Edward Romanowski

Sport i rekreacja

Edward Romanowski to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego sportu lekkoatletycznego. Urodził się 30 lipca 1944 roku w Warszawie, a zmarł 12 listopada 2007 roku w tym samym mieście. Był polskim sprinterem, torującym sobie drogę do sukcesów jako rekordzista Europy w sztafecie 4 × 100 m oraz zdobywcą medali podczas halowych mistrzostw Europy w 1967 roku. Jego osiągnięcia są nie do przecenienia – 23 razy reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych w latach 1965-1971, był 10-krotnym rekordzistą i 15-krotnym medalistą mistrzostw Polski.

W swojej drodze edukacyjnej Edward Romanowski był wychowankiem LO im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. Następnie ukończył Wydział Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej w 1973 roku, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera ze specjalizacją w przyrządach optycznych. Po zakończeniu kariery sportowej pracował w warszawskich Zakładach Radiowych RAWAR.

W latach 1962–1972 Romanowski był zawodnikiem warszawskiej Legii, gdzie szkolił się pod okiem znakomitego trenera, Gerarda Macha. Jego największym sportowym osiągnięciem, które zapadło w pamięć, było pobicie rekordu Europy w sztafecie 4 × 100 m razem z Andrzejem Zielińskim, Wiesławem Maniakiem oraz Marianem Dudziakiem, do czego doszło 7 sierpnia 1965 roku. W tym samym roku wystartował również w Uniwersjadzie w Budapeszcie, gdzie dotarł do finału.

Edward Romanowski spoczywa na cmentarzu przy ul. Renety w Warszawie, a jego osiągnięcia nadal inspirują młodych sportowców do dążenia do równie wysokich celów i marzeń.

Przebieg kariery sportowej

Edward Romanowski to postać, której osiągnięcia sportowe ściśle są związane z biegami sprinterskimi, w szczególności w konkurencji 200 m i sztafet 4×100 m. Jego kariera sportowa obfitowała w liczne sukcesy, a udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku w 1968 roku stanowi jeden z kluczowych momentów tego okresu.

  • W sztafecie 4×100 m ekipa zajęła 8. miejsce w finale, osiągając czas 39,22 s; w skład zespołu wchodzili Dudziak, Maniak oraz Nowosz,
  • Na dystansie 200 m Romanowski dotarł do półfinału, w którym uzyskał czas 20,7 s (20,80 s – pomiar elektroniczny), a zajęta lokata to 6. miejsce,

Oprócz występów olimpijskich, sportowiec zaznaczył swoją obecność na Mistrzostwach Europy, gdzie jego rezultaty były zróżnicowane:

  • Mistrzostwa Europy w Budapeszcie w 1966 roku okazały się dla niego nieudane, ponieważ odpadł w przedbiegach na 200 m,
  • Jednak w 1969 roku, na Mistrzostwach w Atenach, jako część sztafety 4×100 m zajął 4. miejsce w finale,

Romanowski miał także do czynienia z Europejskimi Igrzyskami Halowymi, gdzie zdobył medale:

  • W 1967 roku w Pradze wywalczył medal w sztafecie 4×2 okrążenia,
  • W 1969 roku w Belgradzie zdobył medal w sztafecie 4+3+2+1 okrążenia,

Wzięcie udziału w Pucharze Europy stanowiło także istotny element jego kariery:

  • Stuttgart w 1965 roku (4×100 m),
  • Kijów w 1967 roku (4×100 m),
  • Sztokholm w 1970 roku (4×100 m),

Edukacja oraz czas spędzony na bieżni przyniosły Romanowskiemu wiele rekordów Polski, które ustanowił w trakcie swojej kariery:

  • Rekord Polski na 200 m (16 września 1968, Meksyk),
  • Reprezentacyjne rekordy w kategorii 4×100 m (dwukrotnie),
  • Klubowe rekordy 4×100 m (pięciokrotnie),
  • Rekordy w sztafetach olimpijskich (reprezentacyjnej oraz klubowej),

Co więcej, Edward Romanowski posiadał tytuł Mistrza Polski:

  • Zdobył go w 1968 roku na dystansie 200 m,
  • Przez lata 1963-1970 był Mistrzem Polski w sztafecie 4×100 m,

Romanowski może również pochwalić się tytułem Wicemistrza Polski, który uzyskał:

  • W 1967 roku na 100 m,
  • W 1965 roku na 200 m,

Dodatkowo, jako brązowy medalista mistrzostw Polski zdobył:

  • W 1965 roku na 100 m,
  • W 1967 oraz 1969 roku na 200 m,
  • W 1962 roku w konkurencji 4×100 m,

Bez wątpienia osiągnięcia Edwarda Romanowskiego stanowią imponujący dorobek w historii polskiego sportu lekkoatletycznego.

Przypisy

  1. ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 18.07.2012 r.]

Oceń: Edward Romanowski

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:24