Ignacy Strasfogel

---

Życiorys

Ignacy Strasfogel to postać, która w 1912 roku podjęła ważną decyzję o przeprowadzce do Berlina, gdzie rozpoczął swoje muzyczne kształcenie. Studiował na berlińskiej Hochschule für Musik, koncentrując się na pianistykę i kompozycję, mając za nauczycieli wybitnych artystów, takich jak Franz Schreker i Julius Prüwer. Jego trudy zaowocowały uzyskaniem dyplomu w 1929 roku.

W roku 1926, mając zaledwie 17 lat, zdobył stypendium im. Mendelssohna za II Sonatę na fortepian, co było ogromnym osiągnięciem w tak młodym wieku. W latach 1929–1933 piastował funkcje korepetytora oraz dyrygenta w operze Teatru Miejskiego w Düsseldorfie, a dodatkowo był asystentem dyrygenta w Staatsoper Berlin oraz dyrektorem muzycznym w Theater am Kurfürstendamm w Berlinie.

Wraz z dojściem Hitlera do władzy, jego życie uległo dramatycznej zmianie. Zmuszony do opuszczenia Niemiec, w styczniu 1934 roku emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiedlił się w Nowym Jorku. Pracował jako akompaniator dla uznanych muzyków, takich jak skrzypek József Szigeti, wiolonczelista Grigorij Piatigorski i śpiewak Lauritz Melchior. W Nowym Jorku był zatrudniony jako pianista w Filharmonii Nowojorskiej, a w latach 1944–1945 pełnił rolę asystenta dyrygenta.

Oprócz pracy w Filharmonii, prowadził również koncerty na Stadionie Lewinsohna, co pozwoliło mu na dalszy rozwój kariery artystycznej. W latach 1951–1974 był dyrygentem rezydentem w Metropolitan Opera, gdzie poprowadził przeszło 20 przedstawień z bogatego repertuaru operowego. Lato 1957 przyniosło mu możliwość tournée po Stanach Zjednoczonych z zespołem Metropolitan Opera.

Strasfogel występował jako dyrygent gościnny z wieloma renomowanymi orkiestrami, takimi jak Orchestre de la Suisse Romande, Staatsoper Berlin, oraz Chicago Symphony, dyrygując również w miastach takich jak Waszyngton, Filadelfia, Nowy Orlean czy Toronto. Regularnie uczestniczył w przedstawieniach podczas Cincinnati Summer Opera oraz innych letnich festiwali muzycznych, a także prowadził produkcje muzyczne na Broadwayu.

Po długiej przerwie trwającej 35 lat, w 1983 roku, ponownie zajął się kompozycją, co z pewnością było znaczącym krokiem w jego artystycznej karierze.

Wybrane kompozycje

Oto wybór kompozycji Ignacego Strasfogela, który ukazuje różnorodność jego twórczości w różnych formach muzycznych.

Utwory orkiestrowe

• A Child’s Day. Variations on a Well-Known Tune (w rękopisie) (1946),

Utwory kameralne

• I Kwartet smyczkowy (około 1927),
• II Kwartet smyczkowy (1989–1990),
• Duet na skrzypce i fortepian (w rękopisie) (1991).

Utwory na instrument solowy

• Suite für Klavier nach Jakob Callot (w rękopisie) (1923),
• Capriccio mit alten Tänzen nach acht Kupferstichen von Jakob Callot (1923–1924),
• Scherzo na fortepian (1924),
• I Sonata fortepianowa (1925),
• II Sonata fortepianowa (1926),
• Prelude, Elegie, Rondo na gitarę (około 1940),
• A Child’s Day. Variations on a Well-Known Tune, wersja na fortepian (w rękopisie) (1946),
• Preludio fugato na fortepian (1946),
• Rondo, wariacje na fortepian (1988–1989),
• Scherzo (Moderato) na fortepian (1992).

Utwory wokalne

• In der Fremde na głos i fortepian, sł. Joseph von Eichendorff (około 1928–1933),
• The Children’s Room na głos i fortepian, sł. Alma Lubin (1948),
• Four Millay Songs na tenor lub mezzosopran i fortepian; sł. Edna St. Vincent Millay (1983–1984),
• September Afternoon na głos i fortepian, sł. Mary Rose Eaton His (1984),
• Three Songs for Soprano and Piano; sł. Emily Dickinson (1984),
• Dear Men and Women na baryton i fortepian; sł. John Hall Wheelock (inne języki) (1985).

---

Oceń: Ignacy Strasfogel

---