorem muzyki filmowej oraz popularnej, a wiele jego piosenek zyskało ogromną popularność i do dziś są rozpoznawane w Izraelu.