Wojciech Kowalczyk, urodzony 14 kwietnia 1972 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego futbolu.
Jako napastnik, Kowalczyk odnosił wiele sukcesów, a jego talent i umiejętności przyniosły mu zaszczyt reprezentowania Polski na arenie międzynarodowej. W czasie swojej kariery piłkarskiej zdobył srebrny medal olimpijski podczas igrzysk w Barcelonie, co jest dowodem na jego znakomite osiągnięcia sportowe.
Po zakończeniu czynnej kariery sportowej, Kowalczyk niestety nie zniknął z publicznego życia. Zaangażował się w działalność medialną, stając się cenionym piłkarskim publicystą i współpracownikiem polskich mediów.
Kariera klubowa
Wojciech Kowalczyk od najmłodszych lat był związany z warszawskimi drużynami, co miało istotny wpływ na jego późniejszą karierę sportową. Swoje piłkarskie umiejętności rozwijał najpierw w Olimpii, a następnie przez pewien czas grał w Polonezie. W listopadzie 1990 roku związał się z Legią Warszawa, co okazało się kluczowym krokiem w jego karierze. Przełomowym momentem było zdobycie dwóch bramek w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów przeciwko Sampdorii 20 marca 1991, co umożliwiło Legii awans do półfinału.
Nieco później, 21 sierpnia 1991 roku zadebiutował w reprezentacji Polski w spotkaniu ze Szwecją. Rok 1992 przyniósł mu srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, gdzie reprezentował swoją ojczyznę. Po nieudanym dwumeczu eliminacyjnym do Ligi Mistrzów z Hajdukiem Split, Kowalczyk został wystawiony na listę transferową. Wkrótce po tym, w wrześniu 1994, przeniósł się do hiszpańskiego Realu Betis za sumę 1 750 000 USD, co było dużym osiągnięciem.
W kolejnych latach Kowalczyk grał również w UD Las Palmas (1998-1999), a następnie powrócił do Legii w 2001 roku. Następne kroki zaprowadziły go na Cypr, gdzie występował w drużynach Anorthosis Famagusta (2001-2003) oraz APOEL Nikozja (2003-2004). Po sezonie 2004/2005 przez pewien czas nie był związany z żadnym klubem, ale od początku sezonu 2005/2006 dołączył do grającego w A-klasie AZS Absolwent UW Warszawa, gdzie grał razem z Krzysztofem Iwanickim.
Największe futbolowe sukcesy Kowalczyka wiążą się z jego występami w Legii, gdzie zagrał w 151 meczach i zdobył 54 bramki. W barwach tego klubu osiągnął wiele, w tym mistrzostwo Polski w latach 1994, 1995 i 2002, a także Puchar Polski oraz Superpuchar w 1994 roku. Zespół Anorthosis Famagusta również przyniósł mu sukcesy, gdzie zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002 roku. Dodatkowo, w 2004 roku z APOEL Nikozja wywalczył mistrzostwo Cypru.
Charakteryzował się błyskotliwym stylem gry, jednak mimo swojego talentu, nie udało mu się osiągnąć międzynarodowej renomy. Kowalczyk był znany ze swojego niepokornego charakteru. W 1993 roku, po stracie tytułu mistrza Polski, zrezygnował z występów w drużynie narodowej. Dwa razy, w 1996 i 1997 roku, znalazł się w ostrym konflikcie z trenerem kadry narodowej, Antonim Piechniczkiem. Najlepiej współpracował z Januszem Wójcikiem, z którym miał okazję pracować w różnych kadrach i w Legii.
W 2018 roku objął stanowisko grającego menadżera Klubu Towarzysko-Sportowego Weszło, co pokazuje, że jego miłość do piłki nożnej trwała przez wiele lat, nawet po zakończeniu aktywnej kariery zawodniczej.
Inna działalność
Wspólnie z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim, Wojciech Kowalczyk napisał książkę zatytułowaną „Kowal. Prawdziwa historia”. Publikacja ta, która pierwotnie ukazywała się w formie odcinków w renomowanych gazetach sportowych, takich jak Przegląd Sportowy i Tempo, została w całości wydana w 2003 roku przez wydawnictwo Zysk i s-ka. Książka ta nie tylko zdobyła popularność, ale również wywołała spore kontrowersje, ponieważ autor odważnie odsłonił kulisy funkcjonowania środowiska piłkarskiego w Polsce.
