Janusz Różycki (szermierz)

---

Życiorys

Janusz Różycki jest synem Jerzego Różyckiego, wybitnego matematyka oraz kryptologa. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, co stanowiło ważny krok w jego edukacji.

Jako sportowiec szczególnie wyróżniał się w szermierce, koncentrując się głównie na walce we florecie. Janusz z dumą reprezentował Polskę na dwóch igrzyskach olimpijskich. W 1960 roku w Rzymie osiągnął półfinał w rywalizacji indywidualnej, a drużyna, w której występował, zajęła 5.–8. miejsce w turnieju drużynowym.

Podczas igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 roku, Różycki zdobył srebrny medal drużynowo. Wraz z nim w zespole walczyli m.in. Egon Franke, Ryszard Parulski, Zbigniew Skrudlik oraz Witold Woyda.

Oprócz sukcesów na olimpiadzie, Janusz był także drużynowym wicemistrzem świata we florecie podczas zawodów w Gdańsku w 1963 roku. Na swoim koncie ma ponadto dwa brązowe medale z mistrzostw świata zdobyte w Turynie w 1961 roku oraz w Buenos Aires w 1962 roku.

W swojej karierze indywidualnie zdobył mistrzostwo Polski w 1960 roku, a także wicemistrzostwo w 1959 oraz brązowy medal w 1967 roku. Warto również zaznaczyć, że siedmiokrotnie sięgał po drużynowe mistrzostwa Polski zarówno w florecie, jak i w szabli, reprezentując ekipę Legii Warszawa.

W marcu 2013 roku, na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, Janusz Różycki został uhonorowany Medalem „Kalos Kagathos”, co jest znaczącym wyróżnieniem w jego karierze. Jego osiągnięcia na arenie sportowej pozostaną w pamięci miłośników szermierki w Polsce i poza jej granicami.

Życie prywatne

Janusz Różycki przez siedem lat był mężem Christine Paul-Podlasky. Po zakończeniu tego związku osiedlił się w Londynie. Obecnie jest żonaty po raz drugi; jego obecna żona to Małgorzata. W ramach rodziny ma syna, któremu nadano imię Jan.

---

Oceń: Janusz Różycki (szermierz)

---