Witold Zagórski

---

Kariera zawodnicza

Witold Zagórski rozpoczął swoją karierę sportową w 1950 roku, kiedy to dołączył do zespołu Polonii Warszawa. W barwach tej drużyny występował aż do 1960 roku, zdobywając z nią znaczące osiągnięcia: dwukrotnie zdobył wicemistrzostwo Polski w latach 1957 oraz 1960, a także triumfował w mistrzostwach krajowych w 1959 roku.

W 1960 roku przyszedł czas na kolejny krok w jego karierze, kiedy to przeszedł do Legii Warszawa. Z tą drużyną również odniósł sukcesy, zdobywając mistrzostwo Polski w sezonie 1960/1961. Mimo świetnych wyników, w wieku zaledwie 31 lat postanowił zakończyć swoją karierę zawodnika.

Oprócz występów w klubach, Witold Zagórski był również integralną częścią reprezentacji Polski. W latach 1951–1956 rozegrał 49 meczów z kadrą narodową, biorąc udział w mistrzostwach Europy, które odbyły się w Budapeszcie w 1955 roku. Polska drużyna uplasowała się na 5. miejscu w tym turnieju.

Kariera trenerska

Witold Zagórski, po zakończeniu swojej kariery jako zawodnik, zdecydował się na nową drogę życia – karierę trenerską. W tej roli osiągnął znaczące sukcesy, przewyższające te, które zebrał jako gracz. W 1961 roku przejął stery reprezentacji Polski po Zygmuncie Olesiewiczu, co okazało się kluczowym momentem w historii polskiej koszykówki. Pod jego przewodnictwem reprezentacja odnosiła największe sukcesy w swojej historii.

W 1963 roku zespół był gospodarzem Mistrzostw Europy, a osiągnięcie w postaci wicemistrzostwa potwierdziło umiejętności Zagórskiego – w finale musieli uznać wyższość reprezentacji ZSRR, przegrywając 45:61. W drodze do finału pokonali jednak drużynę Jugosławii wynikiem 83:72, co było dużym osiągnięciem. Na kolejnych dwóch mistrzostwach Europy, odbywających się w ZSRR w 1965 roku i w Finlandii w 1967, reprezentacja zdobyła brązowe medale.

Rok 1967 był dla polskiej drużyny szczególny, ponieważ po raz pierwszy w historii wzięła ona udział w mistrzostwach świata, które odbyły się w Urugwaju. Zakończyli zmagania na 5. miejscu. Witold Zagórski był również trenerem reprezentacji na trzech igrzyskach olimpijskich: w Tokio w 1964 (6. miejsce), Meksyku w 1968 (6. miejsce) oraz w Monachium w 1972 (10. miejsce). Niestety, w 1975 roku zrezygnował z roli trenera reprezentacji Polski po niezakwalifikowaniu się na igrzyska olimpijskie w Montreal w 1976 roku. W tym samym okresie, między 1967 a 1973 rokiem, prowadził drużynę Europy siedem razy.

Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski, Witold Zagórski rozpoczął działalność trenerską w Austrii, zdobijając pozwolenie od władz sportowych. W latach 1978–1980 kierował reprezentacją Austrii, a następnie, w latach 1982–1984, prowadził I-ligowy zespół Swans Gmunden. W Wiedniu oraz Gmunden kontynuował swoją aktywność trenerską na rozmaitych poziomach austriackiej rywalizacji, zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn.

W 1992 roku rozpoczął pracę w Salzburgu, gdzie objął prowadzenie drużyny koszykówki na wózkach. Ta drużyna zdobyła tytuł mistrza Austrii aż 13 razy i wielokrotnie brała udział w europejskich pucharach. Witold Zagórski prowadził także austriackie reprezentacje w tej dyscyplinie, pozostawiając niezatarte ślady w historii koszykówki.

Życie prywatne

Witold Zagórski pracował i mieszkał w Austrii od końca lat 70. Przyczyną jego decyzji o osiedleniu się w tym kraju było pragnienie przedłużenia kontraktu oraz kontynuowanie kariery zawodowej za granicą. Aby to osiągnąć, musiał wystąpić o austriackie obywatelstwo, co wówczas wiązało się z koniecznością zrzeczenia się polskiego paszportu, co również uczynił.

Od 1983 roku Witold osiedlił się na stałe w Gmunden, gdzie prowadził życie bliskie miłości do sportu i swojej zawodowej pasji. Rezygnacja z kariery trenerskiej nastąpiła w 2008 roku, kiedy to zakończył sezon swoich aktywności w tej roli. Niestety, 31 grudnia 2015 roku, jego życie zmieniło się drastycznie, kiedy to doznał udaru mózgu.

Przez ostatnie miesiące swojego życia Witold poddawał się rehabilitacji, próbując powrócić do sprawności po trudnych doświadczeniach. Jego zdrowie pogorszyło się, a 30 czerwca 2016 roku zmarł, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w sercach tych, którzy go znali i podziwiali.

Osiągnięcia

Zawodnicze

Witold Zagórski, wybitny koszykarz, zdobył tytuł 2-krotnego mistrza Polski w latach 1959 oraz 1961. Jego osiągnięcia w lidze krajowej obejmują również tytuł 2-krotnego wicemistrza Polski z lat 1957 i 1960.

Jako reprezentant kraju, brał udział w mistrzostwach Europy w 1955, gdzie Polska zajęła 5. miejsce. W 1963 roku miał okazję zagrać w meczu weteranów, gdzie Polska zmierzyła się z Europą.

Trenerskie

W roli trenera odniósł kilka znaczących sukcesów, w tym tytuł wicemistrza Europy w 1963 roku. Dodatkowo, jego drużyna sięgnęła po brązowe medale Mistrzostw Europy dwa razy, w 1965 i 1967 roku.

Uczestniczył także w igrzyskach olimpijskich, gdzie jego zespół osiągnął 6. miejsce w 1964 i 1968 roku oraz 10. miejsce w 1972 roku. Jego drużyna miała też okazję uczestniczyć w mistrzostwach świata w 1967 roku, kończąc rywalizację na 5. miejscu oraz w wielu edycjach mistrzostw Europy, gdzie Polska zajmowała 4. miejsca w 1963, 1965, 1967, 1969, 1971 i 12. miejsce w 1973 oraz 8. miejsce w 1975 roku. W 1979 roku, młodsza reprezentacja U–16 zdobyła 12. miejsce.

W 1972 roku, w ramach Interkontynentalnego Pucharu FIBA, jego drużyna zajęła 4. miejsce.

Inne

Witold Zagórski został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w dniu 2 kwietnia 1969 roku. Dodatkowo, w 2007 roku, jego nazwisko znalazło się w Alei Gwiazd Koszykówki w Polanicy-Zdroju, co świadczy o jego niezatartej obecności w polskim sporcie.

---

Oceń: Witold Zagórski

---