Szczerość, bezpośredniość oraz cięty język Kowalczyka przyciągnęły uwagę czytelników, co sprawiło, że jego dzieło stało się jednym z bestsellerów roku 2003. Po dziewięciu latach od pierwotnej publikacji, w 2012 roku, książka doczekała się wznowienia, które odbyło się pod szyldem wydawnictwa Buchmann.
Wojciech Kowalczyk związał się również z redakcją Polsat Sport, gdzie pełnił rolę analityka i komentatora wydarzeń piłkarskich. Należy jednak zaznaczyć, że w 2017 roku stacja telewizyjna zdecydowała o zakończeniu współpracy z Kowalczykiem. Decyzja ta była następstwem jego kontrowersyjnych wypowiedzi na Twitterze dotyczących tematów politycznych, które wzbudziły negatywne emocje.
Rok 2018 przyniósł nową fazę w jego karierze, ponieważ rozpoczął pisać felietony na popularnym portalu Weszło.com. W marcu tego samego roku Kowalczyk nawiązał także współpracę z radiem internetowym Weszło FM, które utrzymało swoją działalność do lutego 2022 roku. W programie pożegnalnym Kowalczyk był jednym z uczestników, co podkreśla jego zaangażowanie i wpływ na stację.
Oprócz powyższej działalności, Kowalczyk współpracuje również z Kanałem Sportowym. W 2024 roku, na fali nowych inicjatyw, podjął współpracę z nowym projektem stworzonym przez Krzysztofa Stanowskiego – Kanałem Zero, co świadczy o jego nieustannym zaangażowaniu w media sportowe.
Reprezentacja Polski
W latach 1991–1999, Wojciech Kowalczyk miał przyjemność reprezentować Polskę w 39 meczach, podczas których zdobył 11 goli. To właśnie w 1999 roku, 10 lutego, strzelił swoją ostatnią bramkę, w meczu zakończonym remisem 1:1 z Finlandią. Co więcej, był to szczególny moment, ponieważ był to tysięczny gol reprezentacji Polski w historii oficjalnych meczów, zdobyty już w 1 minucie spotkania.
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 21 sierpnia 1991 | Gdynia | Szwecja | 2-0 | towarzyski | 90′ | – |
2 | 11 września 1991 | Eindhoven | Holandia | 1-1 | towarzyski | od 72′ | – |
3 | 13 listopada 1991 | Poznań | Anglia | 1-1 | elim. Euro 1992 | od 79′ | – |
4 | 19 maja 1992 | Salzburg | Austria | 4-2 | towarzyski | 90′ | – |
5 | 26 sierpnia 1992 | Pietarsaari | Finlandia | 0-0 | towarzyski | od 55′ | – |
6 | 9 września 1992 | Mielec | Izrael | 1-1 | towarzyski | 90′ | – |
7 | 23 września 1992 | Poznań | Turcja | 1-0 | elim. MŚ 1994 | od 62′ | – |
8 | 14 października 1992 | Rotterdam | Holandia | 2-2 | elim. MŚ 1994 | do 67′ | – |
9 | 26 listopada 1992 | Buenos Aires | Argentyna | 0-2 | towarzyski | 90′ | – |
10 | 29 listopada 1992 | Montevideo | Urugwaj | 1-0 | towarzyski | od 46′ | – |
11 | 1 lutego 1993 | Nikozja | Cypr | 0-0 | towarzyski | 90′ | – |
12 | 3 lutego 1993 | Ramat Gan | Izrael | 0-0 | towarzyski | 90′ | – |
13 | 27 października 1993 | Stambuł | Turcja | 1-2 | elim. MŚ 1994 | do 54′ | – |
14 | 17 listopada 1993 | Poznań | Holandia | 1-3 | elim. MŚ 1994 | 90′ | – |
15 | 9 lutego 1994 | Santa Cruz de Tenerife | Hiszpania | 1-1 | towarzyski | 90′ | – |
16 | 23 marca 1994 | Saloniki | Grecja | 0-0 | towarzyski | do 45′ | – |
17 | 4 maja 1994 | Kraków | Węgry | 3-2 | towarzyski | 90′ | – |
