Roman Pijanowski

---

Życiorys

Roman Pijanowski urodził się w rodzinie z tradycjami, jego rodzicami byli Roman i Bronisława. W wieku piętnastu lat zdobył swoje pierwsze prawo jazdy, co wskazuje na jego wczesne zainteresowanie motoryzacją. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie kształcił swoje umiejętności, a w 1938 roku ukończył naukę z wynikiem maturalnym. Latem tego samego roku odbył służbę w junackich hufcach pracy, a już w 1939 roku zakończył naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy w Równem.

Podczas II wojny światowej Pijanowski miał zaszczyt walczyć w kampanii wrześniowej, pełniąc rolę dowódcy plutonu ciężkich karabinów maszynowych. Jego odwaga objawiła się także w konspiracji, gdzie działał w szeregach Armii Krajowej pod pseudonimem „Oksza”. Brał również czynny udział w powstaniu warszawskim, walcząc w batalionie „Ruczaj”. Po upadku powstania został wzięty do niewoli i osadzony w obozie jenieckim w Lubece.

Po zakończeniu wojny przyszedł czas na nowe wyzwania, dlatego Pijanowski podjął studia na Politechnice Łódzkiej. Ukończył je w 1947 roku, otrzymując dyplom inżyniera mechanika. Po zakończeniu edukacji rozpoczął karierę w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie piastował różnorodne stanowiska kierownicze, w tym dyrektora ekonomicznego w Warszawskiej Fabryce Motocykli oraz zastępcy dyrektora w Fabryce Samochodów Osobowych.

W 1948 roku postanowił dołączyć do Automobilklubu Polski, a trzy lata później rozpoczął pracę w Polskim Związku Motorowym, gdzie stał się członkiem komisji sportowej. W 1955 roku uzyskał licencję sportową, co było kluczowym krokiem w jego karierze. Dwa lata później zdobył uprawnienia rzeczoznawcy, obejmując specjalizację w zakresie techniki pojazdów samochodowych oraz ruchu drogowego. W czerwcu 1956 roku został mianowany społecznym prezesem PZM.

Wielkim osiągnięciem Pijanowskiego było również członkowstwo w Międzynarodowej Komisji Sportowej CSI w latach 1956–1983 oraz pełnienie funkcji w Międzynarodowej Komisji Technicznej FIA oraz Międzynarodowej Komisji Ruchu Drogowego, co miało miejsce w latach 1967–1976. W 1968 roku objął stanowisko urzędującego prezesa Polskiego Związku Motorowego. Jego kadencja charakteryzowała się znacznym wzrostem działalności usługowej związku, w tym uruchomieniem stacji kontroli pojazdów oraz ośrodków nauki jazdy. Z jego inicjatywy zbudowano pierwszy stały tor wyścigowy w Kielcach, a Rajd Polski włączono do rajdowych mistrzostw świata, co miało miejsce w 1973 roku, a dwa lata później uzyskał on najwyższy współczynnik trudności mistrzostw Europy.

W 1972 roku Pijanowski został wiceprezydentem FIA i przewodniczącym Komisji Koordynacyjnej. W 1985 roku zyskał tytuł pierwszego zastępcy prezydenta FIA oraz przewodniczącego Komisji Finansowej. Z dniem 1 lipca 1989 roku zrezygnował z funkcji prezesa PZM, uzyskując status członka honorowego. Po nim stanowisko to objął Andrzej Witkowski.

Odznaczenia

Roman Pijanowski został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach oraz wkładzie w różne dziedziny życia społecznego i kulturalnego.

• krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• złoty Krzyż Zasługi,
• krzyż Walecznych,
• medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”,
• warszawski Krzyż Powstańczy,
• medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
• medal 10-lecia Polski Ludowej,
• odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
• złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”.

Upamiętnienie

Od 14 stycznia 1995 roku Roman Pijanowski jest patronem Zespołu Szkół Samochodowych i Licealnych nr 1 w Warszawie.

---

Oceń: Roman Pijanowski

---