Edward Trojanowski (lekkoatleta)

---

Kariera sportowa

Edward Trojanowski, uznawany za jednego z wybitnych lekkoatletów swojego czasu, rozpoczął swoją edukację w Gimnazjum im. W. Giżyckiego w Warszawie. Już w 1930 roku zademonstrował swoje umiejętności na Akademickich Mistrzostwach Świata, które odbyły się w Darmstadt. Wydarzenie to okazało się dla niego wyzwaniem, zakończył je bowiem w półfinale biegu na 100 metrów oraz w eliminacjach biegu na 200 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów.

Rok 1937 przyniósł mu kolejne szanse startowe na Akademickich Mistrzostwach Świata w Paryżu, gdzie był częścią sztafety 4 × 100 m. Drużyna ta uplasowała się na 4. miejscu w finale. Ponadto, Trojanowski brał udział w sztafecie 800+200+200+400 m, zdobywając dla zespołu 6. miejsce. Indywidualnie jednak nie udało mu się przejść półfinałów na 200 m i eliminacji na 100 m.

W swoim dorobku ma dziewięć tytułów mistrza Polski, zdobywanych w różnych latach w biegu na 100 m oraz 200 m. Szczególnie wyróżniający był dla niego rok 1931, gdy zdobył złoto zarówno na 100 m, jak i 200 m. W serii sztafetowej również odniósł sukcesy, triumfując w sztafecie 4 × 100 m w latach 1929, 1930 oraz 1939, a także zdobywając tytuł mistrza w sztafecie 800+200+200+400 m w 1937 roku.

Jego osiągnięcia to nie tylko złote medale, ale również liczne medale srebrne i brązowe. Wicemistrzostwo w biegu na 100 m zdobył w 1930, 1935 i 1936, a także w sztafecie 4 × 200 m w 1938 roku. Dotarł także do podium w klasyfikacji innych dystansów, zdobywając brąz w biegu na 100 m w latach 1930 i 1936 oraz w sztafecie szwedzkiej w 1938 roku. Warto wspomnieć o jego sukcesach na halowych mistrzostwach Polski, gdzie zdobył złoty medal w biegu na 50 m w 1934 roku, a także przywoził srebrne i brązowe medale z lat późniejszych.

W sumie 16 razy ustanawiał rekordy Polski. Jego najlepszy czas w biegu na 100 m wynosił 10,7 s, osiągnięty w 1931 roku, a rekordy życiowe w biegu na 200 m wyniosły 22,0 s w 1932 roku. W latach 1930-1939 reprezentował Polskę w 16 meczach międzynarodowych, osiągając jedno indywidualne zwycięstwo.

W swojej karierze związany był z warszawskim klubem AZS, w którym występował w latach 1928–1931 i 1936–1939, a także z Polonią w okresie 1932–1935.

Praca dziennikarska

Przed wybuchem II wojny światowej, Edward Trojanowski związał swoje życie zawodowe z dziennikarstwem sportowym, współpracując z takimi tytułami jak „Express Poranny”, „Dobry Wieczór” oraz „Przegląd Sportowy”. W okresie powojennym, w latach 1945–1946, pełnił rolę korespondenta agencji PAP oraz Polpress. Następnie pracował w redakcjach różnych czasopism, takich jak „Wieczór Warszawy” w latach 1946–1948, „Rzeczpospolita” od 1949 do 1950 roku, „Sportowiec” w latach 1951–1954, a także „Trybuna Ludu” między 1954 a 1961 oraz w roku 1963–1970. Jego kariera dziennikarska obejmowała również publikacje w „Światowid” (1961), „Widnokręgi” (1970–1976) i „Express Wieczorny” (1976–1984).

Warto dodać, że Edward Trojanowski był częścią sportowej rodziny, ponieważ jego bratem stryjecznym był Wojciech Trojanowski, który również zasłynął jako lekkoatleta oraz dziennikarz.

Edward spoczywa nacmentarzu na Pęksowym Brzysku w Zakopanem, w sektorze P-IV-16.

---

Oceń: Edward Trojanowski (lekkoatleta)

---