18 | 17 maja 1994 | Katowice | Austria | 3-4 | towarzyski | do 45′ | – |
19 | 17 sierpnia 1994 | Radom | Białoruś | 1-1 | towarzyski | do 45′ | – |
20 | 4 września 1994 | Ramat Gan | Izrael | 1-2 | elim. Euro 1996 | 90′ | – |
21 | 25 kwietnia 1995 | Zabrze | Izrael | 4-3 | elim. Euro 1996 | 90′ | – |
22 | 7 czerwca 1995 | Zabrze | Słowacja | 5-0 | elim. Euro 1996 | do 45′ | – |
23 | 29 czerwca 1995 | Recife | Brazylia | 1-2 | towarzyski | do 63′ | – |
24 | 16 sierpnia 1995 | Paryż | Francja | 1-1 | elim. Euro 1996 | do 61′ | – |
25 | 1 maja 1996 | Mielec | Białoruś | 1-1 | towarzyski | 90′ | kpt. |
26 | 2 czerwca 1996 | Moskwa | Rosja | 0-2 | towarzyski | do 39′ | kpt. |
27 | 26 lutego 1997 | Goiânia | Brazylia | 2-4 | towarzyski | od 46′ | – |
28 | 12 marca 1997 | Ostrawa | Czechy | 1-2 | towarzyski | do 80′ | – |
29 | 2 kwietnia 1997 | Chorzów | Włochy | 0-0 | elim. MŚ 1998 | od 44′ | – |
30 | 6 września 1997 | Warszawa | Węgry | 1-0 | towarzyski | 90′ | – |
31 | 24 września 1997 | Olsztyn | Litwa | 2-0 | towarzyski | do 69′ | – |
32 | 7 października 1997 | Kiszyniów | Mołdawia | 3-0 | elim. MŚ 1998 | do 60′ | – |
33 | 25 marca 1998 | Warszawa | Słowenia | 2-0 | towarzyski | do 69′ | – |
34 | 22 kwietnia 1998 | Osijek | Chorwacja | 1-4 | towarzyski | do 79′ | – |
35 | 10 listopada 1998 | Bratysława | Słowacja | 3-1 | towarzyski | do 81′ | – |
36 | 3 lutego 1999 | Ta’ Qali | Malta | 1-0 | towarzyski | do 71′ | – |
37 | 10 lutego 1999 | Ta’ Qali | Finlandia | 1-1 | towarzyski | 90′ | – |
38 | 27 marca 1999 | Londyn | Anglia | 1-3 | elim. Euro 2000 | od 68′ | – |
39 | 31 marca 1999 | Chorzów | Szwecja | 0-1 | elim. Euro 2000 | od 70′ | – |
Przypisy
- Matczak, Wolski i Leśnodorski w Kanale Zero Krzysztofa Stanowskiego [online], www.wirtualnemedia.pl, 29.01.2024 r. [dostęp 29.01.2024 r.]
- Pożegnanie Weszło FM [online], weszlo.com, 27.02.2022 r. [dostęp 25.07.2022 r.]
- Koniec radia WeszłoFM. 'Nigdy nie stało się samowystarczalne pod względem finansowym [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 25.07.2022 r.]
- Skrócona biografia na stronie Polsat Sport. [dostęp 22.12.2010 r.]
- Spór Kowalczyka i Pola. Poszło o Macieja Rybusa, wplątali w to nawet Igę Świątek. „Moralny aspekt?!” [online], Meczyki.pl [dostęp 25.07.2022 r.]
- Szymon Mierzyński: Polsat zakończył współpracę z Wojciechem Kowalczykiem. Poszło o ostre opinie na Twitterze. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 02.04.2017 r.]
- Wojciech Kowalczyk: Jak co piątek... Wojciech Kowalczyk. weszło.com. [dostęp 20.04.2018 r.]
- No i stało się. KTS Weszło gotowy do gry!. weszlo.com. [dostęp 19.09.2018 r.]
- KTS Weszło. 90minut.pl. [dostęp 19.09.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Marek Rybicki | Elżbieta Lizińczyk | Bohdan Szrejder | Karol Szenajch | Edward Drabiński | Janusz Kusiński | Kamilla Składanowska | Bożena Nowakowska | Łucja Matraszek | Anna Hunkiewicz | Marcin Krukowski | Zdzisław Popławski | Józef Lange | Janusz Różycki (szermierz) | Janusz Zych | Henryk Przepiórka | Maciej Zabierowski | Zofia Bielczyk | Michał Kucharczyk | Andrew OrnochOceń: Wojciech Kowalczyk